Een Lied In De Herberg

Zo gehoorzaam als Hendrik eerst was, zo ongehoorzaam was hij geworden. Hij luisterde niet meer naar zijn ouders. Er ging geen dag voorbij dat zijn vader, herbergier Veermans, niet boos was op Hendrik.

Vader wilde eerst dat Hendrik timmeren ging leren en dat had Hendrik ook gedaan. Hij kon het heel goed, maar… hij wilde veel liever soldaat worden.

De herbergier werd oud en was vaak ziek. Hij hoopte dat Hendrik zijn opvolger in de herberg zou worden, maar die wilde dat niet. g gezegd.

‘Ik wil soldaat worden‘, had hij gisteren nog gezegd.

Moeder Veermans zuchtte en zette een pan op het vuur. Hendrik kwam zo thuis en dan moest het eten klaar zijn. O, wat hoorde ze opeens? Wie riep er zo hard? Ze haastte zich naar de gelagkamer. Hendrik stond bij de tapkast. Voor hem lag een stuk papier.

‘En het gebeurt niet!’ schreeuwde haar man.

‘Het is al gebeurd’, antwoordde Hendrik kalm.

Hij pakte het papier en gaf het aan zijn moeder. Ze las het en duizelde. Ze greep zich nog net op tijd vast. ‘Nee toch, Hendrik!’ huilde ze. ‘Jawel’, zei Hendrik, ‘ik heb getekend. Volgende week vertrek ik’.

‘Dan kun je nu meteen gaan’, tierde Veermans. ‘Stil toch, man’, huilde moeder. Ze trok Hendrik mee naar de keuken.

Buiten keek Klaas Veldhoven met een schuin oog naar de herberg. Wat riep Veermans hard! Hij had zeker weer problemen met zijn zoon Hendrik. De jongen paste de laatste tijd niet best op. Hij had hem al een paar keer gewaarschuwd, en hem gesmeekt om de verkeerde weg te verlaten, maar Hendrik luisterde niet. Och nee, een mens luisterde nooit. Dat had hij zelf ook niet gedaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen