Achter de schermen

Eerst naar het Europees Parlement. Daar komt Bert-Jan Ruissen op voor het ongeboren leven, want met enige regelmaat staat abortus op de agenda als onderwerp van debat in Straatsburg of Brussel. Het mag wellicht ook geen debat heten, want vaak wordt de discussie vermeden. Bij voorkeur gaan pro-choice-Europarlementariërs namelijk niet het debat aan met hun pro-lifecollega’s. Omdat zij ‘in de Middeleeuwen leven, vrouwen haten en extreemrechts zijn’. De Europarlemen-tariërs die opkomen voor het ongeboren leven, worden het liefst niet gehoord en hun interrupties of vragen worden afgewezen. Een tactiek om het échte gesprek niet te hoeven voeren, want:

• Europa heeft niets te zeggen over abortus, gezondheidszorg of onderwijs en seksuele opvoeding.

• Ook ongeboren kinderen hebben recht op zorg, volgens het VN-Kinderrechtenverdrag. Ongeboren kinderen hebben rechten. Die kunnen zij niet opeisen, maar komen hen inherent toe op basis van hun mens-zijn. Dat is de menselijke waardigheid. Geen enkel ‘recht’ mag hier inbreuk op maken. Dit is ook opgenomen in het Handvest voor de Grondrechten van de EU.

• Ongewenst zwangere vrouwen hebben zorg nodig (sociaal, psychisch, financieel) in plaats van een abortuskliniek.

Rol Europees Parlement

Het EU-verdrag bepaalt welke functie het Europees Parlement heeft in een wetgevingstraject. In de meeste gevallen presenteert de Europese Commissie een wetsvoorstel. Het Europees Parlement en de lidstaten (De ministers in de ‘Raad’) onderhandelen er daarna over. Het eindresultaat dat eruit rolt, wordt ingevoerd als verordening of richtlijn. Soms mag het Europees Parlement alleen een advies uitbrengen over een wetsvoorstel. Daarnaast geeft het Parlement ook graag signalen af aan de Europese Commissie, lidstaten of derde landen door het aannemen van resoluties of initatiefrapporten. Dit blijft beperkt tot een advies: een werkelijk recht van initiatief heeft het parlement niet.

Handvest Van De Grondrechten Van De EU

Het recentste debat over abortus stond op de agenda naar aanleiding van het besluit om abortus op te nemen in de Franse Grondwet. Politieke groepen kunnen een actualiteitendebat aanvragen als het onderwerp van grote politieke betekenis is voor de Europese Unie. Dit debat werd ingeleid door de betrokken Eurocommissaris. Zij liet al direct weten dat de EU niet bevoegd is op dit terrein. Toch vertolkten bij dit debat achttien Europarlementariërs het standpunt dat abortus een mensenrecht is. Zij vervolgden dat abortuszorg in sommige lidstaten (Malta, Polen, Hongarije) niet veilig is en dat het daarom veiliggesteld moet worden als Europees grondrecht in het Handvest van de Grondrechten. Naast Bert-Jan Ruissen waren nog zeven Europarlementariërs in dit debat tegen dit voorstel. Dat was omdat zij pro life zijn, of omdat ze vinden dat Europa over abortus niets te zeggen heeft.

Er is dus wel degelijk weerstand tegen de ontwikkelingen op het gebied van abortus - maar geen weerhoudende meerderheid. De weerstand komt met name vanuit de ECR (onze politieke groep) en vanuit de conservatieven binnen de EVP (Europese Volkspartij - de christendemocraten). Tijdens dit debat werd deze groep door voorstanders ‘extreem-rechts’ genoemd. Bovendien vinden de voostanders dat ‘de rechten van kinderen in dit debat er niet toe doen’, naar aanleiding van een interruptie door Bert-Jan Ruissen.

Dit debat vond 14 maart plaats in Straatsburg en binnenkort volgt een resolutie hierover. Voor het vaststellen van een resolutie dient elke politieke groep een eigen versie van de tekst in. Vervolgens wordt er onderhandeld over een gezamenlijke eindtekst. Namens de ECR wordt eraan geschreven door Bert-Jan Ruissen en Margarita de la Pisa uit Spanje.

Op dit moment vertegenwoordigen de linkse en liberale fracties samen bijna de helft van het totaalaantal zetels. De EVP is verdeeld over abortus. Ongeveer een derde van die fractie is pro-choice, een derde pro-life en een derde onthoudt zich van uitspraken hierover. Helaas betekent dit dat het waarschijnlijk is dat in de eindversie van de resolutie zal staan dat het Europees Parlement voor het opnemen van abortus als grondrecht in het EU-handvest is.

Bedekte Termen En Passages

Het debat over abortus als grondrecht is inmiddels al een paar keer gevoerd in het Europees Parlement. Maar dat is niet het enige waar we als SGP (en bondgenoten) scherp moeten zijn. Ook in resoluties over EU-lidstaten komt abortus vaak terug. Dan gaat het bijvoorbeeld om de visie van het Europees Parlement op de rechtsstaat in Polen of Hongarije, of de bescherming van journalisten of bestrijding van corruptie in Malta. Vaak wordt dan een passage toegevoegd die luidt dat deze lidstaten abortus moeten legaliseren of verruimen. Daarnaast proberen linkse en liberale fracties het recht op abortus in te voegen bij lopende wetgevingstrajecten. Bijvoorbeeld als ‘gebruikelijk’ onderdeel van seksuele gezondheidszorg. Zo stelden de onderhandelaars namens het Europees Parlement zich recent bij de onderhandelingen over het wetsvoorstel ter bestrijding van geweld tegen vrouwen op het standpunt dat abortus overal in Europa beschikbaar en legaal moest zijn. Bovendien wilden zij personen, die ongewenst zwangere vrouwen adviseren geen abortus te plegen, strafbaar stellen. De lidstaten zagen dit gelukkig op tijd in en zijn hier niet mee akkoord gegaan. Binnenkort stemmen we in het Europees Parlement over het eindresultaat van de onderhandelingen.

Lobby

Opletten geblazen dus. Naast Bert-Jan Ruissen zijn ook andere Europarlementariërs alert. Zoals ook Ladislav Ilčić (Kroatië, ECR), Miriam Lexmann (Slowakije, EVP) en François-Xavier Bellamy (Frankrijk, EVP). Bert-Jan Ruissen vindt de samenwerking met deze parlementariërs op onze pro-lifeen pro-familystandpunten. Tegelijkertijd is het zo dat pro-choice-Europarlementariërs in grote mate worden ondersteund door EU-gefinancieerde lobbyorganisaties.

Dit gebeurt niet in het openbaar, maar deze lobbyorganisaties benaderen Europarlementariërs en andere politici en beleidsmakers met pasklare resoluties, debatteksten, onderzoeken en conferenties over dit thema. De abortusdiscussie komt zo overal terug. Op deze manier vergroot de Europese Commissie haar invloed in het Europees Parlement, maar ook in de lidstaten zelf. Daarmee zet de Europese Unie wel degelijk in op ruime abortuswetgeving overal in Europa. Het EUverdrag wordt door deze lobby omzeild en dat is erg kwalijk.

Felle woorden dus, van politici tijdens de debatten. Maar achter de schermen, bij de kliniek, verliest een vrouw haar kindje. Achter de schermen blijft ook haar roep om hulp en eveneens haar verdriet. Dát is onbarmhartig en daarom moet Bert-Jan Ruissen in het Europees Parlement blijven opkomen voor wat zo kwetsbaar is: het ongeboren leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen