Het gezicht van Ezechiël

Toen Ezechiël in opdracht van de Heere profeteerde tot die dode en dorre beenderen, ontstond er beroering. Van Lodenstein ziet in die bewegingen het beeld van de Reformatie ‘zodat men kon zeggen: ziet daar is het lichaam van de Reformatie. Maar wat gebeurt er? En hoe ging het toen verder?’ zo vraagt hij zich af.

Het antwoord ontleent hij eveneens aan het beeld uit Ezechiël: ‘Hier bleef het staan, en wij hadden een lichaam zonder Geest’.¹ Met deze woorden geeft Van Lodenstein aan dat de Reformatie geen eindpunt was, maar veeleer een begin. Het licht van de Bijbel is op de kandelaar geplaatst. Maar de levenswandel van velen spoort niet met de Bijbelse uitgangspunten. Er is een reformatie der zeden nodig. In zijn preek past Van Lodenstein het gezicht van Ezechiël toe op de situatie van de Nederlandse kerk. Door de Reformatie zijn er tal van rooms-katholieke leerstellingen en gebruiken afgeschaft: ‘Aldus begonnen de beenderen bijeen te komen. Men verwierp de pausen, kardinalen en de hele roomse orde en men bracht in de kerk herders en leraars’.

Er kwamen ook zenuwen en aderen. Daarmee vergelijkt hij de leer van de genoegzame genade. Er wordt gepreekt: ‘Maar het was altemaal slechts in de leer. Dus was er dan wel een lichaam met benen, zenuwen, vlees en vel. En wilde de Heere Jezus daarbij komen om een levendige geest te zenden in die leden, dan was de kerk geholpen’.²

Reformatie der zeden

Met deze woorden, zo vervolgt Van Lodenstein, wil hij niet zeggen dat het werk van de Reformatie geesteloos was en dat ook in de tijd daarna de Geest ontbrak. De boodschap die hij zijn gemeente meegeeft is: ‘Ik wil tonen dat er in onze kerk, in het algemeen aangemerkt, naar haar tegenwoordige gedrag [swier] geen Geest te vinden is en dat het nu tijd is om uit te roepen met Psalm 12 vers 2: Behoud, o HEERE, want de goedertierene ontbreekt; want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen’.³

De vroomheid dient vanuit het innerlijke leven alle aspecten van het leven te beïnvloeden. Kerk, staat, maatschappij en gezin moeten grondig hervormd worden. Vanuit deze invalshoek is het begrijpelijk dat Van Lodenstein sprak en schreef over de eerste en de tweede reformatie. De liefde, die een belangrijk kenmerk was bij de eerste reformatie, is niet meer zichtbaar. Waar is die liefde tot God en tot het Evangelie? Het zou niet te verwonderen zijn als de Heere Zijn kandelaar van ons zou wegnemen, zo zegt hij in een preek over Openbaring 2 vers 4 en 5.⁴

De vruchten waren in de tijd van de eerste reformatie zo groot. Er werden wel honderd mensen bekeerd tegen nu slechts één. De oorzaak is dat de Geest der overtuiging ontbreekt.⁵

Uitzien naar de Geest

In het slot van zijn preek wees Van Lodenstein op de plicht om naar de komst van de Geest van de Heere uit te zien. In het gezicht van Ezechiël 37 werd gewacht totdat die Geest in de dode lichamen blies. Het ontbreekt de mensen veel aan het uitzien naar de komst van de Heere. In eigen kracht spannen ze zichzelf in en verwachten het daarvan. Maar dat werkt niets uit. Hij sprak de wens uit dat het gehoorde van de dag waarop de preek werd gehouden de dag mocht zijn dat de Heere leven gaf aan doden. ‘En dat het Babel van die zondige wandel mocht vallen’.⁶

In de volgende aflevering zullen we stilstaan bij wat Van Lodenstein als hoofd- en onderoorzaken van deze neergang zag.

wordt vervolgd

1 Van Lodenstein, ”Negen Predicatiën”

2 Van Lodenstein, ”Negen Predicatiën”

3 Van Lodenstein, ”Negen Predicatiën”

4 Van Lodenstein, ”Vervalle Christendom”

5 Van Lodenstein, ”Vervalle Christendom”

6 Van Lodenstein, ”Negen Predicatiën”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen