De Genezing van een Kreupele

Petrus en Johannes zijn op weg naar de tempel. Zij gaan om te bidden; niet om te offeren want het Paaslam is geslacht. Zij gaan om Hem te danken die Zich aan het kruis geofferd heeft tot verzoening van hun zonden. Bij de ingang van de tempel zit een man die gedeeltelijk verlamd is en met bedelen in zijn levensonderhoud moet voorzien. Aan eenieder die de tempel binnengaat, vraagt hij een aalmoes.

De meesten lopen voorbij zonder iets te geven maar Petrus en Johannes niet. Petrus zegt tot hem: ‘Zilver en goud heb ik niet.’ Maar hij wil hem iets anders geven. Daarom zegt hij tot de verlamde: ‘Zie op ons.’ Ik ben net zo arm als u, ‘maar hetgeen ik heb, dat geef ik u; in den Naam van Jezus Christus, den Nazarener, sta op en wandel!’ Hij noemt Hem ‘Jezus Christus, den Nazarener’, want deze man en allen die rondom hem staan moeten weten dat deze man genezen wordt in de Naam van Hem, die zij verworpen hebben. Petrus grijpt de hand van die bedelaar en hij voelt kracht in zijn enkels en voeten komen, springt overeind en wandelt. Dat is het gevolg van zijn zien op de apostelen, die namens de Heere Jezus tot hem spreken.

Ook wij moeten van al het onze afzien en op de Heere Jezus zien. Want als onze verwachting alleen van Hem is en wij onze handen naar Hem uitstrekken die door Zijn Woord Zijn reddende hand naar ons uitsteekt, dan grijpt Hij ons bij de hand en gaat er kracht van Hem uit. Als Hij Zijn reddende hand naar ons uitsteekt, laat Hij ons delen in Zijn genade. Als onze verwachting van Hem is, redeneren wij niet meer want dat is voor ons een sta-in-de-weg om met God verzoend te worden. Het is zo’n zegen als wij uitgeredeneerd zijn en ons arm en ellendig voor God hebben leren kennen. Als wij onszelf niet meer kunnen helpen is er voor de Heere alle ruimte om ons te helpen.

En als Hij ook ons tot onze redding gegrepen heeft, belijden wij: ‘Gij hebt mijn rechterhand gevat.’ Groot is het als Zijn reddende hand ook ons ten leven gegrepen heeft. Daar is Hij voor naar deze wereld gekomen. Dat is Zijn liefste werk.

De kreupele die op zo’n wonderlijke wijze genezen is, brengt het stuk van de dankbaarheid in beoefening. Hij gaat de Heere de eer voor zijn genezing geven omdat Hij het zo waard is.

De eerste gang die hij na zijn genezing maakt, is naar Gods huis om daar Zijn Naam met lofgejuich te danken. Daar belijdt hij: Heere, zilver en goud heb ik niet, maar wat ik heb dat geef ik U: ‘Mijn hart o Hemelmajesteit is tot uw dienst en lof bereid.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen