Bosnegers wijzen Bouterse af
Predikant neemt bekering van Surinaamse ex-dictator niet serieus
STOELMANSEILAND - De predikant Magnus Pamari neemt de bekering van de Surinaamse ex-dictator Desi Bouterse niet serieus. "Bekeren heeft alleen zin als het echt gebeurt. En in het geval van Bouterse is daar geen sprake van." Pamari, die verbonden is aan de Evangelische Broedergemeente (EBG) en is gestationeerd op Stoelmanseiland, schat de kansen van Bouterse, die tot de pinkstergemeente is toegetreden, bij de algemene verkiezingen van 25 mei niet hoog in.
Stoelmanseiland -of Stoelie, zoals de boslandcreolen het zelf noemen- heeft betere tijden gekend. Het eiland is gelegen op het punt waar de Lawa- en de Tapanahonyrivier samenkomen en verdergaan als de Marowijnerivier. Het was in de tweede helft van de ja- ren tachtig het hoofdkwartier van Ronnie Brunswijk, die met zijn junglecommando ten strijde trok tegen het militaire regime van dictator Desi Bouterse.
De aanwezigheid van de rebellen heeft haar sporen achter gelaten. De toeristische onderkomens zijn vervallen en verlaten. Een aanzienlijk deel van de bewoners is sinds de vrede van 1991 nog steeds niet teruggekeerd.
Het eiland is een vreemde eend in het Marowijnegebied, dat grotendeels wordt bewoond door Aucaners. Deze nakomelingen van gevluchte slaven verschansten zich in het regenwoud om uit de handen van de Hollanders te blijven. Het grootopperhoofd van de Aucaners, granman Gazon, heeft in tegenstelling tot in alle andere bosnegerdorpen langs de Lawa-, de Tapanahony- en de Marowijnerivier geen enkele zeggenschap over het reilen en zeilen op Stoelie.
Strategisch
Dat was ook een van de redenen dat Brunswijk zich hier verschanste, zodat hij niet in aanvaring zou komen met het traditionele gezag. Bovendien is de strategische ligging van het eiland ideaal. In het midden van het wilde rivierwater gelegen, is het een moeilijk te nemen vesting. Ook de jungle van Frans-Guyana, aan de andere oever van de Marowijne, biedt een uitstekende vluchtweg.
Van oudsher ligt de kern van de activiteiten op Stoelmanseiland bij de Medische Zending, een door de EBG opgezette organisatie voor de bewoners van het binnenland.
Maar het hoogtepunt van de Medische Zending lijkt voorbij, met name omdat de Surinaamse overheid sinds het aantreden van de regering-Wijdenbosch de subsidie slechts mondjesmaat en veel te laat betaalt. "Vroeger was alles beter", zegt Ronnie Deel. "Laat Nederland maar terugkomen en hier weer de baas worden. Gezondheidszorg is voor de meesten onbetaalbaar geworden. Jaren terug werd je als je ziek was gratis naar de stad gevlogen om in het ziekenhuis te worden behandeld. Tegenwoordig moet je dat zelf betalen. En kun je niet betalen, dan ga je maar dood."
De veertigjarige Deel, vader van negen kinderen, zegt moeite te hebben de eindjes aan elkaar te knopen. "Ik werkte ooit als duiker voor de goudzoekers op de rivier, maar mijn oren zijn ontstoken, dus dat mag ik niet meer. Tegenwoordig verdien ik mijn brood als bootsman. Met een boot met buitenboordmotor die ik van Bouterse cadeau heb gekregen."
Bosneger
Toch zegt Deel niet op Bouterse te zullen stemmen. "Hij is niet goed als president. Dat maakt het er voor Suriname niet makkelijker op. Ik wil dat een bosneger president wordt. Die heeft oog voor de problemen in het binnenland. De politici die nu in Paramaribo zitten, zijn ons allang vergeten."
Predikant Magnus Pamari, die behoort tot de Saramaccaanse bosnegerbevolking, meent dat de kansen van Bouterse bij de algemene verkiezingen van 25 mei nihil zijn. "Het is maar een hele kleine groep die nog voor hem kiest. En degenen die op zijn Nationaal Democratische Partij stemmen, zijn mensen die net zo denken als Bouterse. En daardoor ook een beetje crimineel zijn. Als Bouterse oprecht is en zich werkelijk bekeert, dan zal hij ook de verantwoordelijkheid willen dragen voor wat hij heeft gedaan. Zolang hij dat niet doet, is er van een bekering geen sprake en kun je zelfs spreken van een kwalijke zaak."
Drukbezocht
Het kerkje van de Evangelische Broedergemeente op Stoelmanseiland zit iedere zondagochtend vrijwel vol. "Er zitten hier nog veel heidenen langs de rivier", zegt Pamari na afloop van een drukbezochte dienst. "De mensen die hier komen, zijn veelal afkomstig van twee families. Na hun bekering, jaren geleden, hebben ze hun dorpen verlaten en zich hier gevestigd.'
Volgens Pamari valt het werk van een evangelist in een gebied waar voorouderverering en wintipraktijken gemeengoed zijn niet mee. "Het is iets wat niet samengaat met wat de Bijbel vertelt. De Bijbel is een groot werk, maar is tegelijkertijd een klein ding. Het zegt in feite niets anders dan: "Bekeert u." Daarin is geen plaats voor voorouderverering of rituelen die de gelovigen vanuit hun cultuur hebben meegenomen."
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 mei 2000
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 mei 2000
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's