Dankdag en Gods roede

Als we geroepen worden om de jaarlijkse dankdag op D.V. 4 november aan te kondigen, voelen we ons genoodzaakt om u op de indringende roepstem van de Heere te wijzen: Hoort de roede en Wie ze besteld heeft (Micha 6:9). Met een roede wordt een bundel twijgen bedoeld om er slaag mee te geven.

Zo lezen we dat de roede is voor de rug der zotten (Spr. 26:3). Een roede heeft geen pijnlijk effect als hij niet wordt gebruikt. Maar het is vreemd als hij wel wordt gebruikt, en men weet niet wie ermee slaat. Toch was dit het geval in de tijd van de profeet Micha. Daarom riep hij het volk op: Hoort de roede en Wie ze besteld heeft. Ofwel: Hoort en neemt de slaande hand Gods ter harte, Die een groot aantal oordelen zendt om ons te wijzen op onze zonden, en om ons op te roepen tot inkeer te komen.

Zwijgende roeden: onopgemerkt

Wie merkt de roeden of de slaande hand van de Heere op? We noemen drie zwijgende roeden.

De eerste roede, als God zwijgt door de zonde niet metterdaad te straffen, zoals we lezen: Deze dingen doet gij, en Ik zwijg (Ps. 50:21). Is het niet alarmerend als de Heere zwijgt alsof Hij niet opmerkt de vreselijke overtredingen tegen Zijn wet, de innerlijke verdeeldheid op het kerkelijk erf en het strijden tegen Hem en Zijn volk? Nog erger is het als we er zelfs van uitgaan dat God onze zondige daden goedkeurt. Van deze vreselijke roede geldt helaas: onopgemerkt.

De tweede roede, als Zijn Woord zwijgt door Zijn bijzondere zegen om bijzondere redenen er niet aan te verbinden, zodat er veelal geen waar en doorbrekend werk valt op te merken, de geloofsoefeningen in Christus ontbreken en Gods volk gewend raakt een leven te leiden in duisternis. We achten dit een ontzaglijk pijnlijke roede, wanneer het geestelijke leven taant en de dwalingen vermenigvuldigen. Ook van deze roede geldt helaas: onopgemerkt.

De derde roede, als wij de Godsregering niet recht opmerken. In dit verband willen we u wijzen op de roede van het coronavirus! Hoe zijn we onder Gods slaande hand? Dit virus heeft de hele wereld in de ban. Iedereen, waar men ook woont, wie men ook is, of men nu behoort tot de seculiere of tot de godsdienstige wereld, is bevreesd hiermee te worden aangetast. Maar wie merkt het aan als de roede waarmee God ons slaat, zodat na de biddag in maart duizenden mensen ziek werden en zelfs stierven? We denken verder aan allen die ziek zijn geweest, die geliefden hebben moeten verliezen, die de gevolgen hebben ondervonden ook in het bedrijfsleven, en welke andere moeilijke omstandigheden u in de achterliggende periode hebt ondervonden. Hóórden wij de slaande hand Gods die door Hem werd besteld of gezonden? Bracht het ons tot inkeer en hebben we eronder gebukt en erover geweend? Of gold het voor ons: Gij hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld? Zij hebben geweigerd zich te bekeren (Jer. 5:3). Dan geldt ook van deze roede helaas: onopgemerkt.

Toch, er kwam verademing! De door de overheid voorgeschreven maatregelen werden versoepeld en het aantal kerkgangers werd opgeschaald. Doch de tweede golf van het virus kwam! Wordt de slaande hand Gods nu wel opgemerkt of is het nog een zwijgende roede? De wereldling zegt: ’Wij zullen ons er samen doorheen slaan.’ Wat zeggen wij? Durven wij met de schuldige tollenaar onze hoofden niet opwaarts te heffen tot God Die ons slaat? Bidden we gezamenlijk of de Heere met Zijn slaande hand niet doortrekt en Zich nog over ons wil ontfermen? Of moeten we tot onze schaamte zeggen dat oude conflicten als een nieuwe bosbrand oplaaien, of dat nieuwe conflicten ontstaan door verschil van inzicht hoe men bijvoorbeeld de overheidsmaatregelen beoordeelt? Maar met dit alles blijft Gods slaande hand als een zwijgende roede voor ons, omdat de ware ootmoed ontbreekt en de roep om vergeving door Christus’ bloed door de Heere niet of nauwelijks wordt vernomen. Of is het bij u anders, omdat u deze zwijgende roede of Gods slaande hand hoort en zeer bedroefd bent?

Hoort de roede en Wie ze besteld heeft!

Vergun onze ontboezeming. Toen wij kortgeleden het dringende advies van de overheid hoorden van het afschalen van kerkgangers tot het maximum van 30 leden, was ook onze mening dat we nu God meer moeten gehoorzamen dan mensen, omdat we het aanmerkten als een dreigende overheidsinbreuk in de kerken. Totdat de Heere ons bepaalde bij de woorden uit Micha 6:9: ’Hoort de roede en Wie ze besteld heeft!’ We geven hiermee niet aan dat we tot het maximaal aantal zondermeer moeten overgaan (want daarbij spelen meer factoren een rol), maar wel dat we werden opgeroepen om de roede van de allerhoogste Koning te horen en daarmee in te stemmen. We willen hier niet verder op ingaan, maar laten Job spreken die tot inkeer kwam na het horen van Gods stem: Ik weet dat Gij alles vermoogt, en dat geen van Uw gedachten kan afgesneden worden. Met het gehoor des oors heb ik U gehoord, maar nu ziet U mijn oog. Daarom verfoei ik mij, en ik heb berouw in stof en as (Job 42). We hadden al eerder pijnlijk gevoeld dat de roede van het virus door de Heere was gezonden, maar we leefden het nu intenser in. We werden schuldenaar voor de Heere en het werd een groot wonder dat Hij met ons geen voleinding had gemaakt, en de zwijgende roede op een diepere wijze deed spreken. Wij kunnen de Almachtige en Soevereine Heere geen wetenschap leren, maar het wordt een wonder als de hemelse Wetenschapper dwazen in de vallei van ootmoed brengt, ofwel aan de voeten van Christus. Die dier bare Borg kreeg de roede, doordat Hij naar de bepaalde raad en voorkennis Gods door de ruwe Romeinse soldaten al spottende en schertsende werd gegeseld, alsof Hij een zot was. Jezus zweeg stil onder de roedeslagen. Hij wist Wie deze roede had besteld: Hoort de roede en Wie ze besteld heeft. Christus wist dat God de Vader dit zond en daarom onderwierp Hij Zich gewillig voor een volk dat Hij van eeuwigheid liefheeft en voor hen wilde lijden.

Laten we dit er nog van schrijven: omdat Christus Zich onder de zwaarste roeden gewillig onderwierp en stilzweeg, worden zotten bevrijd, die om hun zonden onderworpen waren aan de tijdelijke en eeuwige roeden. Christus verstaat daarom als Enige de hemelse kunst van barmhartigheid in het kastijden en in het zenden van roeden uit liefde!

Dankdag houden nu de door God beschikte roede gezonden is

We wensen alle ambtsbroeders, ambtsdragers, allen die werkzaam zijn in Gods wijngaard binnen en buiten ons, en al onze lezers het hóren van de indringende roede en het ter hárte nemen ervan toe. Tenzij Christus’ liefde op de roede van verdrukking valt, is zij voor ons vruchteloos en levert het schadelijk onkruid op. De horende roede wordt dan een roede waar de zoete honing aan kleeft. Zelfs als u ’Het kromme in het levenslot’ inleeft, mag u de roede kussen, omdat u de hand van Christus opmerkt. U kunt dan recht dankdag houden! De oven kan voor u zevenmaal heter worden gemaakt, maar het is niet te heet als Christus in het midden van het vuur wandelt. Is het niet Christus’ tegenwoordigheid die de roede van verdrukking lieflijk maakt? Is het niet Zijn gemeenschap die van de bittere drinkbeker een zoete dronk maakt? U krijgt dan bijzondere genietingen van Christus te ervaren in een tijd van zware oordelen en moeilijke omstandigheden.

Toen David het met de Heere eens mocht worden, was hij als een stil, tevreden en gespeend kind dat dicht bij zijn moeder is (Ps. 131). Toen Jakob onder de roede verkeerde, omdat hij om zijn eigen zonde voor zijn broer Ezau moest vluchten en in het open veld sliep, mocht hij de trouwe zorg van God in Christus ervaren. Hij zag zelfs Gods engelen langs Christus als de Ladder opklimmen, die zijn zuchten bij God de Vader brachten, en nederdaalden om de Vaderlijke woorden van vertroosting mee te delen (Gen. 28). Toen Daniël de roede van satans haat over Gods Kerk hoorde totdat Christus op de wolken des hemels komt, viel hij plat op de grond en was sprakeloos. Doch hij werd op wonderlijke wijze door Christus begroet, Die zijn vrees wegnam, tot hem van vrede sprak en hem opwekte sterk te zijn (Dan. 10). Dan geldt het wat we lezen in Job 5:17 en 21: Zie, welgelukzalig is de mens denwelken God straft, daarom, verwerp de kastijding des Almachtigen niet. Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt. Hoort de roede! Mocht het zijn: ’Ik neig het oor…’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen