De Oranjekastanje

Uit elke klas mocht één kind worden afgevaardigd. Dat kind moest een schep aarde aan de voet van de te poten kastanjeboom werpen. Daartoe werden per klas lootjes uitgedeeld. De loterijbriefjes waren allen blanco, behalve één. Op dat ene lootje stond met een oranje kleurpotlood getekend cirkeltje, of zo u wilt, een nul. Zo'n lootje kreeg de ondergetekende in handen en was uitgereikt door juffrouw Marie Joppe Math. dt. van de tweede klas. Ik dacht dat een nul niets zou voorstellen en liet teleurgesteld dit waardeloze cijfertje aan dejuf zienenzei:

"Ik haawe niks!" Maar zij reageerde enthousiast dat ik juist wel het goede lot had getrokken. In plaats van pech gehad, was ik de gelukkige van de klas. Het zullen in totaal zo'n zeventien kinderen zijn geweest die voor slechts even aan het werk werden gezet. In het boekje 'Sommelsdijk in vertellingen' van Jaap Reedijk staat op bladzijde veertig een foto afgedrukt waar men bezig is het jonge kastanjeboompje te poten. Er werd om de nieuwe aanplant een keurig sierhek geplaatst met aan de voorkant de letters 'J' en 'B' plus de datum 7 januari 1937. Leerlingen van de Ambachtschool uit Middelhamis hebben uiteraard onder leiding van de leraren, dat metalen sierhek vervaardigd en van een vemisje voorzien. Een jaar of twaalf geleden hebben de groenbeheerders dat sierhek weggesmeten!

Boompje groot, potertje dood. Dit keer is het andersom, tenminste voor de meeste van de planters zal dit gelden. De boom is maandag 29 april met behulp van de kettingzaag zowat met de grond gelijk gemaakt. Nadat de stormwinden van zaterdag en zondag daarvoor de reeds schitterende in bloei staande kastanjeboom voor meer dan een derde had verwoest. De kruin stond nog slechts in twee gedeelten op een ernstig gehavende stam. Men zal niet langer meer kunnen gemeten van haar pracht. Oók de kinderen zullen van het najaar tevergeefs gaan zoeken naar de tot hun verbeelding sprekende vruchten. In de mooiste bruine kleuren kwamen zij uit de ruwe stekelige bolsters te voorschijn. Zelfs al waren ze nog onvoldoende gerijpt, begon de jeugd al jacht te maken op de onrijpe kastanjevruchten door met stokken en latten tegen de forse takken te gooien. Wat later in de tijd vielen de kastanjes vanzelf uit de boom en lagen ze voor het oprapen. Geduld is echter een schone zaak.

Het zal een goed wens van velen zijn om op dezelfde plaats aanstaand najaar een nieuwe kastanjeboom te poten en waarom niet op dezelfde wijze met de huidige schooljeugd? Ik hoop dat de Burgemeester van Middelhamis en de directeuren van de twee basisscholen plus de Groeneschool uit Sommelsdijk een en ander op de rails willen zetten. Misschien is men op de Technische School in Middelhamis opnieuw bereid om een dergelijk sierhek te vervaardigen!?! Wat de boom betreft: het moet wel een kastanjeboom zijn die net als de gevelde boom van die mooie glimmende vruchten kan voortbrengen. Dus niet zo'n gekruist geval dat wel bloeit maar geen vruchten draagt! Gaarne uw reacties hierop!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen