De zaligsprekingen [4]

Waarin de zaligheid niet bestaat

De gelukzaligheid bestaat niet in het verkrijgen van de dingen van de wereld. De gelukzaligheid kunnen we hier niet kunstmatig en op een geheimzinnige manier afdwingen. Christus zegt niet: Zalig zijn de rijken, of: Zalig zijn de edelen. Toch zijn er maar al teveel mensen die deze dingen verafgoden. Door de val heeft de mens niet alleen zijn kroon verloren, maar ook zijn verstand. Wat is hij geneigd om zijn geluk in uitwendige dingen te laten eindigen!

Dat doet me denken aan de definitie die sommigen van de heidense filosofen van de gelukzaligheid hebben gegeven. Volgens hen was de gelukzaligheid dat men voldoende bestaansmiddelen moest hebben om in de wereld voorspoedig te zijn. En zijn er niet velen die voor christenen doorgaan, die het met deze filosofische opvatting eens schijnen te zijn? Als ze maar het comfort van de wereld hebben, zijn ze bereid een requiem voor hun ziel te zingen, en te zeggen met die zinnelijke dwaas in het Evangelie: ‘Ziel, gij hebt vele goederen, die opgelegd zijn voor vele jaren; neem rust’ (Luk. 12:19).

De gelukzaligheid is niet in uitwendige dingen gelegen

Dat de gelukzaligheid niet in uitwendige dingen is gelegen, zal ik met vijf bewijzen aantonen.

Het eerste

De dingen die niet passen bij de begeerten van de ziel, kunnen een mens nooit echt gelukkig maken. Maar dingen die voorbijgaan, passen niet bij de begeerten van de ziel; daarom kunnen ze de mens niet echt gelukkig maken. Niets op aarde kan voldoening geven. Prediker 5:9: ‘Die het geld liefheeft, wordt van het geld niet zat’. Rijkdommen verza- digen niet omdat ze niet werkelijk zijn.

De wereld wordt ‘een gedaante’ genoemd (1 Kor. 7:31). Het woord in het Grieks duidt een meetkundige figuur aan, soms ook ‘schijn’ of een ‘geest’. Rijkdommen zijn iets wat vertind is. Ze zijn als goudmakerij; ze glinsteren een beetje in onze ogen, maar bij het sterven is het met heel die goudmakerij gedaan. Rijkdommen zijn slechts gesuikerde leugens, aangenaam bedrog, zoals een verguld omslag waarin niet één blaadje van ware troost gebonden is.

Rijkdommen verzadigen niet omdat ze niet passend zijn. De ziel is iets geestelijks. Rijkdommen zijn uit de aarde gewonnen, en hoe kunnen die dan iets vullen wat naar zijn wezen geestelijk is?

Het tweede

Dat wat het hart geen rust kan geven in een storm, kan een mens geen recht geven op het ware geluk. Maar alle dingen van de wereld bij elkaar kunnen het onrustige hart niet wiegen zodat het rustig wordt; daarom kunnen ze iemand niet echt gelukkig maken. Als de geest verwond is, kan dan het geschapene wijn en olie in de wonden gieten? Als God het geweten doet spreken, en dit de mens in het gezicht slaat, kan dan het aangename van de wereld deze onstuimige woede wegnemen? Is er wel een harp die deze ‘boze geest’ kan verdrijven?

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen