In deze uw kracht

I.

De kracht van het volk van Israël heeft altijd gelegen in de mogendheden des Hecren. Wanneer Israël van de God der vaderen afweek, gaf God het over in de hand van de vijanden. Wanneer Israël wandelde in des Heeren heilige wegen dan streed God voor Zijn volk Wanneer we Richteren 6 lezen kunnen wij dit bevestigd vinden in de aldaar vermelde geschiedenissen. Donker is de tijd, die ons daar beschreven wordt. Zwaar is de tegenspoed, waaronder het volk gebukt gaat en er schijnt geen uitkomst mogelijk, want de Midianieten zijn sterk en machtig. Toch is er een lichtpunt. Israël vernedert zich voor God.

In de weg der verootmoediging kunnen wij alleen verlossing verwachten. Wanneer Mijn volk zich zal schuldig kennen, dan zal Ik aan Mijn verbond gedenken. En in het persoonlijk leven en in het leven van kerk en natie is dat de^weg, waarlangs de zegenende hand Gods wederom geopenbaard worden zal aan eenl zich voor Zijn aangezicht vernederend volk. En die vernedering en verootmoediging moet oprecht zijn.

Onder de tegenspoeden zijn er dikwijls vernederingen, die alleen een vrucht zijn van de doorgestane moeite en de doorleefde ellende, maar die niet voortvloeien uit de kennis van het feit, dat wij tfegen een goeddoend God hebben gezondigd. Alleen uit de rechte zondekennis komt de rechte vernedering> voort. Dan weten wij, waarom de tegenspoed, die over ons komt, over ons komen moest.

Nu, van de rechte vernedering lezen wij iets in de tekst, die boven deze meditatie geschreven is. De Engel des Heeren komt tot Gideon en spreekt hem aan met de naam „strijdbare held" en betuigt hem, dat de Heere met hem is. Dan is het antwoord, waarin hij zijn verwondering te kennen geeft. Het is alsof hij zeggen wil: De Heere met ons?

Weet ge het dan niet? Ja waarlijk, er zijn tijden geweest, dat de Heere met ons was. Denk maar aan de wonderen, die Zijn hand gewerkt heeft, toen Hij ons verloste uit Egypteland, maar nu, nu heeft de Heere ons verlaten en daarom zijn wij in deze grote moeite gekomen. O, neen, zo wil hij zeggen, noem ons geen strijdbare helden, want God heeft ons overgegeven aan onze vijanden en vi^at baat één strijdbare held, ja, tienduizenden strijdbare helden, wanneer de God der legerscharen met meer met ons optrekt. Dan is het alsof Gideon zeggen wil: In ons is geen kracht tegen deze grote menigte.

Hij belijdt zijn krachteloosheid en zijn onwaardigheid voor deze Engel des Heeren. En nu komt dat wonderlijke en opmerkenswaardige antwoord: Ga heen in deze uw kracht. Al zijt gij dan totaal van vermogen ontbloot, dan zult gij toch Israël uit der Midianieten hand verlossen. Hoe dan? Wel, hier is het antwoord: heb Ik u niet gezonden? Uw kracht, Gideon, is niet in uzelf, maar uw vermogen zal zijn in de mogendheden des Heeren Heeren en in de sterkte Zijner macht. Hij is juist het geschikte middel voor de Heere om zulk een wonderdadige _ verlossing te werken, wanneer hij alle krachten leert verachten. Juist als hij zwak is dan zal hij machtig zijn.

Ziet, lezer, dat is nu het geheim, dat de Heere niet alleenl Gideon leerde, maar dat God naar Zijn grote genade nu aan al Zijn volk hier op aarde leert. Een geheim, waar de wereld niets van kent en dat men als dwaasheid bespot. De mens roemt gaarne in zijn kunnen en kennen, zijn macht en vermogen, maar God leert Zijn volk het geheim, waar Paulus van spreekt: Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus wil; want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.

Dit geheim kunnen wij alleen maar leren in de weg der ontkrachting. Die weg is een weg, die tegen onze eigen aard en tegen ons eigen bestaan ingaat, want er is niets, dat zozeer mensvernederend is, dan te moeten leren, dat hij niets is Ilet is eenvoudig genoeg om met onze lippen te belijden, dat wij niets zijn. Er is in dit opzicht veel, dat met de mond uitgesproken wordt, terwijl de beleving van ons hart er ver vandaan is.

Er wordt veel over de onmacht gesproken, zonder dat onze onmacht waarlijk beleefd wordt. Daarom blijven wij in de droeve toestand, waarin wij ons bevinden. Al het geredeneer zonder de waarachtige bediening van de Geest Gods te ervaren is niets anders dan een uitleving van onze vijandschap tegen God. Want dat zijn wij geworden in onze val. Vijanden van God en van onze eigen zaligheid. Wij hebben ons behagen in het leven zonder Hem en kunnen het bost stellen in bet leven, dat wij leiden. Al wordt het ons toegeroepen, dat

Al wordt het ons toegeroepen, dat wij onder de oordelen Gods leven, dat wij een eeuwige verderfenis tegemoet reizen, dat het vreselijk zal zijn om in de handen van een levend God te vallen, dat wij van node hebben de waarachtige bekering van onze boze wegen tot de God, Die ons schiep en in Zijn lankmoedigheid nog draagt, onder al deze ernstige en gewichtige getuigenissen blijft de mens zich echter verharden tegen God en ge hoort velen zeggen: Ik kan er zelfs immers niets aan veranderen; het moet allemaal van God komen); wij zijn immers onmachtig tot enig goed.

Ja, het zijn waarheden, die men dan zegt, maar men misbruikt deze tot zijn eigen verderf, want het is slechts om onze onwilligheid en vijandschap te verontschuldigen, dat men een beroep doet op deze waarheden. Corsica USA. Ds. A. Vergunst.

Corsica USA. Ds. A. Vergunst.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen