Onder de Leden

Hoe ziet uw werkdag eruit?

Ik werk bij de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond (VRR) als beroepsbrandweerman/hulpverlener.

Dit werk doe ik ook als vrijwilliger in Zeeland. Wij werken in een 24-uursrooster, waarna we 48 uur vrij zijn. We beginnen om 8 uur ’s ochtends en krijgen dan onze plaats toegewezen op de brandweerauto. Ook controleren we dan de brandweerauto en zetten we onze bluskleding klaar. Zolang we geen melding krijgen, maken we bijvoorbeeld het sanitair schoon, plegen we klein onderhoud of doen we boodschappen. En ja, dit gebeurt gewoon met de brandweerauto. En als we een melding krijgen, laten we de boodschappenkar staan.

Die halen we dan later weer op. ‘s Middags gaan we sporten en oefenen. Na het avondeten hebben wij de tijd aan onszelf, maar moeten we wel op de kazerne blijven. We moeten altijd binnen 1 minuut inzetbaar zijn, ook als we ’s nachts slapen.

Je moet heel flexibel zijn, ook thuis.

Het is voor ons een manier van leven. Mijn vrouw speelt hierin echt een verbindende rol. Zonder haar lukt het niet om dit alles te combineren.

Waarom werkt u bij de brandweer?

Als het brandweervirus in je bloed zit, gaat het er niet meer uit. Bij de brandweer komen technische kennis en oplossingsgericht denken goed bij elkaar. Het is cliché, maar geen enkele dag is hetzelfde. Uniformberoepen hebben altijd mijn interesse gehad.

Als kind droomde ik van het leger.

Het leek mij mooi om zulk nuttig en uitdagend werk te doen over de hele wereld. En anders werd ik wel ambulancechauffeur. Het klinkt misschien niet logisch maar het heeft veel raakvlakken met de brandweer en je blijft in dezelfde wereld aan het werk, namelijk hulpverlening.

Botst het weleens met uw christelijke levensovertuiging?

Wij leven echt met verschillende culturen en geloven bij elkaar. Soms is dat wel moeilijk. Met islamitische collega’s kan ik ook goede gesprekken hebben, vanuit onderling respect.

Maar als iemand vloekt, probeer ik altijd wel te waarschuwen. Soms maakt dat het alleen nog erger. Bij een uitruk moet je het soms langs je heen laten gaan. Je kunt tijdens een inzet, onder tijdsdruk, niet altijd even met iemand in gesprek gaan.

Ook worden er weleens geintjes gemaakt over het bidden voor en na het eten. Ze noemen het “in- en uitloggen”. En als je ‘langzaam’ bidt, wordt er gevraagd of de wifi even gereset moet worden.

En als er iemand gestorven is, wordt er gezegd dat die persoon nu beter af is dan als een kasplantje verder te moeten leven. Het is lastig om in gesprek te gaan, omdat meerdere collega’s je dan aankijken met een blik van “je mag er niet anders over denken”.

Waarom bent u lid van de RMU?

De RMU verdedigt samen met de SGP onze christelijke normen en waarden in deze maatschappij. Dit moet blijven, ondersteund door gebed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen