‘Laat Uw Klederen Te Allen Tijd Wit Zijn…’

Deze tekst zegt allereerst iets over het alledaagse leven in het hier-en-nu. Het leven waarvan het uitnemendste moeite en verdriet is. Laat temidden van dat leven ‘uw klederen te allen tijd wit zijn’. Dat wil zeggen: een leven waarin de zegeningen van de Heere dagelijks één voor één geteld worden. Het gevaar is namelijk groot dat, als wij met ellende geconfronteerd worden in ons leven, wij daarin meegezogen en door opgeslokt worden. En het leven dat de Heere hier geeft alle glans verliest. Een ‘tijd om te wenen’ wordt dan niet meer gevolgd door een ‘tijd om te lachen’. En een ‘tijd om te kermen’ niet door ‘een tijd om op te springen’.

Zeker, er is dus overal een tijd voor. Ook een tijd om te wenen en te kermen. Maar temidden daarvan, van de moeite en het verdriet, is de oproep van de Prediker onder meer: laat uw klederen te allen tijd – in goede en in kwade dagen – wit zijn; het goede dat de Heere ons geeft, mag niet verborgen blijven in ons leven.

Witte klederen zijn niet alleen een feestgewaad, de kleur wit duidt in de Bijbel ook op reinheid. De oproep uw klederen te allen tijd wit te laten zijn, duidt dan ook op een rein leven voor de Heere, dat nodig is om voor Hem te kunnen bestaan. Het gaat in ons leven immers op de ontmoeting met Hem aan. Die kan alleen goed zijn als we rein zijn. En dan niet rein aan de buitenkant van ons leven, waar we soms zo krampachtig ons best voor kunnen doen, maar rein van hart. Want: ‘Zalig zijn de reinen van hart; want zij zullen God zien’ (Matth. 5:8).

Johannes kreeg op Patmos in een visioen ‘een grote schare, die niemand tellen kon’ te zien, ‘staande voor de troon, en voor het Lam, bekleed zijnde met lange witte klederen…’. Wie zijn zij? ‘Dezen zijn het, die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun lange klederen gewassen, en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed van het Lam’ (Openb. 7:9, 14). Zo onrein als het maar zijn kan van, in en uit zichzelf, maar daarmee konden ze niet leven. Toen zij ontdekten, eraan ontdekt werden, ‘wat eisen Gods heiligheid deed’, vluchtten zij tot Jezus. ‘Hij heeft mij gered.’ Met hun hele zondige bestaan hebben zij zich tot Christus gewend. In Zijn bloed hebben zij hun door en door zwarte levenskleed wit gewassen. Is (jo)uw levensvraag: hoe moet ik dat doen? ‘Kom dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol’ (Jes. 1:16-18).

‘Laat uw klederen te allen tijd wit zijn.’ Dan zult u ín dit leven ‘steeds wandelen in ’t vrolijk levenslicht’ en voorbereid zijn op de ontmoeting met de Heere ná dit leven. Om dan ingevoegd te worden in die ontelbare schare voor de troon en het Lam; uw stem daar te voegen in het koor, dat met luide stem roept: ‘De zaligheid zij onze God, Die op de troon zit, en het Lam’ (Openb. 7:10).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen