Eilander Oostvoorne

Een dagje uit betekent voor mij altijd een beetje vakantiegevoel. Als dit samen gaa met 'terug in de tijd' wordt een dagje uit een 'short break', een historisch uitstafye in eigen land. Het lekker weg in eigen regio begon aan het Buitenhof in Oostvoorne. Deze straat maakt deel uit van h stratenplan. Het Binnenhof lag letterlijk op een steenworp afstand, evenals de onvermijdelijke kassen. Het bleef niet bi de watering achter het huis van mijn neef Later in de middag reden we richting het Brielse Meer. Recreatiepias uit mijn Jeu enjongejaren. Hoge schoorstenen rondo dit legendarische meer ontsieren tegenwoordig in hoge mate de omgeving. Aan de overzijde van de weg ligt het veel nieuwere Oostvoornse Meer. Hier wordt de duiksport bedreven. Verderop ligt de Maavlakte, met de bekende slufter. De vlakt werd berucht vanwege de illegale straatraces. In deze omgeving bevindt zich ook het enige autostrand van Nederland, ee attractie die eerdaags de poorten moet sluiten. Oostvoorne, sinds 1980 met Rockanje en Tinte, de gemeente Westvoorn heeft meer te bieden. Een hervormde kerk het oude gemeentehuis, een vuurtoren e als klap op de vuurpijl de Burcht van Oostvoorne. Deze versterking werd met alleen bewoond door de 'heren van Voorns', ma voor tenminste een nacht door niemand minder dan Jacoba van Beieren. De versterking wordt ook wel Jacobaburcht genoemd. De restanten zijn een spoor va de bekende gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen. Een spontane excursie naar de ruïne zat er niet helaas niet in. De burcht, naar verluid een 'muur' van circa drie stenen hoog, is middels een hek afgesloten. Alles lijkt hier gesloten en met sluiting bedreigd. Maar er is meer.

Ons uitstapje voerde naar het strand, de sporen van het trammetje zijn nog zichtbaar in het plaveisel, naar het bekende Hotel van Marion. Hier zat ik lang geleden tijdens een familie­uitstapje op het terras. Nu werden mij de geheimen van dit voormalig badhotel haarfijn uitgelegd. Ik liep de trap af die eertijds naar het strand leidde. Nu staat er een bordje met de ondubbelzinnige tekst: het groene strand. En inderdaad, alleen een heel eind verdeop is het water van het al genoemde Oosvoornse Meer te zien. Toen we daar stoden had ik het hotel al ontwaard. Voor het hotel was de boulevard, nu een fietspad. De waterlijn is ver teruggedrongen, en va zee is al lang geen sprake meer. Maar w telt IS het idee even terug te zijn in de tijd. Kortom, 'a historical short break' ligt vaak onder handbereik.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen