Toch vrijgesproken

Dat wijst erop dat er in Nederland en andere Europese landen altijd nog ruimte is om Bijbels te spreken over homoseksualiteit. Gelukkig maar. Het is immers een actuele zaak. De Bijbel is er niet onduidelijk over dat homoseksuele relaties zondig zijn, ja een gruwel in Gods oog. Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament wordt daar- over gesproken.

In onze maatschappij oordeelt men daar tegenwoordig heel anders over. Dat bleek recent nog uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Onder onker- kelijken en rooms-katholieken komt het nauwelijks meer voor dat men negatief staat tegenover homoseksualiteit. In de Protestantse Kerk in Nederland is het maar een kleine minderheid (13%) die er zo over denkt.

Felle reacties

Wie zich in het publiek afwijzend uit- laat over homoseksuele relaties of zich uitspreekt tegen het moderne genderden- ken kan op felle reacties rekenen. Het is helaas niet anders. Maar in juridisch opzicht is er altijd nog wel een zekere ruimte. Daar mogen we dankbaar voor zijn. Daarbij moeten we uiteraard onze woorden wegen. Niet geheel ten onrechte werd ds.

Latzel verweten dat hij nogal grove taal gebruikte. Maar we moeten natuurlijk wel duidelijk zijn. Er is ook het gevaar van een al te grote vriendelijkheid. Dat we om maar niemand ook maar enigszins te kwetsen allerlei eufemismen gebruiken en wel erg veel begrip vertonen voor wat in wezen toch volstrekt verwerpelijk is. Dat betreft niet alleen homoseksuele rela- ties maar geldt op een veel breder terrein. Nu is het deels een kwestie van karakter hoe je dingen onder woorden brengt. De een is veelal wat scherper in zijn woordkeus, de ander is gewend zich vrien- delijker en voorzichtiger uit te drukken. Het heeft ook met tijd en cultuur te maken. In een maatschappij waarin men gewend is aan forse uit- drukkingen zal men zijn standpunten ook stevig moeten formuleren wil de boodschap over- komen. In de tijd van de Reformatie nam men geen blad voor de mond. Dat vinden we ook terug in bepaalde uitdrukkingen van Luther, Calvijn en anderen.

Relativering

In onze tijd is er in de politieke discussie duidelijk sprake van een verharding en vergroving. Daarente- gen gaat het er in theologische en ethische discussies veelal een stuk vriendelijker aan toe. Men heeft wel moeite met een bepaald standpunt, kan een bepaalde gedachtegang niet meemaken, wil een ander accent leggen, maar daar blijft het dan bij. Ook als het gaat om belangrijke thema’s waarover men toch een heel ander standpunt inneemt.

Is dat alleen maar een kwestie van woordkeus, of heeft dat ook te maken met een relativering van de waarheids- vraag? Dat is zeker een relevant punt. We moeten altijd oog hebben voor de samenhang van de dingen. Hoe verhoudt onze woordkeus zich tot de Bij- belse terminologie?

‘O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd dat gij de waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn’, zo houdt Paulus hun voor (Gal. 3:1). Johannes de Doper sprak de farizeeën en sadduceeën aan met ‘Gij adderengebroedsels’ (Matth. 3:7). Stefa- nus noemde zijn hoorders ‘hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren’ (Hand. 7:51). En zo zouden er nog vele voorbeelden aan te halen zijn zowel uit het Oude als uit het Nieuwe Testament.

Belijdenisgeschriften

Ook in onze belijdenisgeschriften wordt men niet in het onzekere gelaten als het gaat om de rechte leer. De paapse mis is een vervloekte afgoderij (Heidelbergse Catechismus, vraag 80). De Dordtse Leerregels gebruiken evenzo stevige taal, zeker in de Verwerping der dwalingen. Alleen die benaming al past volstrekt niet meer in het huidige theologische klimaat. Ook in het avondmaalsformulier worden de dingen bij hun naam genoemd.

Van allerlei groepen mensen - zoals ‘echt- brekers, hoereerders, dronkaards, dieven, woekeraars, rovers’, maar ook van ‘allen die verstorven heiligen, engelen of andere schepselen aanroepen’ - wordt openlijk gezegd dat zij zich van de tafel des Heeren moeten onthouden en geen deel in het rijk van Christus hebben zolang zij in zulke zonden blijven.

Zo moet ook ons spreken in de Bijbelse lijn staan. Bewogen, doordacht, voorzichtig maar ook duidelijk. Gedreven door liefde tot God en de naaste. Niet eenzijdig maar evenwichtig. Het zevende gebod gaat over meer dan homoseksualiteit en naast het zevende gebod zijn er nog negen andere geboden. Het gaat er niet om mensen te behagen, wel om mensen te waarschuwen voor hun verderf en te winnen voor de zaak van Gods Koninkrijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen