Buitenland

De rede van Norstad

De nieuwe operbevelhebber van de strijdkrachten in Europa, Generaal Norstad, heeft in New York een rede gehouden over de verdediging van het westen.

Er is de laatste tijd een tendenz in de defensie om het zwaartepunt te verleggen van de land- naar de luchtstrijdkrachten. In een eventuele nieuwe oorlog zal men het meest te vrezen hebben van luchtaanvallen. Daarom moet alle aandacht worden besteed aan dat deel van de defensie.

Generaal Norstad heeft te kennen gegeven, het daar slechts gedeeltelijk mee eens te zijn. De zorg voor de luchtstrijdkrachten gaat ten koste van de conventionele bewapening. Daar zijn ook praktische redenen voor aan te wijzen. Het onderhoud van een landleger kost voor Amerika en Engeland onnoemelijk veel geld. Er zou slechts een kleine kern moeten overblijven, die, in geval van oorlog, onmiddellijk hulp zouden krijgen van lange afstandsbommenwerpers en andere luchtwapens. De nieuwe opperbevelhebber van de

De nieuwe opperbevelhebber van de N.A.V.O. is van mening dat het psychologisch niet juist is, de landstrijdkrachten door luchtstrijdkrachten te vervangen. De wetenschap dat er lange afstandsbommenwerpers klaar staan zal nooit zo'n indruk op de aanvaller maken als de aanwezigheid van een landleger. Bovendien zou het bij een eventuele aanval of agressie mogelijk zijn, het conflict te localiseren, terwijl de verdediging van Europa, georganiseerd vanuit Amerika of Engeland terstond een wereldoorlog zou ontketenen.

De woorden die Norstad heeft gesproken, lijken ons redelijk en zijn betoog is gegrond. Het bevat een waarschuwing om de landstrijdkrachten niet te verwaarlozen en om niet te zeer op de verdediging uit de lucht te vertrouwen. De Westelijke landen zullen deze waarschuwing van een all-round vakman zeker wel ter harte nemen.

Pe reis van Saoed

Koning Saoed van Saoedi - Arabië heeft een bezoek gebracht aan de Verenigde Staten, waar hij o.a. besprekingen heeft gevoerd met Eisenhower en Dulles en waar hij ook een zitting van de Verenigde Naties heeft bijgewoond. Er is over dat bezoek niet zoveel bekend gemaakt en pas na verloop van tijd zal het mogelijk zijn te beoordelen of het inderdaad vruchten heeft afgeworpen.

Koning Saoed is in de Arabische wereld een niet te onderschatten figuur. Saoedi-Arabiè en Irak zijn de landen in het Midden-Oosten die het voor het zeggen hebben, wat de olie betreft. Nu staat dat gebied voor de keuze of- het de zogenaamde „Eisenhowerleer", de nieuwe plannen voor hulp aan het Midden-Oosten, die door het Congres reeds zijn goedgekeurd, zal aanvaarden. Het is dus zaak dat Koning Saoed voor dat plan gewonnen wordt. Hij is een belangrijke tussenschakel in de verhouding van Amerika tot de landen van het Midden-Oosten.

Naar verluidt zou president Eisenhower aan Koning Saoed wapenleveranties beloofd hebben, onder voorbehoud van goedkeuring door het Congres Saoedi-Arabië zou deze wapens alleen ter beschikking krijgen voor verdedigingsdoeleinden in geval van agressie door communistische landen en zou ze niet aan een ander land mogen overdoen.

Het is echter zeer de vraag of het Congres zal instemmen met deze belofte. In Amerika is men niet zo royaal met het verstrekken van wapens.

Er was trouwens een belangrijke groepering in de V.S. die het bezoek van Koning Saoed helemaal niet kon waarderen. Een van de grote vakbonden heeft er zelfs tegen geprotesteerd, omdat in Saoedi-Arabië de slavernij nog steeds niet is afgeschaft. Amerika heeft zich altijd krachtig verzet tegen de slavernij in communistische landen en het is inconsequent, dan nu eer te bewijzen aan een staatshoofd, in wiens land nog slavernij heerst!

De resoluties der V.N.

Vorige week zaterdag heeft de Algemene Vergadering der V.N. twee resoluties aangenomen met betrekking tot het Israëlisch-Egyptische probleem.

In de eerste resolutie wordt Israël opgeworpen tot een onverwijlde terugtrekking van zijn troepen uit Egyptisch grondgebied.

De tweede resolutie dringt erop aan dat de politiemacht van de volkerenorganisatie zal worden ingezet langs de bestandslinie. De eerste resolutie werd met bijna algemene stemmen aangenomen, de tweede met een ruime meerderheid. In beide gevallen behoorde Nederland tot de tegenstemmers.

Israël heeft terstond te kennen gegeven dat het niet van plan is, z'n troepen terug te trekken, tenzij de V.N. bepaalde garanties geven betreffende de veiligheid van Israël. Over deze eis zijn de meningen in de V.N. zeer verdeeld. Er is wel begrip voor de positie van Israël, maar naar het oordeel van de grote meerderheid heeft dit land niet het recht de besluiten van de V.N. te negeren en in plaats daarvan voorwaarden te stellen.

Egypte en de communistische landen dringen er vanzelfsprekend op aan, da de volkerenorganisatie strenge maatregelen tegen Israël zal nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen