Sprekende werken

Ons volk heeft een rijke geschiedenis. Maar we zijn een arm land geworden. Dat komt doordat de Bijbel voor de meeste Nederlanders een gesloten boek is. De meeste mensen weten niet van Adam en Christus. Ze kennen de boodschap van zonde en genade niet. Staat u weleens stil bij zoveel zielennood?

Deze nood wordt ook zichtbaar in onze manier van samenleven. De liefde van velen verkilt. Verbindingen onder ons volk brokkelen af. Neem een woord als trouw. Dat heeft een diep geestelijke betekenis. Dat weten nog maar weinigen; aan de praktische betekenis komen we al moeilijk meer toe. En dat gaat de kerk niet voorbij.

Voorbeelden bij de Bijbel

De zeven werken van barmhartigheid kunnen helpen om Bijbelse begrippen duidelijk te maken. Denk aan beeldende kunst bij oude gebouwen, waarin deze werken nogal eens een plaats hebben. Of dat ze in een contact met iemand zo maar ter sprake komen. Het geldt bijvoorbeeld ook van de barmhartige Samaritaan, waarvan bijvoorbeeld een beeltenis is geplaatst bij het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. We kunnen die voorbeelden gebruiken om over belangrijke zaken vanuit de Bijbel te vertellen. En – misschien nog wel belangrijker: wat zeggen wij met ons leven?

Hartvernieuwende genade

In de vorige artikelen is meerdere malen gewezen op het gevaar van werkheiligheid. Dan doen we goede werken voor de vorm. Maar het kloppende hart wordt dan gemist. Wat moeten juist wij kerkmensen daarvoor oppassen. Onze medemensen tonen zich nogal eens zeer beducht voor onoprechtheid, juist van mensen die zich christen noemen. Bovendien stellen we onszelf met zulk bedrog ernstig schuldig voor God.

Daarom moeten in de prediking de Bijbelse kenmerken worden genoemd en uitgelegd. Het is nodig dat wordt verklaard hoe de Heere Zelf een oprecht geestelijk leven werkt en onderhoudt. Niet dat het ware geloof alleen maar innerlijk wordt beleefd. Wel dat het een band is die op het allernauwst met Christus verenigt. Dat de Heilige Geest dit werkt, door Gods Woord toe te passen. Laat dat de praktijk van ons leven mogen bepalen. Eenvoud is kenmerk van het ware. De Heere zegt: ‘Mijn zoon, geef Mij uw hart, en laat uw ogen Mijn wegen bewaren’ (Spr. 23:26). ‘Niet een iegelijk die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is’ (Matth. 7:21).

slot

Werk 6: De gevangenen bezoeken

‘Gedenkt de gevangenen, alsof gij mede gevangen waart’ (Hebr. 13:3). Paulus wist wel wat dit betekende. In welke gevangenissen heeft hij zoal gezeten? En dan zat hij tussen het uitschot van de samenleving. Zijn wij daar misschien te goed voor? Hij mocht daar lofzangen zingen voor God, zelfs midden in de nacht (Hand. 16:23-25). En toen hij later in een gehuurde woning werd bewaakt, preekte hij het Koninkrijk van God aan allen die tot hem kwamen (Hand. 28:23-31). Wat doe ik eigenlijk voor gevangenen? Hoe indrukwekkend om bij hen in praktijk te mogen zien wat genade vermag.

Werk 7: De doden begraven

Kent u Rizpa, de dochter van Aja en koning Saul? Zij moest meemaken dat twee van haar zonen ter dood werden veroordeeld. Rizpa zorgde toen dat de vogels de dode lichamen van haar kinderen geen kwaad konden doen. Dit maakte op koning David zo’n indruk, dat hij zorgdroeg voor de begrafenis. Zo heeft deze trouwe moeder gevoelig laten zien hoe belangrijk het begraven is (2 Sam. 21). Niemand mag zich onttrekken aan deze laatste liefdeplicht. Maar de verkondiging van Gods Woord aan de levenden gaat vóór. ‘Jezus zeide tot hem: Laat de doden hun doden begraven; doch gij, ga heen en verkondig het Koninkrijk Gods’ (Luk. 9:60).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen