Het gebed, een teken van leven

Als een mens kan bidden, is hij nooit ver van het licht verwijderd; hij staat bij het raam, maar het kan zijn dat de gordijnen nog niet opengedaan zijn. De mens die kan bidden, heeft de aanwijzing in zijn hand waarmee hij kan ontsnappen uit het doolhof van ellende. Net als de bomen in de winter, kunnen we van de biddende mens zeggen, wanneer zijn of haar hart verontrust is: ‘De kracht van het leven is nog steeds in hem, hoewel hij zijn bladeren heeft verloren.’ Een waar gebed is de adem van de ziel, en als het ademt dan leeft het, en als het leeft zal het weer nieuwe kracht verzamelen. Het kan niet anders: een mens moet het ware en eeuwige leven wel in zich hebben wanneer hij kan blijven bidden. En zolang er zo’n leven is, is er de zekerheid van hoop. Bidt u nog steeds?

Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen