De nieuwe schepping

Tegen de achtergrond van het schrikbewind van de ongeestelijke mens over de schepping, die overal te constateren valt, begrijpen wij dat de schepping reikhalzend uitziet naar de openbaring van de zonen van God.

Daarom heeft zij zich zo bereidwillig en dienstvaardig getoond tegenover Jezus Christus. Zij heeft gejuicht in de kerstnacht zoals een oude legende vertelt. De wilde dieren hebben Hem in de woestijn gediend. Hij heeft gewandeld over de golven van de zee. Hij heeft met zijn woord de stormen gestild. Hij heeft zieken genezen en doden opgewekt. Hij heeft het water tot wijn gemaakt en het brood vermenigvuldigd. Hij is uit het graf opgestaan, heeft de ontbinding van het vlees teniet gedaan en heeft geheerst over de wetten van tijd en ruimte.

Jezus was immers de mens die vol was van de Heilige Geest. Niet in eigenmachtigheid of gehoor gevend aan de verlangens van het vlees heeft Hij over de natuur geheerst. Zijn leven was ootmoed; was afhankelijkheid van en gehoorzaamheid aan de hemelse Vader. Hij bena-derde daarom de schepping vanuit de bedoelingen van de levende God. Hij kende de wereld als kunstwerk van God en wist haar verborgen zin. Hij zag haar niet als voltooid en als een zelfstandige gegeven, maar als orgaan voor het werk van de Heilige Geest dat nog te wachten stond. Zo benaderde Jezus de schepping met eerbied, met diep verantwoordelijkheidsbesef, met liefde. In plaats van haar te overweldigen heeft Hij haar in de zuivere volmacht van de Heilige Geest aangesproken en zijn wil opgelegd. Daarmee heeft Hij haar bevrijd van de boze heerschappij van de ongeestelijke mens; haar ook bevrijd van het natuurlijke systeem van vormen en wetten waarin zij voor de totale chaos behoed wordt. Jezus heeft de schepping boven zich zelf uitgeheven, haar dieper vergeestelijkt, haar ordeningen een rijkere inhoud geschonken, haar in de nieuwe, zinvolle en heerlijke samenhang van het Koninkrijk van God gesteld.

Daarom treedt bij Jezus overal de verwording en het verderf uit de schepping terug. Zij verliest haar duisternissen, haar huiveringwekkende diepten, haar dreiging en gevaren. De schepping wordt schoon, jong en stralend als op de eerste scheppingssabbath. Tegelijk echter oneindig veel voller en rijker door de inwerking van de Heilige Geest. De liefde, waarheid en gerechtigheid van God dringen door in grotten en afgronden, op bergen en in zeeën, in planten en dieren. Alles wordt volkomen doorzichtig en zinvol.

Het is het uitzicht van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde dat zich in Jezus Christus opent. Het boek Open-baring spreekt daarover in heerlijke beelden. De menselijke heerschappij over de natuur is dan geen tirannie, geen gewelddadige verovering meer, maar een spel; een licht, sierlijk, koninklijk bewind.

(Uit: De hemel is rood, ’s-Gravenhage, 1961)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen