De prediking van Pinksteren

Preken waar de predikers zich aan kunnen toetsen, zijn preken die geïnspireerd werden door de Heilige Geest. In Handelingen 2 vinden we een treffende Pinksterpreek van een prediker, die vol was met de Heilige Geest. Laten we eens letten op de vorm en de inhoud van zijn boodschap.

Over het geheel kan gezegd worden dat de Heilige Geest Petrus doet spreken in een verstaanbare taal. Dat geldt niet alleen de taal waarin hij spreekt, maar ook de woorden die hij kiest. Hij begeeft zich niet tot allerlei spitsvondigheden van menselijke wijsheid. De prediker mag in alle eenvoud zijn boodschap aan het oor leggen. De Heilige Geest bedient Zich van een zeer eenvoudig middel om het hart te bereiken.

Schriftuurlijke prediking

In de eerste plaats valt op dat de preek van Petrus Schriftuurlijk is. Dat lijkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het helaas niet. Er worden preken gehouden waarin de Schrift nog maar nauwelijks aan de orde komt. Petrus laat de Schrift voortdurend spreken. De prediker, door de Heilige Geest geleid, zal daaraan herkend worden. Het Woord is immers door de Heilige Geest geïnspireerd. Met kan de Bijbel ernaast leggen.

Het uitgangspunt van de preek is de profetie van Joël. Deze tekstwoorden dekken de gehele boodschap. Vanuit de Psalmen wordt aangetoond hoe God dit Woord heeft vervuld. Psalm 16, Psalm 110 en Psalm 118 worden aangestipt om de boodschap te funderen. Vanuit die Schriftplaatsen volgt de Schriftverklaring. Petrus schroomt daarbij niet om te zeggen wat het niet is, en wat het wel is.

Trinitarisch en christocentrisch

In de tweede plaats is deze preek voluit trinitarisch. Het werk van de drie-enige God staat centraal. De preek is vol van de grote werken Gods. Samenvattend kunnen we zeggen: de vernederde Christus is door de rechterhand van de Vader verhoogd en stort daarna de Heilige Geest uit. De zaligheid is een werk van God Drie-enig. De mens valt erbuiten.

In de derde plaats is deze preek voluit christocentrisch. Petrus maakt geen keuze tussen een trinitarische preek of een christocentrische preek. In deze Pinkster-preek blijken beide heel goed te kunnen samengaan. Door trinitarisch te preken, staat alles op de juiste plaats.

Pneumatologische prediking

In de vierde plaats blijkt de preek van Petrus pneumatologisch te zijn. Dat wil zeggen: in deze Pinksterpreek functioneert het werk van de Persoon van de Heilige Geest. Christus past de verworven weldaden alleen toe door de Heilige Geest. Die Geest komt van boven. Hij wordt uitgestort en Zijn werk is als de regen. Vanzelfsprekend is dit allemaal uit te werken, maar de grondlijnen zijn duidelijk aanwezig.

Heilsordelijke prediking

In de vijfde plaats kan de preek van Petrus heilsordelijk genoemd worden. Hij ziet het heilsfeit van Pinksteren niet los van de andere heilsfeiten. De Vader kan de Geest niet zenden als Zijn recht niet was bevredigd. De Nazarener (Kerstfeest) is aan het kruis gehecht en gedood (Goede Vrijdag). God heeft Hem opgewekt (Pasen). Hij is door de rechterhand Gods verhoogd (Hemelvaart). Hij heeft de Heilige Geest van de Vader ontvangen en uitgestort (Pinksteren). Inmiddels verblijft Christus aan de rechterhand Gods, totdat Zijn vijanden tot een voetbank zullen gezet zijn (wederkomst). Wie over Pinksteren preekt, kan niet om de andere heilsfeiten heen.

Bevindelijk en eerbiedig

In de zesde plaats blijkt de preek van Petrus een bevindelijke preek te zijn. De separerende toepassing ontbreekt niet. Die toepassing is tweeërlei. Aan de ene kant stelt Petrus de hoorders schuldig. ‘Dien gij gekruist hebt’. De oproep tot bekering ontbreekt niet. Hij wijst hen ook op de mogelijkheid van zalig worden: ‘En het zal zijn dat een iegelijk die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden’. Aan de andere kant vertroost hij Gods kinderen. Hij maakt onderscheid tussen belofte en vervulling. God laat met Pinksteren zien dat Hij een Waarmaker is van Zijn Woord.

In de zevende plaats blijkt de preek van Petrus een zeer eerbiedige preek te zijn. Hier is geen man aan het Woord die probeert met populistische trucjes de hoorders op zijn hand te krijgen. Hier klinkt iets in door van een heilig besef: ‘Alzo zegt de HEERE’. De pinksterpreek staat in het licht van de wederkomst. Moge de predikers met Pinksteren door deze zelfde Geest geleid en verlicht worden. Zie eens welke vruchten deze eenvoudige preek dragen mocht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen