Ds. Labee over: Vijandschap en haat [2]

Vulkaan

Van nature zijn we vijanden van God en van onze naaste. We wezen er de vorige keer op dat de wortel van ons bestaan niet deugt. Dat wordt zichtbaar op deze wereld. Zoveel barsten in huwelijken, families en andere levensverbanden. Als we nog in liefde met elkaar mogen samenleven, is dat Gods goedheid. Dan beteugelt Hij de vijand nog in ons binnenste. Soms wordt het beeld gebruikt van een vulkaan. De vuurmassa blijft in de aarde zolang de aardlagen die kolkende massa bedekken. Als de vulkaan uitbarst, spuit het alles verwoestende lava eruit.

Een lezer schreef over verschrikkelijke jeugdervaringen, waardoor die ‘vulkaan vanbinnen’ werkelijk ervaren wordt. Om in de beeldspraak te blijven, de laag die het ‘vuur’ gebruikelijk wat bedekt, is aangetast en heel dun geworden. We hopen van harte dat deze lezer (die we destijds, toen de vraag binnenkwam, persoonlijk al antwoordden) professionele hulp heeft om hiermee om te gaan. Wat kan het een worsteling zijn als door een moeilijke jeugd een verwrongen werkelijkheid is ontstaan en het vanbinnen ‘woelt’. Of zoals de vraagsteller het omschreef die zichzelf als ‘hatelijk’ of ‘hatend’ over de aarde zag zwerven. Zeker, dan komt alles in het juiste licht te staan als we weten vanuit de Heili-ge Schrift allen ‘behept’ te zijn met dit zondegif. En vanuit de hulpverlening zijn er trajecten om te zoeken naar de oorzaak of naar een betere manier van omgaan met deze gevoelens. Maar wat kan het benauwend zijn als we ons bestaan zo leren kennen. En satan zal niet aflaten om het smeulende vuurtje van ‘haat’ aan te blazen... De Heere gebruike deze nood om bij het licht van Gods Geest ontdekt te worden aan het doodsbestaan vanbinnen.

Overwinnaar

Hoe kan nu zo’n verdorven mens zalig worden? O, het is de liefde van God die alle vijandschap en haat verbreekt. Eén druppel in het hart uitgestort, geeft liefde tot de Heere en alles wat Hem toebehoort. Dan worden we het met de Heere eens, al zou Hij nooit meer naar ons omzien. Dan wordt de vijandschap en haat een last. Dat lichaam der zonde en des doods, dat zich aan de (liefdes)wet van God niet wil onderwerpen, leert toch buigen onder de Heere.

Ook in het leven der genade blijft de strijd. Mensen die de liefde van God bij aanvang mogen kennen, moeten iedere keer weer worden ingewonnen. Het is een ontdekking om erachter te komen een vijand van het kruis van Christus te zijn. Om uit genade zalig te worden. Als de Heere afbreekt, komt heel ons bestaan in opstand tegen God en Zijn Christus. Dan zijn we geen ‘lieve mensen’ meer. Als goddeloos en doemschuldig komen we openbaar. Is er voor zulke vijanden nog verwachting? Ja, omdat de Heere gesproken heeft: ‘Ik zal vijandschap zetten...’. Hij was de Eerste na de zondeval. Door de drie-enige God worden vijanden met God verzoend. Vanwege dat verkiezende liefdeshart van God de Vader. Om de liefde van de Borg, Die Zich ‘doodliefde’ voor haters. Door het werk van Gods Geest, Die met zoveel liefde een zondaarshart wil bearbeiden.

Er blijft één ‘haat’ over: ‘Zou ik niet haten, HEERE, die U haten? En verdriet hebben in degenen die tegen U opstaan? Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij’ (Ps. 139:21, 22). Maar er staat wat achter: ‘Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart; beproef mij en ken mijn gedachten. En zie of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg’ (vs. 23, 24).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen