De impact op ons (gezins)leven

Wat in het Midden-Oosten gebeurt, is binnen enkele ogenblikken in onze huiskamer. Afstanden spelen voor het delen van informatie geen enkele rol meer. We behoeven niet meer te wachten op de krant van morgen. De media bezorgen de informatie, al of niet gekleurd, letterlijk bij ons thuis. Mijn moeder zei weleens: ‘Een mens krijgt niet de kracht om het leed van de hele wereld te dragen’. De vraag is wat al deze informatievoorziening met ons doet. Verschillende oudere mensen zeiden me dat ze de krant niet meer lazen, omdat ze het allemaal niet meer verwerken kunnen wat ze onder ogen krijgen. Moeten we ons werkelijk overladen met alle details van het nieuws uit de hele wereld?

Telefoon en camera

Daar komt bij dat we leven in de tijd van het beeld. Iedereen heeft een mobiele telefoon met camera- en videofunctie. Overal hangen beveiligingscamera’s. In veel auto’s zit een dashcam. Zelfs terroristen dragen bodycams om hun daden vast te leggen. Beelden worden opgenomen en al of niet bewerkt getoond, door Hamas, door Israël, door nieuwsprogramma’s, maar ook op allerlei sociale platforms zoals X (voorheen Twitter) en dergelijke. Op deze beelden zijn gewonden te zien, maar ook (delen van) dode mensen, al of niet geblurred (vervaagd). Ook op YouTube worden deze beelden (ongecensureerd/ongeblurred) geplaatst. Als gevolg hiervan zijn zulke beelden voor iedereen beschikbaar.

De verbeelding laat niets meer te wensen over. Er zijn video’s waarop te zien is hoe mensen doden of zelf gedood worden. Is het beleid van het Reformatorisch Dagblad om geen lijken te tonen, op sociale media gelden andere regels. En alles went. Wat doet dit met het gedrag van de opgroeiende generatie? We zien hoe onder invloed van de media de opvattingen over huwelijk en seksualiteit verschuiven. Wat doen deze beelden met betrekking tot opvattingen over geweld?

Realiteit en fictie

Het gevaarlijke is dat in de media realiteit en fictie vloeiend in elkaar overgaan. De beelden die wij uit het Midden-Oosten zien, komen overeen met de beelden die gezien worden in gewelddadige games die op internet worden aangeboden. Een realistische oorlog lijkt op deze manier een spel geworden. Het verschil is wel dat men in een spel meerdere levens heeft voordat de ‘game over’ is. Spellen worden steeds realistischer en de realiteit wordt steeds meer een spel… Ook de oorlog in Oost-Europa is een drone-oorlog geworden. Met iets dat als speelgoed begon, wordt nu dood en verderf gezaaid. Vanaf afstand bestuurt men een drone en laat granaten vallen op soldaten in loopgraven. Wat doet het ons allemaal?

Een ander aspect is de wijze waarop deze daden worden uitgevoerd.

De Hamasstrijders moorden in koelen bloede. De vraag is: ‘Hoe kan een mens zoiets doen?’ Zeker, we zijn van nature geneigd om God en onze naaste te haten’. Maar er is een verschil tussen een hatelijk hart hebben, of in de zonde van de haat uitbreken. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze mannen gehandeld hebben onder invloed van drugs. Bewust werden menselijke gevoelens uitgeschakeld. De zogenaamde jihadi-drug werd berucht vanwege IS-strijders, die in Irak en Syrië de pillen innamen, waarna ze onder invloed de hoofden van hulpeloze gevangenen afhakten.

Het Midden-Oosten wordt de laatste jaren overspoeld met de jihadi-drug. Zo onderschepten de Verenigde Arabische Emiraten afgelopen maand nog een lading met 86 miljoen Captagon-pillen ter waarde van zo’n miljard dollar (De Telegraaf, 20 oktober). Syrië zou de belangrijkste producent zijn. Een paar jaar geleden onderschepte Italië een zending ter waarde van maar liefst 1,1 miljard dollar. Vaak is gebleken dat mensen die met een schietwapen massamoorden pleegden onder invloed waren van bepaalde medicijnen. Ook hier ligt een punt van bezinning. Wat doen medicijnen met een mens? Hoe verdoofd is de wereld waarin wij leven?

Vreze des Heeren

Dit zijn zomaar enkele vragen. Vele vragen zijn eraan toe te voegen. Het is naïef om te denken dat dit alles zich ‘ver van ons bed’ afspeelt. Die tijd is helaas voorbij. Er is slechts één wapen dat ons staande kan houden en dat is ‘de vreze des Heeren’.

Onze jongeren hebben behoefte aan mensen die als de dichter van Psalm 34 zeggen: ‘Komt, gij kinderen, hoort naar mij; ik zal u des HEEREN vreze leren’. Opmerkelijk dat dit staat in de context van Gods bescherming van de Zijnen!

slot volgt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen