Geest en leven

Het Joodse volk leek ten onder gebracht, ten dode opgeschreven. Maar de profetie luidt: ‘En Ik zal Mijn Geest in u geven, en gij zult leven, en Ik zal u in uw land zetten’. We zien deze woorden letterlijk in vervulling gaan. Hoeveel Joden zijn er al ‘in hun land gezet?’ Er zullen er nog velen volgen. De aangehaalde tekst komt uit het bijzondere visioen dat de Heere aan Ezechiël liet zien. Hij zag een grote begraafplaats vol met onbegraven beenderen. Het was totaal onmogelijk dat daar weer leven zou komen. De profeet krijgt de opdracht om op deze begraafplaats een preek te houden. Hij gehoorzaamt en er gebeurt een groot wonder.

Alle beenderen komen weer bij elkaar. Er komen zenuwen op en vlees. Het worden weer lichamen. De adem (‘de geest’) wordt in de lichamen geblazen. De hele begraafplaats komt tot leven.

Dit visioen is een beeld van wat de Heere zou doen aan het Joodse volk. Hij zou ze verlossen uit de gevangenschap van Babel. Daar waren ze ‘als doden, als begraven’. Ze zouden terugkeren naar hun eigen land.

Het wordt Pinksteren. Daar is dit visioen ook een beeld van. De Geest zal Zijn werk doen. Daar waar geen leven meer is, blaast Hij leven in dode zondaren. Hij zal dit onder jongeren en ouderen doen (Joël 2:28). Hij zal Zijn Geest uitgieten. Niet maar een klein beetje, maar het zullen stromen zijn (Jes. 44:3). Dat geeft verwachting. Het komt van Góds kant. Gelukkig maar. Anders bleef het een dorre, dode boel. Maar zelfs de dorre vlakte van de woestijn zal bloeien (Jes. 35:1). Het zal geest en leven zijn.

Gezegende Pinksterdagen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen