Wat twee oude broken te zeggen hadden.

Twee oude broeken, de Heer Pilo en de Heer Laken lagen in de hoek van een lorren­pakhuisje. De oude heer Pilo lag met zijn slappe kapotte benen onder zich in het schaarse zonlicht, dat door een vuil verweerd ruitje in het pakhuisje scheen.

„Schuif een beetje op zij" bromde de oude Laken, tot Pilo, waarom jij in het zonnetje en ik niet? Ben ik niet veel ouder en achtenswaardiger als het er op aan komt? Ik heb je toch verteld Pilo. dat mijn baas een vooraanstaand iemand was in zijn tijd. Hoeveel raadszittingen heb ik al bijgewoond en vele vergaderingen op elk gebied, en altijd weer koos mijn baas mij uit boven alle andere broeken; omdat ik zo netjes en degelijk was gemaakt volgens de regelen der kunst van de kleermaker.

Ja, onderbrak de heer Laken zich. zelf — ja, wat is dat een tijd geleden: 'k ben benieuw of Sander nog leeft, en of hij nog kleren maakt. Als hij mij nu zag, zou hij zien hoe ik veranderd ben, groen, versleten en kaal met gaten in mijn benen. En verdriet is mij ook niet bespaard gebleven, nog hoor ik de vrouw van mijn overleden baas zeggen toen ze mij oppakte: ,,Kom eens hier ouwe doerak, dan zal ik de knopen eens van je lijf snijden en dan ga je de lorren in en met Kas mee als­'t ie komt", en Hg ik nu hier Pilo, vooruit, op zij, ik moet ook wat van die zonnev/armte!

„Laken, sprak Pilo, Laken, ik weet het, je bent geleerder en deftiger dan ik. Maar ook mijn baas was eens trots op mij, om dat ik zo sterk was. Altijd was hij met mij op het veld, bij hitte of kou­ de en nooit had mijn baas over mij te klagen. Nu zijn we samen oud en versleten en gaan een treurig­ lot tegemoet. Kom, laat ons vrienden blijven. Laken en elkaar als broedeis zijn."

„Even bleef het stil in het lorrenhuisje, toen sprak de oude heer Laken: „Ja Pilo, Iaat ons als broeders zijn. Dan zullen wij een voorbeeld zijn voor de mensen, die wij zoo trouw hebben gediend, wie weet, gaan die dan ook eens als broeders, onder elkander leven." i

Toen zwegen de oude broeken, roerloos lagen beiden neer, gelaten wach­ tende op hun einde. Masr de oude heer Laken droomde

Masr de oude heer Laken droomde over de kleermaker die gezorgd had, dat hij in zijn jonge jaren er zo netjes uitzag.

Die kleermaker was S. KOPPENAAI* 1 thans wonende Pütschebocht l!)3c, Bot­1 terdam Ziiid, boven de winkel van Gruyter, die nog steeds alles maakt op | het gebied van Herenkleding.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen