Een Slapende Kerk en Een Wakende Wereld

Jona wil de heidenen niet over God vertellen of hen tot geloof brengen. Dus hij vluchtte, ver weg bij de Heere vandaan, naar Tarsis en toen kwam hij erachter dat hij de heidenen ook daar over God moest vertellen. Jona ligt diep in slaap in het midden van de storm. De slaap is dan vluchten uit de werkelijkheid. Afgemat door de emoties. De kapitein komt bij Jona en zegt: Sta op! Zo zei God het zelf tegen Jona in vers 1: Sta op, ga naar Ninevé, het huidige Mosul in Irak. Om haar aan te klagen, om het oordeel te prediken.

De zeelieden bidden tot hun goden maar Jona bidt niet tot de Zijne. De zeelieden zijn zich bewust van het bovennatuurlijke karakter van de storm. En de schipper roept! De heidense schipper neemt Gods woorden over. God had zijn profeet gezonden naar de heidenen om ze op Hem te wijzen en nu wijzen de heidenen Jona op God. En de opperschipper naderde tot hem, en zeide tot hem: Wat is u, gij hardslapende? Sta op, roep tot uw God, misschien zal die God aan ons gedenken, dat wij niet vergaan. De wereld is wakker en ziet naar de kerk. En wat doet de kerk? Wat doen de gemeenten? Wat als nu een lid van de vervolgde kerk, één van de 360 miljoen, een week zou meedraaien bij ons in de gemeente? Wat zou dat gesprek opleveren aan het eind van de week? Ik denk dat ze zouden zeggen dat we ons schamen om het Evangelie te delen, dat we weinig bidden en Bijbellezen, veel tijd doorbrengen op allerlei media, dat we ons geld hoofdzakelijk besteden voor onszelf. Dat we er niet eerlijk voor uit durven komen op ons werk wat een vreugde het is om de Heere te dienen, we op onszelf gericht zijn.

Hoevelen hebben niet de neiging, net als Jona, om bij de Heere weg te vluchten? Is het niet zo dat we dat van nature allemaal doen? En dan is het genade dat de Heere een storm op de zee werpt. ’Bekeert u en gelooft het Evangelie!’, zei de Heiland in Markus. Dat is wat nodig is, wedergeboorte! Noodzakelijk! Is dat al uw nood? Uw wereldse hart? Want zolang dat hart niet verandert, blijven we bij de Heere vandaan vluchten, slapen we rustig verder in de storm waar de wereld zich in bevindt met als uiteindelijke bestemming de hel. Neem de toevlucht tot Christus, belijd uw zonden, draai u om, keer terug. Luister naar uw roeping. Het zal wat zijn in het oordeel als onze ongelovige buurman ons aanklaagt: ‘Waarom heb je het ons niet verteld? Dat er vergeving is op grond van het offer van Christus? Dat er genade is te verkrijgen om niet?’ Nu, van wie ben jij? Wat is uw missie? Zo comfortabel mogelijk het leven door? Wie volgen wij?

Wie is onze God? Dat is helemaal geen vraag: We zijn geschapen naar het evenbeeld van God. Als gelovigen zijn we in Christus, dus is onze identiteit in Christus. Bent u zo door genade ingeënt in de ware Wijnstok, Jezus Christus? Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden (2 Kor. 5:1).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen