Boekbesprekingen

Ds. Jonathan Edwards (1703-1758) is van grote betekenis geweest voor de kerk in Noord-Amerika in de eerste helft van de achttiende eeuw. Gods Geest gaf krachtig getuigenis tijdens de Great Awakening (Grote Opwekking) in 1740.

‘De geschiedenis van het heil’, gebaseerd op een dertigtal gehouden preken, is onlangs opnieuw in het Nederlands vertaald. Edwards had voor publicatie het geheel nog willen uitbreiden, maar als gevolg van zijn overlijden is dat er niet van gekomen. Hij had er zelfs een prestigieuze benoeming als president van het college in Princeton (nu een beroemde universiteit) voor afgeslagen. Het boek is door zijn zoon Jonathan Edwards jr. met hulp van anderen persklaar gemaakt en verscheen voor het eerst in 1774.

Dit werk is anders van inhoud en opzet dan we gewoon zijn. Hierin wordt het werk van de verlossing beschreven dat God uitvoert vanaf de val van de mens tot het einde van de wereld. Dit tijdvak wordt verdeeld in drie perioden: 1) strekkend van de val van de mens tot de menswording van Christus, 2) van de menswording van Christus tot Zijn opstanding, of de gehele tijd van de vernedering van Christus, en 3) van toen tot aan het einde van de wereld (p. 37).

Bij de val is Christus Zijn werk als Middelaar begonnen, waaraan Hij Zich van eeuwigheid verbonden had. De boeken van Het Oude Testament vertonen een wonderlijke harmonie en wijzen alle naar dezelfde zaak (p. 186). De aandacht wordt gevestigd op kennelijke bewaringen en wonderlijke uitreddingen in de loop van de heilsgeschiedenis. Regelmatig wordt gewezen op het genadeverbond. Bijvoorbeeld bij de aanvaarding door God van het offer door Noach gebracht, merkt Edwards op: ‘Dit geschenk was gefundeerd op dat offer van Christus, of dat verbond der genade door dat offer van Christus. Daarin was een belofte bijgesloten dat de aarde nu niet meer verwoest zal worden tot aan de voltooiing van alle dingen’ (p. 65).

In de beschrijving van de derde periode maakt Edwards veelvuldig gebruik van de profetieën van Daniel en de Openbaring van Johannes. De ware Kerk wordt gekenmerkt door een geest van lijden (p. 350). Als bewijzen van de waarheid van de christelijke godsdienst acht de auteur 1) de gewelddadige en diepgewortelde vijandschap ertegen, 2) dat de Kerk en haar godsdienst altijd staande is gebleven en 3) dat God de dingen zo vervuld heeft als in de Bijbel is voorzegd. Edwards gaat uit van een nog komende heerlijke kerkstaat waarin de antichrist en het ‘mohammedaanse koninkrijk’ vernietigd zijn en het ongeloof ten val is gebracht; de duur ervan is onzeker. ‘Het zal een tijd zijn waarin de godsdienst in elk opzicht het voornaamste zal zijn in de wereld’ (p. 374). ‘Het zal een tijd zijn van uitstekende orde in de Kerk van Christus. Het rechte bestuur en de rechte tucht van de Kerk zullen dan plaatsvinden en in praktijk gebracht worden’ (p. 376). Na een kleine tijd van grote afval, zal het eindgericht zijn.

‘De geschiedenis van het heil’ is een interessant boek waarin soms verrassende verbanden worden gelegd. Het boek is voornamelijk leerstellig van aard, hoewel zowel het waarschuwende woord aan de onbekeerden als het vertroostende woord voor Gods volk niet ontbreekt. Ter lezing/bestudering aanbevolen met inachtneming van de genoemde zaken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen