Obed, dienaar en losser

In het laatste hoofdstuk van Ruth komen twee lijnen bij elkaar: Gods vervullend handelen in de levens van twee weduwvrouwen én Zijn verlossend handelen. Zijn chesed voor Naomi en Ruth verbindt Hij aan Zijn chesed voor Israël en de volken.

Boaz is een man van de daad. Terwijl Naomi met Ruth in gesprek is, gaat hij naar de poort. Dat was de plaats waar mensen elkaar ontmoetten en recht werd gesproken. Zodra Boaz daar zit, ziet hij de ‘andere’ losser aankomen.

Naamloos verdwenen

Voor Boaz is deze andere losser geen onbekende (Ruth 3:12-13). Toch noemt Boaz zijn naam niet. Hij spreekt hem aan met p ^e loni ’almoni, ‘die en die’. Hij vraagt aan hem om te komen zitten, wat hij ook doet. Vervolgens haalt Boaz de tien oudsten van de stad. Dan vertelt hij de reden van deze zitting. Noami wil het (vruchtgebruik van het) land van haar overleden man Elimelech verkopen. Zo kan het in de familie blijven. Alleen deze ‘andere losser’ en Boaz kunnen lossen. De eerste losser is een snelle rekenaar. Zodra Naomi kinderloos sterft, is het land voor hem. Dit is een prima investering en daarom zegt hij snel: ‘Ik zal het lossen.’

Hierop reageert Boaz onmiddellijk. Wie het land lost (verwerft) voor Naomi, doet dat ook voor Ruth, de Moabitische. Met andere woorden: de naamloze man moet een erfgenaam voor Machlon en zo ook voor Elimelech verwekken. Opnieuw blijkt deze man een snelle rekenaar. Stel je voor dat er kinderen geboren worden uit zijn huwelijk met Ruth, dan is het land en het vruchtgebruik voor dat kind. Dit risico is te groot. Laat Boaz maar lossen. Nadat hij zijn schoen heeft uitgetrokken, verdwijnt de naamloze man voorgoed in de anonimiteit.

Boaz lost

Nu gaat Boaz de leegheid van Naomi vervullen. Hij neemt de oudsten als getuigen dat hij alles verworven heeft. Alle namen van het gezin van Elimelech worden genoemd. Zij zullen niet naamloos verdwijnen. Daarna noemt Boaz nadrukkelijk de naam van Ruth. Hij zal ook haar verwerven. Zo zal de naam van de gestorvene in stand gehouden worden. Boaz doet wat hij beloofd heeft aan Ruth. Een scherp contrast met de losser die naamloos verdwijnt.

Een drievoudige zegen

Het aanwezige volk is getuige van deze lossing en bidt dan om een zegen voor Ruth en Boaz. De eerste bede is voor Ruth, de vrouw van Boaz. Ze wordt op één lijn gezet met de vrouwen van aartsvader Jakob. Hun gebed is dat Ruth, net als zij, het huis van Israël zal bouwen. De tweede is voor Boaz. Men bidt hem krachtig handelen (zie Ruth 2:1) en het uitroepen van een naam in Bethlehem toe. Hiermee loopt de schrijver vooruit op het uitroepen van de naam Obed.

De derde bede is voor Boaz en Ruth. Door de onmogelijkheid heen werd Tamar zwanger bij Juda, de zoon van Jakob, en kreeg zij een zoon, Perez. Hij is een voorvader van Boaz. Deze bede geeft hoop, ook voor Naomi.

De slotverzen van Ruth 4 vormen een contrast met de eerste verzen van Ruth 1. Toen kwam Naomi leeg terug. En nu wordt haar leegheid door de Heere vervuld. Het huwelijk van Boaz en Ruth wordt door de Heere gezegend. Hij geeft dat Ruth zwanger wordt en een zoon krijgt.

Ooit zeiden de vrouwen tegen Naomi: ‘Is dit Naomi?’ Nu komen ze opnieuw aan het woord en prijzen de Heere, omdat Hij aan haar een losser gegeven heeft. Boaz en Ruth treffen we in deze kraamkamer niet aan. Alle aandacht gaat nu naar Naomi en de kleine Obed. Hiermee wordt nogmaals de liefde en blijvende trouw van Ruth onderstreept. Ooit verloor Naomi haar twee kinderen (Ruth 1:5), nu neemt ze ‘het kind’ en zet hem op haar schoot en wordt zijn naam uitgeroepen: Obed, ‘knecht’. Dit met de bede dat zijn naam uitgeroepen zal worden in Israël.

Advent

In het slot licht adventsverwachting op: ‘Obed is de vader van Isaï, de vader van David.’ Het waren de dagen van de Richteren (Ruth 1:1). Er was geen koning in Israël (Richt.21:25). En in die donkere dagen horen we de naam van David. Eeuwen later wordt in het broodhuis Bethlehem dé Zoon van David geboren. Opnieuw klinken dan in Zijn geslachtsregister (Matt.1:5) de namen van Boaz en Ruth, alsook die van Rachab, de moeder van Boaz. Hij krijgt de naam Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken (redden) van hun zonden. Op de naam van deze Knecht zullen de heidenen (wij) hopen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen