Stilte

Je zat misschien wel op de bank. Het was heel stil. Je dacht aan zoveel soldaten die zijn overleden. Ook voor hen was het eeuwigheid geworden. Dan duren 120 se- conden best heel lang. Nietwaar?

Hoe vaak houd jij zo’n stilte? Heel de dag ben je druk bezig en ’s avonds val je vermoeid in slaap. Zo vliegen dagen en weken voorbij. Maar sta jij ook weleens stil? Stil bij het feit dat jij ook niet oud kunt worden? Denk daar maar vaak aan. Misschien maak je al plannen voor later. Wil je nog dit of dat aanschaffen. Weet je al wat voor studie je later wilt gaan volgen. Zou je graag willen trouwen en kinderen krijgen. Allemaal mooie plannen. Maar wie zegt of jij dit zult beleven?

Misschien heb je pas bij het graf gestaan van iemand uit je familie. Het was zo stil op de begraafplaats. Het leek wel dezelfde stilte als op Dodenherdenking. Toen je naar huis liep, keek je nog naar andere grafstenen. Je zag ook heel kleine grafsteentjes. Dat maakte indruk. Je bent niet te jong om ook te moeten sterven. In sommige landen zijn zelfs baby’s aan het coronavirus overleden. Het kan jou ook treffen. Aangrijpend hè. Hier word ik stil van.

Was het iedere dag maar 4 mei. Dan zou je in ieder ge- val twee minuten stil zijn. Gedenk te sterven! De Heere spreekt tot ons, ook in deze tijd. ‘Zoek Jezus veel, zoek Jezus vroeg, wie Jezus heeft, die heeft genoeg’. Dan is er niets meer van deze aarde belangrijk. Dan sta je op en ga je naar bed met een grote nood in je hart. ‘Och Heer’, och, wierd mijn ziel door U gered’ (Psalm 116:3 berijmd). Ben jij zo al stilgezet in je leven?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen