Geloofsoog

Haviksogen

Deze vraag lag al lange tijd op de stapel en was bijna vergeten. Maar we willen er zeker iets over schrijven. De vraagsteller heeft gelijk! Van nature hebben we ‘haviksogen’. Een havik heeft heel scherpe ogen voor een prooi. In het paradijs hadden we ogen om de Heere te dienen en lief te hebben. Vanaf Genesis 3 hebben we ogen die zien naar de zonde. Als een havik zijn prooi ziet, valt hij als een steen uit de lucht op zijn prooi. Dat tekent ons bestaan zonder de wederbarende kracht van de Heilige Geest. Daarom lezen we in de Heilige Schrift over het begerige oog van Eva, het boze oog van Kaïn, het ongelovige oog van veel Isräelieten in de woestijn en de brutale ogen van de inwoners van Beth-Sémes die in de ark keken. Een ander Bijbels beeld is dat we blind zijn. Aan de gemeente van Laodicéa moet Johannes schrijven: ‘Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet dat gij zijt ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt’ (Openb. 3:17). De kanttekening (17) schrijft bij dat ‘blind’ zijn: ‘Namelijk in de kennis van uzelven en van uw ellende’.

Met gewone, ‘natuurlijke’ ogen zijn we onbekwaam om onze verlorenheid te zien. Alleen door ontvangen genade wordt dat anders. Onze Dordtse vaderen hebben dat in de Leerregels zo duidelijk omschreven: ‘dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert’ (hoofdstuk III/IV, par. 12). In paragraaf 11, waar we lezen over het werk van de Heilige Geest, staat zo treffend: ‘Hij opent het hart dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is’. Daar zouden we bij kunnen zetten: ‘Hij opent het oog dat blind is’.

Of met paragraaf 14: ‘Zo is dan het geloof een gave Gods; niet omdat het aan den vrijen wil des mensen van God wordt aangeboden, maar omdat het den mens metterdaad wordt medegedeeld, ingegeven en ingestort; ook niet daarom, dat God alleenlijk de macht om te geloven zou geven, en daarna de toestemming of het metterdaad geloven van den vrijen wil des mensen verwachten; maar omdat Hij, Die daar werkt het willen en het werken, ja, alles werkt in allen, in den mens teweegbrengt beide, den wil om te geloven en het geloof zelf’.

Geloofsogen

Dat de Heere zó werkt, lezen we bijvoorbeeld in de ontmoeting van Simeon met de Zaligmaker en Jozef en Maria. Door de drijving van de Heilige Geest komt deze man op het tempelplein als het Kindeke Jezus daar is. Dan opent de Geest het geloofsoog van Simeon en mag hij Hem zien! Wellicht was Jezus één van de vele kinderen die werden ingebracht in de tempel om de Heere te worden voorgesteld. Het natuurlijke oog zag geen heerlijkheid in Jezus. Maar door het geloofsoog ziet Simeon in Hem de énige en volkomen Verlosser, Die door de Vader gezonden is om Zijn volk zalig te maken van hun zonden. Daar gaat Simeon zijn lofzang zingen en God loven.

Lezer(es), bent u nog blind? Doe als de eens blinde Bartiméüs en roep: ‘Jezus, Gij Zone Davids, ontferm U mijner’ (Mark. 10:47b). En in het leven der genade mag beoefend worden wat die zanger in Psalm 42 (berijmd) zingt: ‘Hoop op God; sla ’t oog naar boven; want ik zal Zijn Naam nog loven’.

Heb jij/hebt u ook een vraag?

Mogelijke vragen over onderwerpen binnen de doelstelling van De Saambinder kun jij/kunt u mailen naar ds. B. Labee of hem per post toezenden (zie colofon). Er volgt -zo mogelijk- altijd een reactie. Echter alleen als de redactie het waardevol acht voor de lezers, volgt een antwoord op jouw/uw vraag in een nummer van De Saambinder. Graag wel wat geduld. Er liggen nog tientallen vragen op een reactie te wachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen