“Hoop dat de Geest hier zichtbaar, hoorbaar en voelbaar blijft’’

De wortels van de predikant liggen in het onderwijs. Hij begon in het lager onderwijs, op de Oranje Nassauschool in Nieuwe-Tonge, en na een studie Nederlandse Taal- en Letterkunde werd hij leraar Nederlands in Amersfoort, Rotterdam en Utrecht. Vervolgens studeerde hij theologie, waarna hij predikant werd in Nieuwdorp (1994) en Maassluis (1998). Over de studie theologie, met een glimlach: "Volgens de dames van de administratie was ik de snelste student sinds Voetius."

In de avonduren studeerde hij rechten, en was daarna enige tijd wethouder voor het CDA. "Daar heb ik toen best even discussie over gehad met mijn vrouw: hoe breed is je roeping? Uiteindelijk was de uitkomst van het gesprek dat je je talenten moet inzetten voor Gods Koninkrijk, maar ook om deze wereld een mooiere plek te maken." Na zijn wethouderschap werkte hij jarenlang in de sociale advocatuur. De predikant is getrouwd, heeft drie kinderen en twee kleinkinderen.

Veerkracht

In 2017 besloot hij – na rijp beraad – zich opnieuw beroepbaar te stellen als gemeentepredikant. "Tot die tijd had ik vooral de lusten gehad van het predikantschap, en niet de lasten. Aan het pastoraat deed ik in die tijd niets. De praktijk is altijd weerbarstiger dan je idealen: je wilt Gods rijk helpen bouwen, maar wij mensen zitten erg vast aan deze wereld. Ik kwam echter snel met mijn voeten weer op de grond: er moet gewerkt worden." Dat arbeiden kon in Sommelsdijk: vanuit de Exodusgemeente kwam een beroep. Op 8 juli 2018 deed hij daar intrede.

"Het was een genoegen om hier gemeentepredikant te zijn. De eerste jaren hier waren mooi en inspirerend." Dan versombert zijn blik. "Tot 15 maart 2020. Het coronavirus waart rond en de kerken blijven leeg. Ik stond letterlijk voor een lege kerk te preken!" Tegelijkertijd ziet hij ook de mooie kant van de periode: "Op zoek naar oplossingen om het kerkelijke en gemeentelijke werk toch doorgang te laten vinden, ontstond er een creativiteitsexplosie. Het is mij opgevallen hoe groot de veerkracht van de mens is. De energie en creativiteit die toen loskwam, kan enkel van God afkomstig zijn."

Collectiviteit

Gevraagd naar zijn visie op de huidige samenleving gaat hij er eens goed voor zitten. "Ik denk dat we in een periode leven waarin het normen- en waardenbesef dat onze samenleving eeuwenlang gestempeld heeft, weg is. Collectiviteit, de gemeenschap, de zuilen... het is allemaal weggevallen. De gure wind van het individualisme waait: je gaat voor wat voor jou goed is of voelt. Individualisme is eigenlijk nog te zwak uitgedrukt. Wellicht is de term egocentrisme beter op zijn plaats: denken dat het universum om jou draait. De tijdgeest is hol en ik-gericht. Wie gidst ons door het postmodernisme van de 21e eeuw? Leiderschap hoort een dienende taak te zijn: je dient de gemeenschap en de samenleving. Maar dat lijkt ver weg. Kijk alleen maar naar de verkiezingsuitslagen..."

In zijn preken had bovenstaande thematiek – zoals de kwijnende gemeenschapszin – regelmatig een plek. "We moeten met elkaar in verbinding staan en we moeten het samen doen. Recent zei ik het nog in een preek: we hebben een in de geschiedenis ongekende hoeveelheid vrije tijd, hoewel niet iedereen dat zo ervaart. Ga bij wijze van spreken iets minder naar de sportschool en verdubbel de tijd die je aan God en de kerk besteedt!"

Dogmatische ballast

Een zeldzaam lange stilte in het gesprek valt als het gesprek over preken gaat. De predikant zoekt duidelijk even naar woorden. "Heel zwart-wit: ik heb niet zoveel met Bijbel-commentatoren. Er zijn in de loop der eeuwen een heleboel mooie dingen geschreven, maar uiteindelijk moet het gaan om het Woord. Dáár baseer ik mijn preken op. Ik zit best vaak te tobben achter de computer van: wat moet ik hier nu mee? Dan vraag ik de Heilige Geest om mijn verstand te verlichten." Hij pauzeert even. "Kijk, Jezus had geen Nederlandse Geloofsbelijdenis, geen Drie formulieren van Enigheid. Je kunt Zijn prediking niet uitsluitend bekijken door de bril van 16e, 17e-eeuwse commentatoren. Al wil ik zeker niet afdoen aan de waarde daarvan." Daarin is de predikant, afkomstig vanuit de Gereformeerde Gemeente, wel veranderd. "Een bepaalde dogmatische ballast ben ik wel kwijtgeraakt. Er wordt te makkelijk gezegd: ja maar, dit staat toch in de catechismus? Of dit en dit zegt Calvijn toch? Dat vind ik verenging van de Heilige Schrift. Al weet ik dat ik daar een beetje een einzelgänger in ben op het eiland."

Ds. De Visser voelt zich naar eigen zeggen nog steeds zo energiek als tien, vijftien jaar geleden. "Ik ben gezegend met een goede gezondheid." Beslist: "Achter de geraniums zitten is niets voor mij." Hoewel hij eigenlijk met emeritaat mocht gaan, besloot hij toch anders: hij nam een beroep aan naar de Hervormde Gemeente van Berkenwoude. "Daar werd iemand gezocht met ervaring, die de gemeente een nieuwe impuls kan geven. Dat hoop ik daar te doen." De predikant is daarnaast bezig met een promotieonderzoek en volgt orgelles in Schiedam. "Mijn hoop voor het eiland is dat het inspirerende en creatieve werk van de Heilige Geest zichtbaar is en blijft, dat vernieuwt en in beweging zet. Dat de Geest hier zichtbaar, hoorbaar en voelbaar blijft."

De afscheidsdienst van ds. De Visser is op zondag 7 juli 2024 om 14.30 uur in de Exoduskerk te Sommelsdijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen