Een steen der hulp

De e vergadering van de manslidmaten van de plaatselijke Gereformeerde Kerk besloot op 5 mei 1921 zich van het verband van de Gereformeerde Kerken los te maken en zich aan te sluiten bij de Gereformeerde Gemeenten. Met name de bekende ouderling Hubertus Schreuders, die de gemeente diende van 1892 tot 1950, heeft deze voor de gemeente zo bete- kenisvolle stap krachtig gestimuleerd.

Al langere tijd waren er toenemende zorgen over de ontwikkelin- gen in de Gereformeerde Kerken. Zo waren er ernstige bezwaren tegen het schrappen van een aantal woorden in artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Er waren ook grote zorgen over de vaak automatische koppeling tussen het doen van openbare belijdenis en deelname aan het Heilig Avondmaal. Maar ook over de weinig bevindelijke prediking waarin onvoldoende aandacht was voor de noodzakelijke, persoonlijke doorleving van de Schrif- tuurlijke waarheid. Ook moest een tolereren van een toenemende wereldgelijkvormigheid worden geconstateerd.

De kerkelijke gemeente bestond overigens al sinds 1835, toen tijdens de Afschei- ding een aantal personen zich onttrok aan de plaatselijke Hervormde gemeente. In 1892 ging de gemeente mee met de ver- eniging met de kerken voortgekomen uit de Doleantie. Vanaf die tijd behoorde zij tot de Gereformeerde Kerken.

Herdenkingsdienst

Tijdens de herdenkingsdienst, waarin de plaatselijke predikant ds. E. Bakker voorging, werd een aantal belangrijke gebeurtenissen uit het 100-jarig bestaan gememoreerd. Zoals het oorlogsgeweld in 1945, waarbij ook enkele leden van de gemeente omkwamen (waaronder de echtgenote van één van de ouderlingen), vervolgens de ingebruikname van een nieuw kerkgebouw in 1962 (dat tot op dit moment nog in gebruik is) en de grote slag die de gemeente in 1970 trof, toen de beide ouderlingen Kraaij en Den Bok verongelukten.

Lange tijd is de gemeente vacant geweest, maar in 1972 nam tot grote vreugde ds. A. Vergunst van Rotterdam-Centrum het beroep aan naar Veen. Hij diende de gemeente tot 1981. Daarna werd de gemeente gediend door de predikanten J. van Vliet (1981-1985), T.M. van Dijk (1986- 2000) en P. Melis (2002-2011). Sinds 2015 mag ds. E. Bakker de gemeente als haar eigen herder en leraar dienen.

In 2019 werd het besluit genomen een nieuw kerkgebouw te bouwen. De voorbereidingen voor de realisatie hiervan zijn op dit moment in volle gang.

Eben Haëzer

In de herdenkingsdienst bepaalde ds. Bakker de gemeente, in verband met de coronamaatregelen helaas gedeeltelijk aanwezig en voor een groot deel thuis meeluisterend, bij de woorden uit 1 Samuël 7 vers 12: ‘Samuël nu nam een steen en stelde dien tussen Mizpa en tussen Sen, en hij noemde diens naam Eben-Haëzer; en hij zeide: Tot hiertoe heeft ons de HEERE geholpen’. Het thema voor de prediking was: ‘Een gedenksteen der dankbaarheid’. Er werd gewezen op een verrichte hande- ling, op een gegeven naam en op een gesproken woord.

De Heere schonk het volk van Israël een wonderlijke verlossing uit een grote nood in de strijd met de Filistijnen. Na belijdenis van schuld, een ernstig roepen van Samuël tot de Heere en na het slachten van het melklam waarbij het bloed vloeide, mocht de gedenksteen, de steen der hulpe, worden opgericht. De vraag is of wij ook in de achterliggende jaren zulke gedenkstenen als een Eben-Haëzer in ons leven mochten oprichten, omdat de ruimte werd gezien in het offer van het Lam Gods. Samuël sprak ook woorden van oprechte dankbaarheid, die verwachting gaven voor de toekomst: Tot hiertoe heeft ons de HEERE, de getrouwe Verbondsgod, geholpen. Van diezelfde God moge ook de verwachting zijn van de gemeente van Veen voor een onzekere toekomst.

Kerkenraad Veen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen