Christenen en Joden samen naar de Top

Op 19 oktober 2022 vond er een stemming plaats in het Europees Parlement over de Europese begroting van 2023. Europarlementariër Bert-Jan Ruissen stond op en benadrukte dat de strijd tegen anti-semitisme een topprioriteit moet blijven zowel binnen de Europese Unie (EU) alsook daarbuiten. Het blijkt namelijk dat een deel van de Europese subsidies gebruikt worden om Palestijnse schoolboeken te financieren waarin Jodenhaat onder scholieren wordt aangewakkerd. Daarom wil hij (samen met andere Europarlementariërs) dat de Europese fondsen worden bevroren totdat deze schoolboeken worden aangepast. Via een mondeling amendement probeerde Ruissen een toezegging van de Europese Commissie te krijgen dat de financiële middelen niet zullen worden gebruikt voor schoolboeken die niet voldoen aan de VN-normen van vrede, coëxistentie, tolerantie en wederzijds respect. Zijn speech werd echter ontvangen met een boegeroep ter linkerzijde. Direct stonden er meer dan 30 Europarlementariërs op om zo ervoor te zorgen dat dit mondelinge amendement niet in stemming kon worden gebracht. Opmerkelijk is dat de meeste van deze Europarlementariërs sociaaldemocraten waren, die voorstanders zijn van inclusiviteit en strijden tegen racisme en haatdragende boodschappen. Hun afkeer van Israël is schijnbaar groter dan de liefde voor de waarden die ze zeggen na te streven.

Verspreiding Van Haat

De Palestijnse schoolboeken zijn echter niet het enige probleem. De rapporten van de organisatie Palestinian Media Watch (PMW) ² , een organisatie die uitingen in de Palestijnse media en samenleving in de gaten houdt, laat talloze voorbeelden zien van verspreiding van antisemitische boodschappen. Ook worden terroristische misdadigers vereerd, terwij zij verantwoordelijk zijn voor het vermoorden van onschuldige burgers. Leiders van de Palestijnse Autoriteit (PA) gebruiken de media ook om de haat tegen Israël aan te wakkeren door het verspreiden van onwaarheden. Eén van de verhalen die verspreid wordt, is dat Israël de Palestijnse gevangenen onvoldoende medische zorg zou geven, waardoor deze gevangenen zouden overlijden. Dit verhaal wordt tegengesproken door het Rode Kruis die 90% van de Israëlische gevangenissen bezocht. Een Palestijnse terrorist geloofde echter dat een terroristische vriend van hem als gevolg van medische verwaarlozing in een Israëlische gevangenis was overleden. Om die vriend te wreken, vermoordde hij in koelen bloede Esther Horgen, een joodse vrouw en moeder van zes kinderen.

Verheerlijking Van Terroristen

Het Palestijnse Onderwijsministerie schijnt helaas ook mee te doen aan de verheerlijking van Palestijnse terroristen en de verspreiding van Jodenhaat. Uit verschillende rapporten van PMW blijkt dat er scholen zijn vernoemd naar Palestijnse terroristen die door hen als martelaren worden gezien en aangeprezen. Zes scholen werden vernoemd naar Dalal Mughrabi, die twaalf kinderen en 25 volwassenen heeft vermoord. Daarnaast coördineert het Ministerie het schrijven van 40.000 brieven ter verwelkoming van de moordenaar Karim Younes die na 40 jaar werd vrijgelaten.

Terroristen die in een Israëlische gevangenis zitten, krijgen ook een extra financiële compensatie voor hun veroordeling. Hoe langer hun gevangenisstraf, hoe meer geld ze ontvangen van de Palestijnse Autoriteit. De PA geeft maandelijks 52 miljoen Shekels uit (circa 15 miljoen Euro) aan plm. 11.000 veroordeelde terroristen. Hierdoor kan het dus financieel aantrekkelijk zijn voor een arm persoon om een terroristische daad te plegen en daarvoor veroordeeld te worden. Omdat de Europese Unie geld betaalt aan de PA om arme gezinnen te helpen, wordt een deel van de financiële compensatie aan de gevangen gezette Palestijnse terroristen dus uiteindelijk door de belastingbetalers van de EU-lidstaten opgebracht.

EU En Israël

Daarnaast discrimineert de EU ook Joodse bedrijven in Judea en Samaria, Jeruzalem en de Golan Hoogvlakte. Het Europese Hof van Justitie heeft namelijk besloten dat producten die geproduceerd worden door Joodse bedrijven een etiket moeten dragen met het opschrift: ‘geproduceerd in bezette Palestijnse gebieden’. Van de 200 conflictgebieden die er in de wereld bestaan, selecteerde men dus alleen Judea en Samaria en binnen deze gebieden geldt deze EU-verplichting alleen voor producten van Joodse bedrijven. Producten van Arabische bedrijven hoeven dit etiket niet te dragen. Interessant is trouwens dat er feitelijk helemaal geen Palestijnen wonen in de Golan Hoogvlakte.

Als we vervolgens kijken naar de positie van de EU ten opzichte van het Palestijns-Isra-ëlisch conflict, dan zien we veel negatieve ontwikkelingen. Zo worden Judea en Samaria steeds als ‘bezet gebied’ aangeduid en bestaan de ‘oplossingen’ vaak uit eenzijdige maatregelen die tegen Israël zijn gericht. De Palestijnen worden nauwelijks tot verplichtingen gedwongen om het terrorisme tegen te gaan, waardoor er zelfs EU-gelden gebruikt kunnen worden om het terrorisme te stimuleren. Evenmin wordt de Palestijnse Autoriteit gedwongen om stappen te zetten in de richting van een functionerende democratische rechtsstaat. De laatste verkiezingen werden 17 jaar geleden gehouden en met de mensenrechten is het slecht gesteld in de gebieden die bestuurd worden door de Palestijnse autoriteiten. Maar ondanks alles, moet Israël volgens de Europese Unie hoe dan ook de tweestatenoplossing accepteren. Want dat zou volgens de EU de enige mogelijkheid voor vrede zijn. De vraag is of dit politiek gezien van realisme getuigt. De terugtrekking van Israël uit Gaza heeft er namelijk toe geleid dat Hamas de macht aldaar heeft overgenomen en Israël constant met bommen en raketten bestookt. Op 7 oktober vielen zo’n 3.000 terroristen van Hamas zelfs Israël binnen en vermoordden, verkrachtten en ontvoerden onschuldige burgers. Een operatie die Hamas goed had voorbereid vanuit hun netwerk van tunnels onder ziekenhuizen en moskeeën. De kans bestaat dat dit ook vanuit Judea en Samaria gaat gebeuren, zodra Israël daar niet meer present is. Verder is het de vraag hoe de veiligheid voor Israëlische burgers – Joden, Arabieren en anderen - kan worden gegarandeerd als er in zo’n buurland terroristen worden vereerd en kinderen worden opgevoed met Jodenhaat.

Daarnaast spant de Europese Commissie zich ervoor in om EU-lidstaten te verhinderen hun ambassades te verplaatsen naar Jeruzalem, terwijl de Europese Commissie zelf wel een ‘tijdelijke en niet officiële’ diplomatieke vestiging heeft opgezet in Oost-Jeruzalem voor de Palestijnen.

Politiek Door De Bijbelse Bril

Het roept bij mij regelmatig verbazing op dat dit kleine stukje land, de enige democratie en rechtsstaat in het Midden-Oosten, internationaal zoveel aandacht en zulke stevige kritiek krijgt. Waarom wordt er praktisch van elke politicus in Europa gevraagd naar zijn houding over Israël, zelfs als het over interne zaken van Israël gaat? Waarom kiezen links-liberale politici er vaak voor om samen met Moslimextremisten Israël als agressor aan te wijzen en gezamelijke protestacties tegen Israël te organiseren, terwijl protestacties tegen de mensenrechtenschendingen in Iran, Afganistan of Turkije veel minder aandacht krijgen. Ik denk dat dit moeilijk te begrijpen is, tenzij we deze zaken bekijken door een Bijbelse bril. We leven namelijk in een bijzondere tijd waarin twee belangrijke Bijbelse profetieën tot vervulling komen. Twee profetieën die eigenlijk tegenover elkaar staan. De eerste profetie gaat over de verspreiding van het volk Israël over de gehele aarde, omdat het zich van God heeft afgekeerd. ‘En de HEERE zal u verstrooien onder de volken; en gij zult een klein volksken in getal overblijven onder de heidenen, waar de HEERE u heenleiden zal’ ³ ; ‘En Ik verstrooide hen onder de heidenen, en zij werden verspreid in de landen’ ⁴ ; en: ‘Maar Ik heb hen weggestormd onder alle heidenen, welke zij niet kenden; en het land werd achter hen verwoest, zodat er niemand doorging, noch wederkeerde; want zij stelden het gewenste land tot een verwoesting.’ ⁵

De andere profetie gaat over hetzelfde volk, maar nu hoe het weer verzameld wordt vanuit de verste hoeken van de aarde en teruggebracht naar hetzelfde land als vanwaar ze eerder werden verbannen.

‘Daarom, zo zegt de Heere HEERE: Nu zal Ik Jakobs gevangenen wederbrengen en zal Mij ontfermen over het ganse huis Israëls, en Ik zal ijveren over Mijn heiligen Naam (...) Als Ik hen zal hebben wedergebracht uit de volken, en hen vergaderd zal hebben uit de landen hunner vijanden, en Ik aan hen geheiligd zal zijn voor de ogen van vele heidenen; Dan zullen zij weten, dat Ik de HEERE hunlieder God ben, dewijl Ik hen gevankelijk heb doen wegvoeren onder de heidenen, maar heb hen weder verzameld in hun land, en heb aldaar niemand van hen meer overgelaten. En Ik zal Mijn aangezicht voor hen niet meer verbergen, wanneer Ik Mijn Geest over het huis Israëls zal hebben uitgegoten, spreekt de Heere HEERE.’ ⁶

Tempelberg Als Twistappel

Na de verwoesting van Jeruzalem werden de Joden inderdaad verspreid over de gehele wereld. Daar ervoeren ze vaak veel leed en vervolging vanwege hun religie of etniciteit. ⁷ Toch assimileerden veel Joden zich niet in de landen waarin ze leefden. Ze behielden hun godsdienst, hun identiteit en na zo’n 2000 jaar keerden ze weer terug naar hun land en spreken ze zelfs de Bijbelse taal weer. Dit is allemaal een onvoorstelbaar wonder. Het bestaan van de Joodse natie laat zien dat God bestaat en zich aan Zijn beloften houdt en dat profetieën worden vervuld. Daarom steunen zoveel Bijbelgetrouwe Christenen Israël. Daarom hebben we hier veeleer te maken met een Bijbelse realiteit dan uitsluitend met een politieke realiteit, die misschien wel juist om die reden veel weerstand oproept bij degenen die niet in God geloven of in een andere god dan de God van Israël. De strijd concentreert zich daarom steeds meer rond Jeruzalem als ondeelbare hoofdstad van Israël en meer specifiek rond de Tempelberg. Want als het niet lukt om Jeruzalem als hoofdstad van Israël (inclusief de Tempelberg) te behouden, wat zegt dit dan over Gods belofte en de belofte dat Gods Geest zal worden uitgestort en de komst van de Messias?

Hoewel de strijd tegen Israël zich verhevigt en toespitst, zien we ook dat er steeds meer Christelijke politici, organisaties en bewegingen en kerkelijke leiders opstaan voor Israël en het land verdedigen. Dat is bijzonder, omdat het vandaag de dag door velen niet meer als logisch wordt gezien om het voor Israël op te nemen; ook omdat het ingaat tegen de verhalen die in de publieke media over Israël worden verspreid. De betrokkenheid van Bijbelgetrouwe Christenen voor Israël op het politieke vlak is erg belangrijk, zoals we dat ook in het verleden hebben gezien. Christenen hebben namelijk een belangrijke rol gespeeld in het ontstaan van de Staat Israël. William Hechler, de Christelijke dominee en kapelaan van de Britse ambassade, opende voor Theodor Herzl veel deuren om de Europese aristocratie te bereiken met zijn boodschap. Herzl wordt gezien als de grondlegger van het Zionisme en Hechler als de oprichter van het Christelijke Zionisme. Een bezoek aan het museum over Theodor Herzl in Jeruzalem is van harte aan te bevelen. Daarnaast noemen we de invloed van Chaim Weizmann en de Brit Arthur Balfour. De Balfour-verklaring van 2 november 1917 vormde de volkenrechtelijke basis voor een thuisland voor de Joden en de oprichting van de Joodse Staat. Dat zijn maar enkele voorbeelden. In het Friends of Zion museum in Israël kun je vele voorbeelden vinden die laten zien hoe een samenwerking tussen een Jood en een Christen tot opmerkelijke resultaten kan leiden.

Christenen En Joden Samen Naar De Top

Sam Brownback, de voormalige gouverneur van Kansas en Amerikaanse ambassadeur voor internationale religieuze vrijheid, maakte een treffende vergelijking over de toenadering tussen Joden en Christenen. Hij zag de Joden en Christenen als twee groepen die dezelfde berg beklimmen, maar vanuit verschillende kanten. Nu zij de top steeds dichter naderen, beginnen ze elkaar beter te zien. Een alliantie tussen Joden en Christenen had altijd wel een potentieel, maar men ging ieder zijn eigen weg, soms zelfs met minachting jegens elkaar. Terwijl de Joden zich meer erop toelegden om zich aan de wet te houden en hun tradities te behouden, waren Christenen erop gericht om de wereld in te gaan en hun geloof uit te dragen. Hierbij wezen de Christenen meer en meer naar de terugkeer van de Joden naar hun land, in de beloften dat de woestijnen zullen bloeien en dat Israël een licht zal worden voor de wereld. De Joden en de Bijbelgetrouwe Christen naderen elkaar steeds meer. 8

Politieke Samenwerking Tussen Joodse En Christelijke Politici

Dat een alliantie tussen Christenen en Joden op basis van het geloof betekenisvol is, drong ook door op het politieke niveau. In oktober 2006 vond er een belangrijke gebeurtenis plaats. In het Israëlische Parlement, de Knesset, werd een nieuwe interparlementaire groep, een caucus, gevormd die zichzelf de Knesset Christian Allies Caucus (KCAC) noemde. Israëlische parlementariërs die deel uitmaakten van deze groep kwamen uit acht verschillende politieke partijen, zowel linkse als rechtse, zowel religieus als seculier. En dat is opmerkelijk, want oorspronkelijk was het idee niet erg populair. De religieuze parlementariërs waren bezorgd dat dit de deur zou openzetten voor missionaire activiteiten in Israël, de seculieren waren bang dat dit in strijd zou zijn met de scheiding tussen kerk en staat, of religie en politiek, terwijl de linksere partijen weer bang waren dat ze als conservatief zou worden gezien en de rechtsere partijen weer in de hoek zouden worden geplaatst als extreem-rechts. Desalniettemin is de KCAC er toch gekomen en zij is erg succesvol. Op de eerste bijeenkomst van de KCAC pleitten de leden ervoor om Christelijke organisaties te helpen met hun lokale Israëlische activiteiten en om Knessetleden vertrouwd te maken met het werk dat Christenen over de gehele wereld voor Israël doen.

Daarom begon de KCAC met het organiseren van maandelijkse bijeenkomsten, waarbij er verschillende zaken werden besproken om het vertrouwen aan beide kanten (Joods en Christelijk) op te bouwen. Tijdens deze bijeenkomsten konden Israëlische Knessetleden hun politieke meningsverschillen opzij zetten en overeenstemming bereiken. De Knessetleden werden geïnspireerd door de Christenen die erkenden dat het christelijk geloof hun verbond met het Joodse volk en het land Israël. Samen concentreerden de twee groepen zich op het bouwen van een sterke politieke alliantie, wat het startpunt werd van het idee om Bijbelse steun voor Israël te verwerven en dit om te zetten in politieke actie. De KCAC begon te werken aan de verdere ontwikkeling van politieke en diplomatieke relaties met Christenen. Deze beweging werd bekend als ‘op geloof gebaseerde (faith-based) diplomatie’.

Geïnspireerd door de gebeurtenissen in de Knesset, werd er in Amerika ook een parlementaire groep opgezet in hun Parlement, de Congressional Caucus. Hierin zijn zowel Republikeinen als Democraten actief. Om andere parlementen ook aan te moedigen om ook soortgelijke interparlementaire groepen op te zetten, werd de Israel Allies Foundation (IAF) opgericht. Op dit moment is de IAF actief in 50 parlementen over de hele wereld en in 16 parlementen in Europa. ⁹ Vanwege de groei van de parlementaire groepen in Europa is er een IAF Europe stichting opgezet in Nederland met het kantoor in Amersfoort. De IAF is een internationaal politiek netwerk met als doel om politici toe te rusten om de relatie met Israël te behartigen, te strijden tegen antisemitisme en voor de erkenning van Jeruzalem als ongedeelde hoofdstad van de Staat Israël.

Het Bereiken Van De Top

We leven in een turbulente tijd. Hoewel duidelijk is geworden dat Hamas vergeleken kan worden of zelfs erger is dan de terroristische ISIS en dat Israël het recht van zelfverdediging heeft, is er (internationaal) een enorme mobilisatie tegen Israël gaande. Dit wordt gevoed door de vaak eenzijdige berichtgeving over de oorlog, waarbij Israël vaak als boosdoener wordt afgeschilderd. We zien echter dat veel Evangelische en andere Bijbelgetrouwe Christenen juist nu opstaan voor Israël. Het is bemoedigend om te zien hoe de politici binnen het IAF Europe netwerk resoluties en informatie delen met elkaar. Er zijn ook twee IAF Europe resoluties aangenomen door de voorzitters van de verschillende parlementaire groepen. Een over de aanslagen van 7 oktober en de solidariteit met Israël en een andere resolutie over de betrokkenheid van Iran bij dit conflict en maatregelen die daartegen moeten worden genomen. Dit vormde voor enkele parlementen een inspiratie en stimulans om hierover ook resoluties in te dienen in hun eigen parlementen. In Tjechië heeft het parlement unaniem een resolutie aangenomen die ook oproept om de Tjechische ambassade te verplaatsen naar Jeruzalem. Dit was gebaseerd op de zogenaamd ‘Praag verklaring’ die door IAF Europe werd aangenomen tijdens de European Policy Summit in Juni 2023.

Het is bijzonder dat niet alleen de samenwerking tussen Christelijke en Joodse organisaties groeit, maar dat dit op politiek gebied ook gebeurt. Niet alleen breidt het IAF-netwerk in Europa uit, maar worden ook gezamenlijke acties ondernomen en wordt informatie uitgewisseld met elkaar. Deze samenwerking tussen Jood en Christen zal zelfs nog meer geïntensiveerd worden, totdat uiteindelijk gezamelijk de top wordt bereikt en we de Messias mogen zien, de uiteindelijke vervulling van alle profetieën.

Noten

1 Dit is een bewerking van het artikel met gelijkluidende titel dat verschenen is in het blad Profetisch Perspectief, een uitgave van Christenen voor Israël.

2 Zie de bijdrage van Itamar Marcus elders in dit nummer.

3 Deuteronomium 4:27.

4 Ezechiël 36:19.

5 Zacharia 7:14.

6 Ezechiël 39:25,27-29.

7 De christelijke kerk en christelijke macht hebbers hebben helaas daaraan bijgedragen.

8 Veel van de voorbeelden in dit artikel heb ik ontleend aan het boek Titus, Trump and the Triumph of Israel; the power of Faith-Based Diplomacy geschreven door Josh Reinstein, voorzitter van de Israel Allies Foundation en directeur van de Knesset Christian Allies Caucus. Dit boek wordt van harte aanbevolen.

9 Zie de website iaf.org.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen