Geluk

In de schaduw zetten we een opblaasbad neer en vullen dat met water. We tillen twee jongeren in het zwembad. Ze spelen, spetteren en blazen bellen met hun mond onder water. Ik zit op de grond naast het zwembad en spetter vrolijk mee. We pakken een bellenblaas en een waterpistool en spelen met z’n drieën, net zoals ik vroeger als klein jochie deed tijdens de zomervakantie.

Ik kijk omhoog en zie het langgerekte spoor van een vliegtuig, een witte streep op een hemelsblauw canvas. In mijn verbeelding zit het vliegtuig vol met mensen die naar een tropische bestemming vliegen. Op weg naar het geluk van even alles achter je laten, na een jaar lang hard werken. Ik ben aan het werk en voel geen enkele jaloezie richting de mensen in het vliegtuig. Vandaag is geluk meegaan in het spel van de jongeren en spetteren als een kind.

Columnist Martijn de Bonte maakte een carrièreswitch, van hoofdredacteur bij Eilanden-Nieuws naar zorgmedewerker. Hij schrijft wekelijks over het roer omgooien en over werken in de gehandicaptenzorg. Martijn woont op het eiland en is werkzaam bij Halte Zomervilla, een woning en logeerhuis voor ernstig meervoudig gehandicapte jongeren in Nieuw-Beijerland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen