Een On Heilige Heilige

Wat een sterke en gelovige vrouw moet ze zijn geweest. Ze voelde zich geroepen tot het werk onder de Indianen en vroeg zich af of een huwelijk haar roeping niet in de weg zou staan. De Heere gaf vrijmoedigheid om te trouwen met Jim, die evenzeer gedreven was om mensen in contact te brengen met de Bijbel. Ze waren gelukkig en hadden pas een kindje, toen Jim met nog vier mannen contact zocht met de moordlustige Auca-stam. Hij was zich ervan bewust dat het zijn dood zou kunnen betekenen. Toch ging hij. De liefde van Christus drong hem. Elisabeth steunde hem ook in deze missie en bleef in die eerste dagen van 1957 biddend achter, wachtend op bericht, dat niet kwam. Na een grootscheepse zoektocht in de jungle werden de verminkte lichamen van de mannen gevonden.

Hoe reageerde Elisabeth? Zij rouwde diep over de man die ze van de Heere gekregen had en waarvan ze zielsveel gehouden had. Ze voelde zich eenzaam en verlaten en kwam nauwelijks over het verlies heen. Maar ze bleef in Equador. Om contact leggen met de moordenaars van haar man. Om hen ‘betaald te zetten’ met het Evangelie van Jezus Christus. Prachtig om te lezen hoe er geleidelijk verbinding ontstaat en hoe de Auca’s ingewonnen worden voor het Evangelie. Later, als Elisabeth teruggaat naar Amerika, is ze velen tot zegen door de boeken die ze schreef en de lezingen die ze gaf.

Er kwam ook een tweede deel van haar biografie (beïng Elisabeth Elliot). Daarin zoomt de schrijfster in op het innerlijk van Elisabeth: Hoe dacht ze eigenlijk? Hoe was haar karakter? Ze was niet een echt makkelijke vrouw. Zo kon ze niet altijd goed opschieten met de mensen met wie ze samenwerkte. Contacten leggen was, zeker in het eerste deel van haar leven, niet haar sterkste kant. In haar dagboeken ging ze tekeer tegen de gang van zaken in kerken en op scholen die ze bezocht. Ze moest niks hebben van godsdienst zonder inhoud en liet dat op een weinig diplomatieke manier merken … Na kennisgemaakt te hebben met de Elisabeth van deel I voelt dat als een koude douche. Deze gelovige vrouw blijkt in veel opzichten een gewoon, onvolmaakt en zondig mens te zijn.

Goed dat dit vervolg geschreven is. Het bewaart ons ervoor deze moedige zendelinge te zien als een heilige. Hier beneden blijft een mens onheilig, hoezeer hij ook in Christus geheiligd mag zijn. Dat geldt ook voor Elisabeth Elliot. En toch heeft de Heere haar willen gebruiken. Niet alleen gaf Hij Zijn zegen over het zendingswerk dat ze verrichtte. Ze mocht ook tot zegen zijn door, vanuit eigen ervaringen en aanvechtingen, anderen te bemoedigen. En dat onheilige? Dat helpt om onze blik van haar af te wenden en onze blik te slaan op Jezus Christus, Die alleen volmaakt heilig is, en rechtvaardig en goed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen