Vrienden

“Ik zou dat niet kunnen hoor, altijd alleen wandelen. Waar denk je dan al die tijd aan?” Zo vroeg onlangs een dochter aan mij toen ik weer een -voor mijn doen- stevige en enkele uren durende wandeling had afgerond. Het klopt dat ik het wel fijn vind om alleen aan de wandel te gaan. Oké, soms is het ook wel gezellig met anderen op te lopen. Zo staat er voor morgen een tochtje met oud-collega’s op de agenda en dat zal waarschijnlijk wel gezellig zijn. Toch heeft alleen wandelen voor mij ook voordelen. Zowel mijn gedachten als mijn benen kan ik de vrije loop laten en wandelend door het afwisselende eilandelijke polderland kan ik van alles genieten. Of dit nu de kronkelende dijkjes ten oosten van de Dirkslandse haven zijn of de lange rechte wegen aan de westkant van de haven. Als ik dan toch wat behoefte heb aan wat support of waardering -als is het dan achteraf- dan zet ik mijn route met wat foto’s op Facebook. Een klein deel van mijn vrienden op dat medium gunt me dan wel eens een duimpje of zelfs een waarderend tekstje. Al valt het aantal reacties meestal tegen, maar de inhoud maakt het dan wel weer goed. Over die Facebookvrienden gesproken: gisteren heb ik het nog even gecheckt. Ik heb er om precies te zijn 308. De aanwezigheid van deze vrienden compenseert mijn gebrek aan vaardigheid om vriendschappen in het dagelijkse leven te onderhouden. Daarom noem ik regelmatig aan ieder die het maar horen wil, mijn aantal Facebookvrienden. Ik ken ze bijna allemaal en ik ging ervan uit dat al mijn vrienden op dat medium mij ook kenden. Maar vorige week kreeg ik een koude douche. Met de Stichting OZO nam ik deel aan een werkbezoek in Oekraïne. Op de boerderij zag ik onder één van de vrouwen die er werkte een bekende. Het was een Facebookvriendin van mij. Verschillende keren heeft ze mijn wandelingen geliket, dus ik ging er vanuit dat ze direct naar me toe zou komen voor een praatje. Maar, om een lang verhaal kort te maken: ze keurde mij geen blik waardig. Ze kende mij niet. Dus ik maak me geen illusies meer als ik mijn Facebookvriendenlijst naloop. En ook de likes of duimpjes van de meeste vrienden zeggen lang niet alles, zo heb ik ontdekt. Alleen aan de wandel is zo gek nog niet. Mijn ervaringen laat ik nu en dan wel eens weten vanaf deze plaats of… via Facebook.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen