Tot hier en niet verder!

Er is bijna niet op te boksen tegen de vele supporters van ‘Free Palestine’. Veel Joodse Nederlanders ervaren de laatste tijd het nare gevoel dat ze hier niet langer veilig kunnen wonen. Het antisemitisme is nog nooit zo zichtbaar geweest, vooral op sociale media. Dit is beangstigend en roept de vraag op of het ‘nooit weer’ van bijna 80 jaar geleden nu verandert in ‘toch weer’.

Joden hebben een lange geschiedenis in Nederland: al sinds de 17 ^e eeuw is er sprake van een ‘Joodse natie’ in de Nederlanden, nadat Joden vanuit Portugal en Spanje een veilig heenkomen zochten. Later kwamen daar Joden uit Oost-Europa bij. De Joodse gemeenschap floreerde: Joden hielpen mee aan de bloei van dit land. Al eeuwenlang leveren ze bijdragen in de kunst, wetenschap, handel en literatuur. Het is hartverscheurend dat dezelfde Joodse gemeenschap nu het gevoel krijgt dat hier geen plaats meer voor hen is.

Veel Nederlanders vinden de discussie over ‘het Midden-Oosten-conflict’ lastig. ‘Waar twee vechten, hebben twee schuld’ horen we dan vaak: in deze context een lafhartige manier van redeneren, want Israël is op 7 oktober geconfronteerd met de gruweldaden van een terreurorganisatie, die oproept tot het vernietigen van de staat Israel. Hier valt niets te onderhandelen. Israel werd genoodzaakt om op de terreur te reageren.

De ervaring leert dat gebeurtenissen in Israel een weerslag hebben op de Joodse gemeenschap in de diaspora: altijd vlamt het antisemitisme in de Nederlandse samenleving onherroepelijk op zodra het conflict in het Midden-Oosten weer oplaait. Ook nu hebben we te maken met een grote hoeveelheid antisemitische uitingen en kinderen die o.a. op school om hun Joods-zijn worden gepest, soms zelfs zo erg dat het noodzakelijk is naar een andere school te gaan.

Steeds meer mensen, vooral jongeren, hebben moeite met het onderscheid tussen het optreden van de staat Israel en de rol en invloed van Joodse Nederlanders hier. We zien oude complottheorieën in een nieuw jasje opduiken. Er zijn mensen in dit land die zozeer vervuld zijn van Jodenhaat en aversie tegen Israel dat de feiten er voor hen niet meer toe doen.

In Frankrijk en andere landen was er een grote mars tegen antisemitisme. Dat initiatief kwam vanuit de politiek, die opstond om haar Joodse gemeenschap te beschermen. In Nederland blijft het tot op heden stil, een uitzondering daargelaten. Ik mis het massale protest tegen het antisemitisme in Nederland. Sta op tegen onrecht, zelfs wanneer je de enige bent die opstaat. Wees niet bang voor schreeuwende extremisten. Laat onze Joodse medelanders niet eenzaam en alleen staan. Bestuurders móeten hun rug recht houden. Stations en andere openbare plekken móeten veilige plaatsen zijn. Voor iedereen, dus ook voor Joden. Trek een grens: tot hier en niet verder!

De tekst van deze column werd afgerond op 17 november 2023.

Wilt u het CIDI steunen? Zie de advertentie op pagina 55.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen