Schorsing ds. Latzel

De aanleiding tot het stellen van deze vraag is de schorsing van ds. O. Latzel, de predikant van de gemeente. Ds. Latzel werd veroordeeld door de burgerlijke rechter wegens ‘volksopruiing’. Hij zou tijdens een huwelijksseminar hebben aangezet tot haat tegen homoseksuelen.

De predikant tekende tegen dit vonnis hoger beroep aan. Daarop besloot de lei- ding van de Bremer Evangelische Kerk ds. Latzel gedurende de procedure te schorsen. Hij mag noch in eigen gemeente noch elders preken en ook geen pastorale zorg verlenen.

Geestelijke strijd

Het kerkbestuur van de Sint- Martinigemeente, dat volledig achter zijn predikant staat, spreekt van een monsterlijk proces dat geen ander doel heeft dan de Sint-Martinigemeente te vernietigen. Maar er is meer aan de hand dan het mogelijk vernietigen van een gemeente. Hier komt de strijd tussen de geesten openbaar. Mag een predikant op grond van de Schrift nog wel zeggen dat de homoseksuele praktijk zonde is?

Of anders gezegd: Móet een predikant niet blijven zeggen dat de homoseksuele praktijk zonde is, ook als daarop met straf wordt gedreigd? Ook als dat gevolgen heeft voor zijn ambtsuitoefening?

Het antwoord op die vraag is niet zo moeilijk. Een predikant moet de zonde aanwijzen, zonder de zondaar te veroordelen. Daarbij mag de mens die worstelt met zijn geaardheid, niet uit het zicht verdwijnen, maar moet voorwerp blijven van aanhoudende pastorale zorg, net als ieder ander.

Verschuivende panelen

Het was dertig jaar geleden bij alle landskerken van de Evangelische Kerk in Duitsland nog het officiële standpunt dat de homoseksuele praktijk werd afgewezen, maar niet de mensen die zich homoseksueel voelen. Hoe snel is het ook daar veranderd. De libertijnse geest die zich openbaart in een doorgeslagen gelijkheidsbeginsel van ‘elk moet kunnen doen wat goed is in zijn ogen’ verslaat niet alleen in Duitsland, maar ook in Nederland zijn duizenden.

Daarom zou wat in Duitsland gebeurt met ds. Latzel ook zo maar hier in Nederland kunnen (gaan) gebeuren. De scheiding van kerk en staat en de vrijheid van godsdienst houdt (nog) wel in dat de burgerlijke rechter zich tot nu toe distantieert van geloofsvraagstukken, maar naarmate het gelijkheidsbeginsel van artikel 1 van onze Grondwet meer en meer wordt verheven tot een soort supergrondrecht zullen de panelen ook in Nederland gaan schuiven.

Dat wordt versterkt door het feit, dat velen in de samenleving niet meer begrijpen of willen begrijpen wat de kerk op grond van Gods Woord leert.

Spanning

Wat predikanten op de preekstoel zeggen, blijft tegenwoordig niet beperkt tot binnen de muren van het kerkgebouw.

Of het kerkkanaal nu voor iedereen openstaat of slechts met een code kan worden beluisterd, maakt eigenlijk niet uit. Ook wat door de besloten kerktelefoon wordt beluisterd, kan gemakkelijk wereldkundig worden gemaakt. Het vraagt van voorgangers wel om zorgvuldig te zijn in de woordkeuze. Niet alleen omdat de ‘wereld’ meekijkt, maar ook omdat dit uit christelijk oogpunt naar de homoseksuele mens noodzakelijk is.

Nu zal een predikant binnen onze ge meente die uitspraken doet over de homo- seksuele praktijk zoals ds. Latzel heeft gedaan, niet zo gauw door zijn kerkenraad worden geschorst. De artikelen 79 en 80 van de Dordtse Kerkorde regelen, wanneer een predikant kan worden geschorst en afgezet. Dat kan als hij een openbare, ernstige zonde bedrijft die voor de gemeente schandelijk is, of voor de overheid strafwaardig. Vooral wanneer dat laatste het geval is, kan spanning ontstaan. Wat voor de overheid strafwaardig is, behoeft nog niet ook voor de kerk zo te zijn. Juist op het terrein van de ethiek zullen de spanningen toenemen naarmate de afstand tussen de kerk, die vast wil houden aan de normen van het Woord van God en de seculiere samenleving, groter wordt.

De drang om een predikant die trouw is aan de Bijbel het zwijgen op te leggen, zal toenemen. Als er dan ook kerken zijn die, zoals de hoogste vertegenwoordigers van de Evangelische Kerk in Bremen, ideologieën verspreiden die duidelijk ingaan tégen de Bijbel en de geloofsbelijdenissen van de Reformatie, dan komt de vraag van het kerkbestuur van de Sint-Martinikerk ook op de Bijbelgetrouwe kerk van Nederland af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen