Wees ‘tamim!’

Leerlingen

Een reünie. De ex-pubers zijn bezadig- der dan ooit. Sommigen hebben grijze haren, anderen rimpels rond de ogen. Vroeg-kalende schedels verraden dat de tijd tanden heeft.

Herinneringen worden opgehaald. En bij- gesteld. Die ene jongen die altijd de clown was, vertelt dat hij gepest werd. ‘Drie psychiaters heb ik versleten. Ik kom er nooit meer helemaal bovenop’, zegt hij. Iedereen valt stil. ‘Ik heb toch niet meege- daan, hè?’, zegt een vrouw, nu weer even een klein meisje, benepen. ‘Nee, jij niet.’ Opluchting…

Het gesprek dwarrelt, nu weer luchtiger, verder. Over vuurwerk, spieken, verkering, over… leraren. Ja, leraren! Leraressen! Een dankbaar onderwerp.

Leraren

Er tekent zich iets af: leraar X heeft bij nagenoeg iedereen waardering afgedwon- gen. Opmerkelijk: leraar X was juist een ‘grijze muis’, op het saaie af. Maar ze zijn het erover eens: ‘Die man hád iets’. Hij… tja, hoe zég je dat? Ze weten er nauwelijks woorden aan te geven.

Het Hebreeuws heeft het woord wel: ‘tamim’. De Heere gebruikte dat woord toen Hij sprak tot Abram: ‘Wandel voor Mijn aangezicht, en zijt oprecht’ (Gen. 17:1). ‘Tamim’ is: oprecht, volkomen, door en door integer, uit één stuk, van buiten het- zelfde als van binnen. Op school hetzelfde als thuis. Voor God dezelfde als voor de mensen. Voor de ene mens niet anders dan voor de andere mens. Geen vrome praatjes, maar diepgang. Geworteld zijn. Ootmoed. Liefde en waarheid. Waarheid is immers liefde. Deze oud-leerlingen hadden dat ervaren. Ze wisten het nog, na jaren!

Zulke leraren hebben we nodig! Wie oprecht gemaakt is en voor Gods aangezicht leeft, hééft niet alleen een boodschap. Die ís de boodschap: ‘Zoekt den HEERE, en leeft’ (Amos 5:6).

Van Boven naar beneden

Zulke oprecht gemaakte leraren bereiden hun dagopening biddend voor. Met liefde openen ze het Woord der Waarheid. Ze kennen een eenvoudig Schriftgeloof, eerbiedig en ootmoedig. Zulke leraren hebben vaak ‘het lampje op de rug’. Want ze zien de zonde in hun eigen hart, ze kunnen niet op eigen kracht geloven en bidden. Daarom wijzen ze van zichzelf af, op Hem, Die het Leven is.

Zo getuigen ze van Góds deugden, Góds eigenschappen: Zijn heiligheid, rechtvaar- digheid, Zijn trouw. Ze spreken met liefde van de schoonheid, de heerlijkheid en dierbaarheid van Christus, van de onmo- gelijkheid van zalig worden in eigen kracht, van de mogelijkheid van zalig worden om Jezus’ wil. Ze wijzen op de ruimte van Gods welbehagen voor goddelozen.

Als dit bevindelijk is doorleefd en recht uit het hart komt, kun je een speld horen vallen in het lokaal. Er wordt liefde geproefd. Zo’n leraar is ‘tamim’. Hij is waarachtig. Zijn boodschap kwam van Boven naar bene- den, nu komt het van binnen naar buiten. De Heere kan zulke leraren gebruiken om jongeren heilbegerig te maken, om hetzelfde geluk te zoeken, om God Zelf te zoeken.

Nederland

Deze leraren zijn betrokken op hun omge- ving. Ze houden de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen bij. Ze merken dat Bijbelse normen soms onverholen agressie oproepen. Telkens blijkt de libertijnse verontwaardiging heel selec- tief. Wie opkomt voor het ongeboren leven (abortus is moord, is discriminatie van de volstrekt weerloze), krijgt de wind van voren. Wie het aandurft om de immense psychosociale problematiek bij jongeren in verband te brengen met het hoge percentage echtscheidingen en het totale gebrek aan zingeving in deze platte wereld, kan heftige weerstand verwach- ten: ‘Vrijheid boven alles! Ik doe wat ik wil. Geen norm buiten mij!’ Wie wijst op het heilzame van Gods geboden en de schep- pingsorde inzake man en vrouw zou men het liefst verbannen.

Ongekend veel Nederlanders voelen zich momenteel gediscrimineerd. Iedereen eist excuses, rehabilitatie. Zelfs de geschie- denis moet worden herschreven. Zo komt de gedachtepolitie om de hoek. Het riekt naar dictatuur, waar indertijd overigens ook de Franse Revolutie in is uitgemond. Het maatschappelijk verband verkruimelt. Wat overblijft zijn ‘bubbels’ en uiteindelijk allemaal ik-jes. De uiterste consequentie van het individualisme is immers zinloos- heid en eenzaamheid. Nihilisme. Geen perspectief maar wanhoop. Arme mens zonder God!

Refo-land

Waarachtige leraren zijn van deze zaken doordrongen. Ze zijn bewogen met hen ‘die buiten zijn’. En ze hebben hun leer- lingen er niet voor over. Ze gunnen hun iets beters.

Maar hier zit wel hun zorg. Ze hebben verdriet omdat ook bij de leerlingen en hun ouders het Schriftgezag lijkt te wijken. Ze signaleren dat de ‘praktische Schriftkritiek’ sluipenderwijs binnenkomt. Wat onder ons volkomen zekerheid had, wordt steeds openlijker betwijfeld: ‘Is het ook, dat God gezegd heeft…?’ (Gen. 3:1). Het gaat stap voor stap. Het begon bij de kleine ethiek. Genderneutrale kleding en haardracht vroegen meer ruimte. Er zijn scholen waar een lange broek voor een meisje en lang haar voor een jongen geac- cepteerd zijn. ‘Het staat wel in de Bijbel, maar ik voel het toch anders’.

Een stap verder: moderne hermeneutiek wil de Bijbel lezen vanuit het levensgevoel van de moderne mens. Het wil evolutiegeloof verbinden met Scheppingsgeschiede- nis. Een heilloze weg, want Adam kwijt is Christus kwijt.

Tot droefheid van de ‘tamim-leraar’ lijken ouders soms minder verbonden met het kloppende hart van de school. Ze zijn mon- diger en stellen hogere eisen. Ieder voor zich, niks loyaliteit. En zo blijkt: ‘De maat- schappij, dat zijn wij!’

Met zorg merken deze leraren hoe veel tijd (genadetijd!) wegglipt. Hun leerlingen oriënteren zich wereldwijd. Rijp en groen en… zwart heeft invloed. Big-tech bedrijven speculeren op onze verslaving aan beeld en geluid. Heel wat leerlingen zijn vier tot zes uur per dag bezig met hun smartphone. Persoonlijk Bijbellezen moet het met vijf minuten per dag doen. Of het schiet er bij in. Al die refo-ik-jes zijn besmet met de tijd- geest. Wie zou niet wenen?

Nee, deze leraren gaan nergens boven staan. Ze bespeuren in hun eigen hart een ‘fabriek van afgoden’ (Calvijn).

Boodschap

Deze oprechte leraren hebben aan ons allemaal een drievoudige boodschap:

1. Wees hartelijk betrokken bij de refor- matorische school. Wij kunnen ons geen lauwheid permitteren.

2. De liefde zoekt zichzelf niet. Zoek elkaar, houd elkaar vast. We kunnen ons geen verdeeldheid permitteren.

3. We kunnen niet toelaten dat het Woord van God binnen de scholen minder gezag krijgt. Het is een misken- ning van Wie de drie-enige God is en hoe Hij Zich heeft willen openbaren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen