Dankdag: Droefheid En Zegen

Nu het einde van de oogsttijd aanstaande is, komt de dankdag voor het gewas naderbij.

Danken betekent: genade goed noemen. Israël was lange tijd verstoken geweest van Gods nabijheid. Toen het in de strijd misbruik maakte van de ark, werd deze buitgemaakt. Na terugkeer bleef de ark nog twintig jaar te Kirjath-Jearim, en het ganse huis Israëls klaagde de HEERE achterna. Alleen dan gaat het goed. Het volk kwam tot belijdenis van zonden, het offer werd door God aangenomen, en de Filistijnen kregen Hem tegen.

Later zou de ark, op verlangen van David, naar Jeruzalem worden gehaald. Tijdens het vervoer stierf Uza omdat hij met zijn hand de ark had aangeraakt. Op dat moment is David verbijsterd, maar hij wordt bewaard voor opstand. Later zal David erkennen dat God deze slag toebracht omdat wij Hem niet gezocht hebben naar het recht (1 Kron. 15:13). Wat komt Hij aan ons tekort!

Nu wordt de ark onderweg achtergelaten in het huis van Obed-Edom. Gods volk doorleeft in de weg van redding vaak nog een nieuwe tegenslag. Menselijke verlegenheid is echter Gods gelegenheid. Het is Zijn weg om, in het gericht, aan Zijn ontferming te gedenken. Obed-Edom heeft met de ark de HEERE in huis gekregen. Als de Heere tot ons komt, brengt Hij alles mee. De zegen des HEEREN werd zichtbaar in dit huis, in het gezin, onder het personeel, bij het vee, op de akkers en in de werkplaats. David hoort ervan, keert met het goede bericht tot zichzelf in, en komt ermee voor God terecht. Nu God Zijn goedertierenheid daar toont, wordt in de ziel de verwachting gewekt dat Hij weer in ons midden zal wonen. Alleen de God Die ons tegenkomt kan ons zegenen. God geeft aan David en aan al Zijn ellendigen gegronde hoop dat Hij tot hen terugkeert met de ark. God openbaart de weldaad van Christus ook in de geringste aardse zegeningen.

Op dankdag worden wij geroepen om in te keren tot onszelf. Als God een zegen uitgiet over het huis van een boer of burger die God dient, dan kunnen wij daar jaloers op worden, en ons gezamenlijk beijveren om weer deel te krijgen aan de reine dienst des Heeren, ten goede van heel het land. Echter in deze eeuw verbieden onze overheden het normale leven, dat gebonden is aan de vreze des Heeren. Vrees Hem dan Die te vrezen is. Luister naar de stem van God in het kruid van het veld. De Heere kan in een moeilijke weg een zegen voor u bereiden. Daarom is God het doel van onze lof op de dankdag voor het gewas. Want in alle onwaardigheid ontdekt het geloof achter Gods vertoornde aangezicht Zijn nodigende hart. Moge de Heere Zijn kroonrechten doen gelden in ons gehele volksbestaan en volksleven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen