Voleinding

De laatste zondag van november is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. In sommige gemeenten wordt dan stilgestaan bij gemeenteleden die het afgelopen jaar overleden zijn. In andere gemeenten gebeurt dat in de dienst op oudjaarsavond. Voor beide is wat te zeggen: dat de kerk haar eigen tijdrekening heeft vanuit Gods heilrijke daden of dat de kerk ‘zich laat storen’ door het moment waarop in de samenleving de jaarwisseling is.

Hoe dan ook is het goed om stil te staan bij de voltooiing, de voleinding van Gods werk. Wij worden opgeroepen om Gods daden te gedenken, maar christenen leven niet alleen met de blik naar het verleden. Het geloof strekt zich uit naar Gods grote toekomst. Calvijn besteedt in de Institutie een mooi hoofdstuk aan de overdenking van het toekomende leven. Dat hoeft niet uit minachting voor het aardse leven, maar het verlangen naar de komst van Gods koninkrijk hoort wel bij een levend geloof. Wie vol is van de liefde van Christus, verlangt ook om Hem volkomen te dienen – hoe weinig en gebrekkig dat verlangen ook vaak is.

Daarbij kan ook het leed in de wereld (en in de kerk) je des te sterker doen verlangen naar de voleinding. Wat een haat en ellende, wat een gebrokenheid … En wat zijn wij mensen machteloos om daarin verandering te brengen. Eens zal er volkomen vrede zijn en zal de aarde vol zijn van de kennis des Heeren. Kom, Heere Jezus!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen