De Paasboodschap aan de gemeente van Rome

Wat een vreugde was het voor de ontredderde discipelen en bedroefde vrouwen toen ze hun Meester als de Levende ontmoetten. Met Pasen ging hun het licht op over de betekenis van Zijn sterven en kregen ze Hem tegelijk terug, maar nu als de opgestane Levensvorst. Het Paasevangelie stelt ons voor de vraag of we persoonlijk verstaan wat het betekent te mogen delen in Christus’ sterven en opstanding. Dit verstaan is een zaak van geloofsgemeenschap.

In Romeinen 6 gaat Paulus uitleggen wat deze geloofsgemeenschap met de opgestane Christus uitwerkt. In de voorgaande hoofdstukken sprak hij over de rechtvaardiging door het geloof alleen. Vanaf Romeinen 6 legt hij uit dat zij die door het geloof in Christus gerechtvaardigd zijn, ook door de kracht van Christus’ dood en opstanding worden vernieuwd en geheiligd.

Hij verwijst daarbij naar de doop, die teken en zegel is van de vergeving der zonden en de vernieuwing des levens. Christus is immers niet alleen gekomen tot verzoening van de zonde, maar Hij gaat Zichzelf ook als de Levende door Zijn Geest verheerlijken door Zijn kinderen in een nieuw leven te doen wandelen.

Niet te scheiden

Het gevaar is groot dat we de heiligmaking en de rechtvaardiging van elkaar losmaken. Het Godswerk is echter niet te scheiden. Als we dat wel doen, krijgen we mensen die zeggen te geloven dat hun zonden vergeven zijn, terwijl er in hun leven nauwelijks iets verandert. Een ander gevaar is dat we de heiligmaking uitleggen alsof we zelf, in eigen kracht, ons leven Gode aangenaam moeten en kunnen maken. Paulus waarschuwt voor deze twee gevaren en wijst aan hoe in het oprechte geloof Christus door Zijn Geest de heiligmaking uitwerkt.

De kanttekening bij Romeinen 6 vers 5 legt uit dat het hier gaat om ’een gelijkenis, genomen van een ent, die in een jeugdigen boom ingegrift wordt, welke tot één plant wordt met de boom en het sap des levens en der vruchtbaarheid uit hem trekt’.

De kanttekening gaat verder: ‘Alzo wil hij zeggen, die met Christus, als de stam, door het geloof zijn verenigd (waarvan de doop ook een teken is), die verkrijgen door de Geest van Christus de kracht niet alleen om de zonden te doden en allengskens te begraven, maar ook om in nieuwheid des levens meer en meer op te staan en ter ere Gods heiliglijk te leven’.

Paulus wijst er dus op dat de gemeenschap met Christus, waar de doop een teken van is, twee zaken uitwerkt: een voortdurend de zonde afsterven, en een leven dat begeert om heilig voor God te leven.

Paulus onderwijst hoe in het leven der heiligmaking deze twee zaken beoefend moeten worden.

Zondag 16 legt in vraag en antwoord 43 uit hoe in het geloof deze twee zaken gestalte krijgen: ‘Wat verkrijgen wij meer voor nuttigheid uit de offerande en de dood van Christus aan het kruis?’ Het antwoord luidt: ‘Dat door Zijn kracht onze oude mens met Hem gekruisigd, gedood en begraven wordt, opdat de boze lusten des vleses in ons niet meer regeren, maar dat wij onszelven Hem tot een offerande der dankbaarheid opofferen’.

Drie trappen

De verzen 3 en 4, met de kanttekeningen, laten zien wat er aan de geloofsgemeenschap met Christus in Zijn opstanding voorafgaat. De kanttekeningen spreken van de drie trappen van de wedergeboorte.

De eerste trap is: ‘Dat wij gemeenschap hebben aan Zijn dood, waardoor niet alleen onze zonden voor God verzoend zijn, maar ook de Heilige Geest is verworven, door Wiens werking de verdorvenheid die in ons is, haar leven of heersende kracht is benomen’.

De tweede trap is: ‘De toeneming en volharding in de doding der zonde, gelijk de begrafenis een volharding was van de dood van Christus’. De derde trap is: ‘Wij ontvangen door de kracht der opstanding van Christus dat wij kracht ontvangen hebben om voortaan in nieuwheid des levens, dat is in heiligheid en reinigheid te wandelen’.

Kernachtig wordt, in de lijn van Zondag 16, beschreven dat het doden van de overblijvende zonde en het wandelen in nieuwheid des levens alleen mogelijk is in de vereniging met de opgestane Christus.

Christus zegt hetzelfde in Johannes 15:5: ‘Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen’.

Zo krijgt God Zijn eer en Christus een gestalte in het leven en wordt de zondaar ervoor ingewonnen te sterven aan alles buiten Christus, omdat Hij zijn leven is geworden.

Want indien wij met Hem één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding.

Romeinen 6:5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen