De begenadigde Stad

Ze hadden de dood verdiend en verwacht, maar hebben het leven en de vrede ontvangen! Wat een wonder! De heer Geweten kreeg de opdracht om de Stad dit wonder te melden: ‘Pardon, volkomen vergiffenis voor Mensziel! Mensziel zal dit morgenochtend te weten komen!’ De volgende morgen verzamelen de inwoners zich op het marktplein. De pardonbrief wordt voorgelezen: ‘De HEERE, de HEERE God, barmhartig en genadig, vergevende de ongerechtigheid, de overtreding en zonden. Alle godslastering zal vergeven worden’.

Grote blijdschap heerst in de Stad en de klokken worden geluid. Rondom de Stad wapperen de vlaggen en vaandels van Immanuël; de helft op berg Genade en de andere helft op berg Gerechtigheid! De kapiteins van Immanuël vertonen zich in hun volle wapenrusting aan de Stad. De inwoners smeken of ze de Stad maar binnentrekken: ‘O, dat Vorst Immanuël met Zijn kapiteins en krijgslieden voor altijd in Mensziel wilden wonen’. Ze begeren naar Zijn wetten te leven en ze hopen op Zijn bescherming tegen de aanhangers van Diabolus.

De intrek van Immanuël

Als Immanuël de Stad binnentreedt zijn alle poorten open, maar Hij zal door de Oogpoort binnenkomen. Op Zijn koninklijke wagen rijdt hij, gekleed in Zijn gouden wapenrusting. De trompetten klinken, de vlaggen zijn ontplooid, Zijn tienduizenden volgen Hem op de voet en de oudsten van de Stad gaan vooruit! Immanuël neemt Zijn intrek in het kasteel, begeleid door kapitein Geloof. Daarna krijgen verschillende kapiteins een plaats in de Stad, zoals bijvoorbeeld Kapitein Onschuld bij de heer Rede, kapitein Geduld bij de heer Gemoed en kapitein Oordeel bij de heer Geweten. Tenslotte wordt een feestmaal aangericht voor alle inwoners en hoort men lofliederen zingen tot Zijn eer.

Hoe teer beschrijft Bunyan in dit gedeelte het moment dat een ziel bewuste kennis krijgt van de Persoon van Immanuël. Was de heer Ontwaakt Geweten eerder al eens onder de indruk geweest van Zijn schoonheid, dit overtreft alles. Zo is het nog! Wat is het uitnemend als een ziel door het geloof een glimp van de Koning mag aanschouwen! Nog uitnemender is het als Immanuël in al Zijn heerlijkheid mag worden gezien. Dan is alles wat aan Hem is gans begeerlijk. Dan wordt beleefd hoe goedertierenheid en waarheid elkander ontmoeten en hoe gerechtigheid en vrede elkander kussen. Maar dan worden ook al die kapiteins ons zo lief! Dan krijgt ‘de rede’ een metgezel in Onschuld. Dan mag het gemoed iets ontvangen van geduld en lijdzaamheid. Dan krijgt de ziel een teer geweten met levende overtuigingen. Dan wordt er vrede ervaren in het hart. Bijzonder als Hij Zijn maaltijd aanricht voor Zijn volk en de bijzondere spijzen hen worden voorgezet: het brood der engelen en de honing uit de rotssteen. Een overvloed van Zijn gaven!

Geliefde lezer, kennen wij iets van dat grote wonder? Ach, wat maakt dat klein! Daar leren we de laagste plaats met Mefiboseth innemen: ‘Wat is uw knecht, dat Gij omgezien hebt naar een doden hond, als ik ben?’

Diabolisten gevangen genomen

Maar er moet nog meer gebeuren in Stad Mensziel. Immanuël geeft bevel dat het beeld van Diabolus tot puin vergruisd moet worden, zodat het door de wind verstrooid zal worden buiten de Stad. Het heerlijk Beeld van El-Shaddai en Zijn Zoon zal weer opgericht worden. Dit Beeld zal heerlijker blinken dan ooit tevoren en Zijn Naam moet duidelijk gegraveerd worden op de buitenmuur van de Stad, in het fijnste goud.

Dan komt de tijd dat de aanhangers van Diabolus gevangengenomen moeten worden om voor de rechtbank te verschijnen. Eerst pakt men de drie ergste diabolisten: Atheïst, die de Stad geleerd heeft dat er geen God is. Daarna Zinnelijke Lust, die de inwoners voorleefde met allerlei boze lusten als vloeken, liegen, ontucht plegen, Gods dag ontheiligen, enz. Tenslotte Ongeloof, die alles wat van de Koning was hoonde en ontkende. Vervolgens nog zes andere aanhangers van Diabolus: Vergeet-het-goede, die wat slecht was goed onthouden kon, maar wat goed was snel vergat. Hardhart, die de inwoners verhinderde om berouw te krijgen over hun zonden door hen te verharden. Valse Vrede, die altijd maar riep dat er vrede was, maar er was geen vrede, het was dodelijke gerustheid. Onwaarheid, die het beeld van El-Shaddai omvergeworpen had en Zijn wetten vreselijk overtreden. En dan was er ook nog Meedogenloos, die steeds de gedachten van de inwoners afleidde zodat ze hun diepe ellende niet konden bewenen. Ten slotte was er ook Hoogmoed, die de inwoners geleerd heeft hoe ze zich in hoogmoed moesten verzetten tegen El-Shaddai.

Terechtgesteld

Op de marktplaats worden ze terechtgesteld. Alleen Ongeloof weet te ontvluchten naar Diabolus en vertelt hem alles wat gebeurd is. Samen smeden ze hun plannen om zich te wreken. De inwoners van de Stad moeten zelf de veroordeelde diabolisten kruisigen! Maar dat was een moeilijk werk voor Mensziel. Deze vijanden bieden zoveel tegenstand! Daarom roepen de mannen de hulp van Immanuël in. We lezen: ‘Nu had de grote El-Shaddai een Geheimschrijver in de stad, die de mannen van Mensziel liefhad. Deze was zonder dat zij het wisten op de plaats der terechtstelling tegenwoordig’. Geheimschrijver is een beeld van de Heilige Geest. Bunyan wijst op Romeinen 8:13: ‘Maar indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt, zo zult gij leven’. En zo werden de Diabolusmannen, die een plaag voor de Stad waren, gekruisigd.

Lezer, is het niet een ontdekkend gedeelte dat ons hier wordt voorgehouden? Als een arme zondaar Immanuël mag leren kennen en beminnen, gaat ook het ontdekkend werk van de Heilige Geest door. Wat leven er veel zonden in ons verdorven hart! En wat zijn we er toch blind voor. Gods kinderen komen er achter dat al die verdorven lusten wonen in hún hart: atheïsme, zinnelijke lusten, hardheid van hart, valse vrede, afkerigheid van het goede, leugenachtigheid, onbarmhartigheid en hoogmoed. En dat al deze zonden versterkt worden door het goddeloze ongeloof! Want ongeloof houdt God verdacht, in Zijn liefde, trouw en macht.

Bovendien moeten ze er tot hun grote smart achter komen dat ze niet één van die verdorven zonden kunnen kruisigen. Zo krijgen ze de Geheimschrijver nodig. ‘Indien gij door den Geest de werkingen des lichaams doodt!’ Onze kanttekenaar schrijft hier bij ‘door den Geest’: ‘Namelijk Die in u woont, en u alrede kracht daartoe heeft gegeven, zo gij maar door gebeden en andere oefeningen der godzaligheid dezelve behoorlijk verwekt’.

Hier leren wij dat de Heilige Geest daartoe de gebeden wil geven en de oefeningen der godzaligheid, zoals het mediteren, onderzoeken van de Heilige Schrift en het verkeren onder de zuivere bediening van Gods Woord. Maar hoe zullen zij die ‘werkingen des lichaams’ (dat zijn alle begeerlijkheden en zonden in hen) dan doden? Nog eens luisteren we naar onze kanttekenaar: ‘Dat is, wederstaat, ten onder brengt, dat zij in u niet leven of heersen’. O, zo kan Gods arme volk alleen door die dierbare Heilige Geest de diabolisten in hun hart weerstaan. Het machtig wapen waar de Heilige Geest in oefent is de tere vreze des Heeren, die doet wijken van het kwaad. Hoe is dat bij ons, lezers?

Maar zie hoe God de Rechter vrijspreekt,

Zich op de stad Mensziel niet meer wreekt,

Hier heeft Zijn Zoon voor haar volkomen voldaan,

Zie hoe Immanuël Zijn Stad in zal gaan!

Satans getrouwen

worden terechtgesteld,

en het rechtvaardig vonnis

wordt geveld!

Geheimschrijver leert hoe het vlees

wordt gedood,

zo word ik klein en God alleen groot!

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen