De Lissenfamilie

Dit keer een kleine bloemenfamilie. In tegenstelling tot een aantal andere, grote plantenfamilies is de beurt nu eens aan een kleine plantenfamilie. Ja werkelijk, een heel erg kleine familie, voor zover deze in onze streek voorkomt nl. de Lissenfamilie of Iridaceeën.

De planten hebben bollen, knollen of wortelstokken. Hun bladeren zijn zwaardvormig er is weinig fantasie nodig om deze benaming te rechtvaardigen. Vooral is dat heel duidelijk te zien bij de

Vooral is dat heel duidelijk te zien bij de gladiool. De bloemen zijn tweeslachtig, er zijn drie meeldraden en één stamper. Het vruchtbeginsel is onderstandig. Na de bloei vormen zich daarin de vruchten of zaden, die meest kantig zijn en een dikke zaadhuid vertonen.

Gelukkig kunnen een heleboel vertegenwoordigers van de Lissenfamilie, welke niet inheems zijn, toch in onze contreien worden geteeld.

De Crocus

Om te beginnen is dat de overbekende en door iedere tuinliefhebber gekweekte Crocus. In welk tuintje ontbreekt ze eigenlijk in het vroege voorjaar?

Crocussen komen in de prachtigste kleuren voor, zowel effen als gestreept. Het is een bijzonder waardevolle drachtplant voor honingbijen, te meer daar ze zo vroeg bloeit!

Wist u dat de nogal lange, gele stempels van de Crocus satious in gedroogde toestand de grondstof vormt voor saffraan?

Lis of Iris

De Lis moet niet verward worden met de gele Lis. Hiervan worden vele soorten en kruisingen gekweekt. De stinkende Lis bloeit wat onopvallend maar de zaden daarentegen zijn prachtig oranje. Helaas heb ik er geen meer van deze typische Lis in ons tuintje.

De Duitse Lis geniet meer bekendheid. Onder de naam van Iris germanica komt ze in de meest denkbare kleurschakeringen voor.

Deze knolirissen zijn winterhard en reeds vroeg in het voorjaar schieten hun bladeren, zwaarden, recht omhoog. Voor de bloementeelt, meer als vaste plant in de border, zijn er nog vele Lissen te noemen. Ook de boliris is van groot belang. Enige jaren geleden werden deze bol

Enige jaren geleden werden deze bolirissen op Flaldkee hier en daar verbouwd. De laatste jaren is dat veel minder....

Welke Iris u in uw tuin ook moge hebben, u bent in elk geval verzekerd van een veelzijdige kleurenpracht. Dat begint al bij het open gaan van de bloemknoppen. Vroeger werd de Iris wel de orchidee van de arbeider genoemd.

Andere geslachten

De Gladiool of Zwaardlelie is eveneens lid van de LissenfamiUe. Op Flakkee is de gladiool erg populair. De economische betekenis van deze bloem komt op 4 Vm 8 augustus a.s. tijdens de Delta Flora te Stellendam zeker weer tot uitdrukking. De schoonheid van de bloem leent zich bijzonder voor een tentoonstelling.

Gladiolen groeien erg hoog op, soms wel tot 1 meter. De bladeren zijn zwaardvormig en spits uitiopend. De bloemen groeien naar één kant en net als bij de Irissen bloeit de gladiool in allerlei kleuren. Ieder zal zo zijn persoonlijke voorkeur hebben. Er is keus genoeg!

Overigens dient men zich wel te realiseren dat de Gladiolen welke wij als Aningladiolen kennen, door kruising verkregen zijn uit de gewone zwaardlelie!

Nog drie bekenden

De Ixia staat in vele bloemencatalogi. Ze komt uit het warme Zuid-Afrika. De bloemen hebben een wel 2 cm lange buis met donker geaderde slippen.

Een geheel ander geslacht, maar met duidleijke overeenkomsten in vergelijking met de gladiool is de Montbretia. De plant is echterfijnervan bouw en gemakkelijk te herkennen aan de vertakte bloeistengels.

Deze sierplant draagt zijn bloemen in allerlei tinten tussen geel en rood. Montbretia's hebben wortelstokken en zijn, zoals ook mijn eigen ervaring is, niet geheel winterhard.

Dan rest nog de Freesia. Kijk maar naar het blad, ook weer zwaardvormig.

De Freesia's komt eveneens uit Zuid Afrika. In Nederland is het een gecultiveerde plant van niet geringe economische betekenis.

Doch in dit artikeltje gaat het om de schoonheid en fleur van deze plantenfamiUe Freesia's worden in allerlei verscheidenheid van tinten gekweekt. De gele zijn het meest gevraagd. Geuren doen ze als de beste!

De gele Lis

Daar was het eigenlijk om begonnen. De gele Lis is de enige der Iridaceeën welke in ons land in het wild voorkomt en nu in juni bloeit Het is een krachtige, hoge moerasplant die de waterkanten van sloten en meren niet schuwt. Vooral in zoet water gebieden groeit de gele Lis overvloedig. Op ons eiland is ze gelukkig geen onbekende, hoewel ze in de sloten rondom Ouddorp meer voorkomt dan elders op Flakkee. Langs de huidige, kunstmatig aangelegde slootkanten is het biotoop voor de gele Lis ernstig verknoeiD. Men zou deze oeverplant met meer eerbied moeten behandelen. Op kinderkaarten en in sprookjes is de gele Lis vaak een feeërieke verschijning.

In werkelijkheid kuknnen we ze in alle gratie elke dag om ons heen hebben.

Met dank aan de Redaktie en aan de heer P. Vroegindeweij voor zijn voorbeeldige pentekening.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen