TIJD ER ZAL geen tijd MEER ZIJN

Wat voorbij is, is voorbij

Er zijn veel dingen in het leven die je nog eens kunt overdoen; als je een fout maakt, kun je die herstellen. Met tijd is het anders. De tijd die je gekregen hebt kun je eenmalig besteden. Elke minuut, elke seconde die voorbij is gegaan is ook echt gepasseerd. Die komt nooit meer terug, die kun je nooit meer overdoen. Dat is een overweldigende gedachte.

Elk moment van ons leven dat voorbij is, is als het ware verbruikt, telt af van de tijd die de Heere ons op aarde geeft. Alleen al het besef daarvan moet ons aansporen onze tijd nuttig te besteden. Velen leven alsof er aan de tijd op aarde nooit een einde gaat komen; er worden toekomstplannen gemaakt en vaak is het zo dat in de gedachten dat wat komen gaat nog beter wordt dan wat achter ligt. De praktijk van het leven leert echter dat naarmate de tijd voortschrijdt de zorgen veelal toenemen en dat God ons door toenemende lichamelijke klachten doet zien dat het einde komt en misschien wel nabij is.

Tijdsbesteding

Dat brengt bij het onderwerp: hoe we met de tijd omgaan. Er is in de media, kranten en boeken al veel gezegd en geschreven over tijdsbesteding. Vaak gaat het over hoe we zoveel mogelijk uit het leven kunnen halen, hoe we maximaal kunnen genieten. Er worden ook heel wat cursussen gegeven over timemanagement. Hoe ga ik zo goed mogelijk met mijn tijd om en hoe zet ik die zo effectief mogelijk in. Op zich kan dit nuttig en zinvol zijn. Over een dagelijkse stille tijd gaat het doorgaans niet, ook niet over de wekelijkse dag des Heeren om die in Zijn dienst te besteden. Juist dat zijn echter zaken die van wezenlijk belang zijn. Met name vanuit de Bijbel leren we wat van belang is voor onze tijdsbesteding: er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven (Pred. 3:2). Van wat we doen moeten tussen die twee momenten zegt Paulus in 1 Kor. 10:31: ‘doet het al ter ere Gods.’ Daar schrijft hij dat weliswaar naar aanleiding van een specifieke situatie, maar toch mogen en moeten we onze tijdsbesteding daaraan toetsen.

Er is nog iets: Als we geboren worden zijn we al belast met zonde en schuld en zelfs onze beste werken zijn nog besmet met zonden. Ook daarvoor zal in de tijd die we krijgen een oplossing moeten komen. We kunnen niet sterven zoals we geboren worden. De Heere geeft de ene mens een langer leven dan de andere, maar voor ons allen geldt dat we in de ons toegemeten tijd met God verzoend moeten worden. Juist omdat we niet weten hoelang we nog hebben te leven is dit een zaak die geen uitstel mag krijgen. De Bijbel wijst ons de weg, de prediking van Gods Woord. In Romeinen 10 schrijft Paulus aan de gemeente te Rome: ‘Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?’ Het mag ons aller gebed wel zijn dat de Heere dit middel dat Hij Zelf gegeven heeft nog rijkelijk zal zegenen.

Verantwoording van de tijd

We moeten wel concluderen dat het van groot belang is om goed om te gaan met de tijd die we van de Heere krijgen. De tijd is schaars, beperkt, en zoals gezegd kunnen we elke minuut maar één keer gebruiken. Ik heb wel eens de vraag gekregen: ‘Van de 24 uur per dag die je krijgt, hoeveel tijd besteed je daarvan aan de dienst van de Heere?’ Als we dan de tijd van onze gebeden bij het opstaan, eten, naar bed gaan, het Bijbel lezen en de stille tijd eens optellen. Moeten we dan niet beschaamd zijn? Krijgt de Heere onze tienden, om maar eens iets te noemen? Twee en een half uur per dag zou dan toch wel het minimale zijn voor dat wat het allerbelangrijkste in ons leven is. Hoe begint immers het volmaakte gebed? ‘Uw Naam worde geheiligd’! Nu kun je hier gemakkelijk tegenin brengen dat we toch niet de hele dag met de dingen van Gods Koninkrijk hoeven bezig te zijn. Dat is helemaal waar, we hebben onze dagelijkse plichten en die moeten we goed en zorgvuldig doen. Het is echter niet onbelangrijk hoe we dat doen.

Dat blijkt overduidelijk uit de column van ds. W.M. Mulder in dit blad (nr. 8 d.d. 18 april, p. 27), die ik hierbij toch even wil noemen. Ds. Mulder schrijft in die column over ‘The Dutch sin’, de Nederlandse zonde. Dat staat, zoals men vanuit Canada naar Nederland kijkt, voor: ‘zes dagen hard werken, werken, werken en dan op zondag onvoorbereid en oververmoeid in de kerk je plek innemen, nauwelijks in staat om de woorden Gods te horen, laat staan te geloven.’ Ds. Mulder besluit met: ‘The Dutch sin is niet alleen een bedreiging voor de zondag. Het is bovendien een bedreiging voor onze zaligheid, een verachting van het bloed van Christus. Het is werkelijk een diepe duisternis.’ Alleszins reden voor de vraag: Hoe neemt u, hoe neem ik op zondagmorgen plaats in de kerk? Uitgerust of oververmoeid?

Er zal geen tijd meer zijn

Het toekomende voor elk mens is al even genoemd, na de tijd van geboren worden komt er een moment van sterven. Er zal op aarde geen tijd meer zijn, de genadetijd is voorbij. De eeuwigheid breekt aan. Wij kunnen daarover spreken of schrijven, maar werkelijk doorgronden wat dat betekent is ons niet gegeven. De eeuwigheid kent geen begin en ook geen einde. God is van eeuwigheid tot in der eeuwigheid. Van ons, mensen, moet gezegd worden: We gaan van de tijd naar de eeuwigheid. We zullen geoordeeld worden, we moeten verschijnen voor de rechterstoel van Christus. Hij zal rechtvaardig oordelen, waarbij Hij weet van al onze gedachten, woorden en werken. Dat oordeel kan alleen maar vreselijk zijn, immers al onze gedachten, woorden en daden hebben de schuld die we met de geboorte al met ons meedragen alleen maar vermeerderd. Hoe goed we ook van onszelf denken, de Heere komt ons te ontmaskeren zoals Hij dat Zelf verwoordt in Matth. 7: ‘Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! Hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!’ Daarom is het nodig om in de tijd die we krijgen met God verzoend te worden. Te weten van het allesreinigend bloed van de Heere Jezus Christus in een persoonlijke toepassing. Dan mogen we het toekomstperspectief hebben wat de Heere Jezus ons geeft in Matth. 25:34, als het gaat over het eindoordeel: ‘Alsdan zal de Koning zeggen tot degenen die tot Zijn rechterhand zijn: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders, beërft dat Koninkrijk hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld.’ Dan zal er geen tijd meer zijn, de eeuwigheid is nodig om Hem te danken en te eren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen