Ds. Labee over: Bijbellezen en menselijke wijsheid

Getallen

De eerste vraagsteller heeft nogal wat gerekend en liep vast met de getallen, die Gods Woord ons noemt rond het volk van Israël. Toen Jakob in Gosen kwam wonen, dicht bij Jozef, bracht hij 66 mannelijke nakomelingen mee. Samen met Jozef, Manasse en Efraïm en zichzelf meegerekend zijn dat de zeventig zielen (Gen. 46:27). Hoe is het mogelijk dat zo’n 350 jaar later, dit Jakobsvolk ongeveer twee miljoen mensen telde?

Hoe kan zo’n groot volk in één nacht door de Rode Zee getrokken zijn? Wat betekenen twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen voor zo’n schare mensen? En hoeveel (miljarden?) kwakkels moeten er wel niet neergestreken zijn in het tentenkamp? Hoe zal het geweest zijn met de watervoorziening, bijvoorbeeld bij de Sinaï, waar het volk langere tijd verbleef?

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het niet lukt om al deze dingen te verklaren met ons menselijk verstand. Het spoor van sommige verklaarders om met behulp van archeologische vondsten zaken te verklaren, loopt dood. Het ontvluchten van deze vragen door te menen dat het getal ‘duizend’ verstaan moet worden als een ‘eenheid’ lijkt aantrekkelijk. De getallen worden daarmee veel kleiner maar passen op andere plaatsen niet. Graag sluiten we ons aan bij de verklaarders die niet zoeken naar een sluitende verklaring maar wijzen op een wonderdoend God. Als de Heere grote vruchtbaarheid gaf en het volk zeer vermenigvuldigde, laten we het daarbij. Als de rij Israëlieten door de woestijn geschat wordt op honderden kilometers gaan we niet rekenen maar wijzen naar de God van dat volk. De levende God, Die door één virus het hele wereldrond doet beven, heeft op wonderlijke wijze voor het volk Israël gezorgd. En we buigen onder het profetische Woord, dat ook in deze dingen zeer vast is.

Geloofsleer

Een tweede vraagsteller peinsde over allerlei zaken zoals schepping en evolutie, maar ook over ‘schijnbaar tegenstrijdige’ zaken in de Heilige Schrift. De vraag die overbleef was deze: ‘Moeten we niet veel meer de Bijbel lezen met onbevangen bril? Alles laten staan wat er staat, ook al kunnen wij het met ons verstand niet kloppend maken?’ Van harte onderschrijven we dat! We denken terug aan een van onze belijdeniscatechisanten. Ze had niet zoveel letters gegeten maar was zo hartelijk betrokken op de Heere en Zijn dienst. Tijdens een wat stevige discussie tijdens de catechisatieles met een van de studerenden, stak ze haar vinger op. ‘Waarom praten jullie daar zo lang over? Het staat toch gewoon in de Bijbel?’

Laten we het onderwijs bij monde van Paulus ter harte nemen: ‘Ik zal de wijsheid der wijzen doen vergaan, en het verstand der verstandigen zal Ik teniet maken. Waar is de wijze? Waar is de schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? Want nademaal in de wijsheid Gods de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking zalig te maken die geloven’. De kanttekening (43b) schrijft zo treffend: ‘De profeet haalt deze woorden aan tegen degenen die het Woord Gods van de profeten voorgesteld, verachtten, en meer hielden van menselijke leringen’. Dat neemt niet weg dat we - zoekend en bedelend om licht - het Woord van God moeten onderzoeken. Schrift met Schrift vergelijkend mogen we dan wel uitspraken doen over zaken die ons verduisterde verstand niet altijd vatten kan. Lezer(es) werd uw/jouw oog weleens met Goddelijk licht bestraald?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen