Roeping tot standvastigheid

Eerder werkte Van der Schee zeventien jaar in het basisonderwijs. Hij is getrouwd en vader van vier kinderen tussen de acht en zeventien jaar.

Wat betekent het voor u dat u proponent bent?

Deze aanduiding kreeg ik na het ontvangen van de bevoegdheid om voor te gaan in de erediensten. Toch geldt de eigenlijke betekenis, het beroepbaar zijn, pas na de afronding van de studie en na het afleggen van het colloquium. Nu dat na ruim acht jaar zover is, betekent het proponent zijn vooral een uitzien naar het moment waarop roeping en bevestiging elkaar mogen ontmoeten.

Hoe kijkt u terug op de studie theologie? Wat hebt u er vooral geleerd?

In mijn studietijd heb ik geprobeerd zoveel mogelijk te onderzoeken met de bedoeling het goede eruit over te houden. Daaronder valt in elk geval het nu kunnen lezen en bestuderen van de Bijbel in de grondtalen. Bij het leren op ervaringsniveau denk ik aan de noodzaak van natuurlijk én geestelijk onderscheidingsvermogen. In theorie klinkt dat als een klok, maar de praktijk ervan is weerbarstig. Mijn eigen denken en ervaren willen maar al te graag zelfstandig aan de slag, zonder eerst geduldig te wachten op verlichting door de Heilige Geest. En dat terwijl de Geest deze verlichting juist zo graag geeft door het aloude Woord keer op keer levendig en krachtig te maken.

Hoe kijkt u naar de gemeenten, waarvan u er hopelijk binnenkort één mag gaan dienen? En naar uw taak in de gemeente?

In de gemeente wordt de christelijke gemeenschap gevormd. Als ik daar op een natuurlijke manier naar kijk, zie ik best wat dynamiek tussen en binnen de gemeenten. Dit roept bij mij herinneringen op uit de wereld van het onderwijs. Het zorgvuldig omgaan met verschillen is daar een mooie en belangrijke taak en vraagt er de nodige aandacht. Toch wordt de predikant in het bijzonder geroepen om, van Christuswege, de gemeente geestelijk te bezien. Alleen zo wordt de eenheid in Christus zichtbaar, of het nog ontbreken daarvan. Ik zie het als de kerntaak van de predikant om in dit alles de gemeente(n) te dienen, vanuit en tot een levende verbondenheid met Christus.

Wat ziet u vooral als de roeping van een christen, vandaag in ons land?

In de roeping tot het ambt van alle gelovigen staat het christelijke getuigenis centraal, wat zich op de eer van God en het tijdelijke en eeuwige welzijn van de naasten richt. Maar tegenover deze navolging van Christus is er ook een navolging van de tijdgeest, waar maatschappelijke idealen en maatstaven de norm bepalen. Voor de christen van vandaag zie ik daarom, naast de roeping tot barmhartigheid, vooral de roeping tot standvastigheid. Met vroeg of laat meebuigen naar onbijbelse normen, waarden en praktijken, kan bespotting en vervolging worden ontlopen. Maar de prijs daarvan is groot: nu het christelijk getuigenis en straks de kroon des levens.

De kring van de Gereformeerde Bond kent een aantal proponenten. Wie zijn ze eigenlijk? En wat beweegt hen om predikant te willen worden? In deze rubriek valt van tijd tot tijd de schijnwerper op een proponent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen