‘Als de fundamenten in gevaar zijn …’

De Bijbel kent verschillende woorden voor fundament, maar het principe is steeds ‘iets dragen’, vaak in overdrachtelijke zin. Recht en gerechtigheid, zoals bedoeld in de Thora moeten de basis onder de samenleving zijn. Voor Paulus zijn die beginselen belichaamd in de Heere Jezus Christus. Hij moet uitgangspunt zijn van ons denken en doen. In Hem hebben we vaste grond onder de voeten.

Kurken

In de psalmen gelden de rechtvaardigen als de fundamenten van de samenleving. Wellicht is daar het oude gezegde aan ontleend dat Gods kinderen de kurken zijn waarop de samenleving drijft. Wijlen ds. J. Overduin (1902-1983) schrijft in het dagboek van zijn hand dat de wereld niet zozeer behoefte heeft aan knappe koppen, maar wel aan heiligen. Als deze verdwijnen, samen met recht en gerechtigheid, wordt de deur opengezet voor de chaosmachten. Daarvan acte in Psalm 11 en 82 en in het rechtsproces tegen de Heere Jezus (Luk. 23: 18).

In Psalm 11 ziet David hoe het recht wordt vertrapt en de fundamenten van de maatschappij worden omgestoten. Het benauwt hem. Er is sprake van groepsdynamiek, van kuddegedrag, terwijl de Thora zo nadrukkelijk waarschuwt voor de uitvloeisels van het volgen van de meerderheid in het kwaad (Ex. 17: 3, 4). Psalm 11 is een illustratie van ‘totalitarisme’ van onderaf.

Drang Muteert In Dwang

Een openbaringsvorm daarvan in het heden is de lhbti-dictatuur. Deze ideologie met allures van een ‘religie’, ligt al jaren op ramkoers met de klassiek joods-christelijke moraliteit waarop onze samenleving eeuwenlang stoelde. Ze is een duidelijke exponent van het verlichtingsdenken – aangelengd met een scheut Romantiek – met zijn verabsolutering, ofwel de verafgoding, van vrijheid en gelijkheid. De beklemtoning van de menselijke autonomie en zelfontplooiing leidde tot een buitenproportionele adoratie van het eigen ‘ik’. Vrijheidsdrang muteert tot vrijheidsdwang. ‘Wie niet denkt als wij, is achterlijk en moet heropgevoed worden.’ Media en social media zijn al vele jaren de grote propagandakanalen van dit secularisatieproces dat in de jaren zestig in ons land radicaliseerde. Tegen een nihilistische achtergrond geldt als hoogste gebod: jezelf kunnen zijn. De norm voor goed en kwaad ligt ook grotendeels in mijzelf. Bestaan er in dit postmoderne tijdvak nog wel objectieve normen en waarden …?

Via lobby- en pressiegroepen werden en worden de Haagse machthebbers bereikt en ontvankelijk gemaakt voor het nieuwe vrijheidsdenken inzake seksualiteit. Het is niet moeilijk ook andere onderwerpen te noemen, zoals taboewoorden en -begrippen, de onaantastbaarheid van de wolf, het verbod op hertenkampen et cetera.

Geen Vaste Waarden En Normen

Een grote overwinning voor de lhbti’ers was in 2001 de gelijkschakeling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht. Het was een primeur van wereldformaat. Waar echter vrijheid stopt, begint dictatuur. Dus stonden al snel integere ambtenaren van de burgerlijke stand voor de keuze: de heiligverklaring van homoseksualiteit erkennen, of koffers pakken en vertrekken. Het was een vorm van intimidatie die doet denken aan de geschiedenis van Daniëls drie vrienden met de vurige oven dreigend op de achtergrond (Dan. 3).

Een volgende mijlpaal in de nieuwe visie op relaties was het recht van homoparen op adoptie van kinderen. Inmiddels zijn alweer nieuwe verworvenheden binnengehaald. Kinderen wordt via verplichte onderwijslessen, televisieprogramma’s, boeken et cetera het ‘nieuwe normaal’ bijgebracht. Rolmodellen worden hen voorgehouden en opgedrongen. Hier gebeurt waarover David in Psalm 11 zich ontzet: de fundamenten die de samenleving steeds droegen, worden in rap tempo omgewoeld. Er zijn geen vaste normen en waarden meer, alles is fluïde en subjectief geworden. ‘Ik ben een god in ‘t diepst van mijn gedachten’ (Willem Kloos).

De grote massa van onze bevolking aanvaardt en omhelst de nieuwe vrijheden, of hult zich in een onzeker stilzwijgen. Er zijn meer meelopers dan dwarsliggers. De ontkerstening heeft denkwissels omgezet en oude ethische standpunten worden daardoor losgelaten. De vele misbruikschandalen in de Rooms-Katholieke Kerk werk(t)en als katalysator in dat proces. Ze versterken de negatieve associaties met kerk, God en geloof. En vergis u niet, dat raakt net zo hard de protestantse kerken. Voor wie sceptisch staat tegenover religie is het één pot nat.

In de 21ste eeuw viert de natie massaal ‘coming- out-day’ als dag van bevrijding uit oude, beknellende ketenen. De regenboogvlag wappert van overheidsgebouwen. Gemeenten staan in de rij voor regenboogzebra’s. Er zijn zelfs christenen uit behoudende kerken die de jaarlijkse Gaypride in Amsterdam niet willen missen. De klassiek orthodoxe Schriftbeschouwing erodeert. Er is een nieuwe visie op homo- en heteroseksualiteit als vrucht van ‘moderne’ theologische concepties en een nieuwe hermeneutiek. De heteroseksuele norm is vandaag per definitie onderdrukkend.

Paradox

Leiders worden volgelingen en zij, die volgelingen moeten zijn, worden leiders. Vox populi, vox Dei (de stem van het volk is de stem van God). Een sprekend voorbeeld daarvan is de promotie van het genderneutrale toilet door de overheid. En omdat psychologie en sociologie het wonnen van de biologie moeten we het ook maar niet meer hebben over ‘dames en heren’. We spreken zelfs van ‘mens met baarmoeder’. Echtgenoten werden partners. Anno 2023 erkent de overheid een grote variatie aan tussenvormen, of -stadia, zo men wil. Uiteindelijk mag ieder zelf weten en uitmaken wat hij of zij is. Geslacht is immers maar een sociaal construct, iets dat je bij je geboorte krijgt toegewezen. Daarmee beweer ik geenszins dat er geen genderidentiteitsstoornissen bestaan en geen verdriet en nood op dit terrein zijn, maar er krijgen vandaag wel opmerkelijk veel mensen de diagnose van genderdysforie.

Ondertussen is de hoog bezongen inclusiviteit paradoxaal genoeg een nieuwe vorm van exclusiviteit: wie anders denkt, sluit zichzelf buiten de ‘mainstream’ en loopt gerede kans gecriminaliseerd en geafficheerd te worden als homofoob. Wie de radicale tijdgeest weerspreekt en weerlegt, is niet-woke. Tegenspraak is ongewenst. Woke is progressief. Maar wat heet progressief en wat is conservatief…? Belangrijker is de vraag in welke richting wij streven.

David, de Psalmist van elf, ziet een revolutionaire beweging tegen de fundamenten van de samenleving beuken. Wat kan de rechtvaardige doen, of: wat heeft hij bedreven? Beide vertalingen zijn mogelijk. In het laatste geval komt hij bij zichzelf uit. Is hij medeschuldig aan het verval en de chaotische situatie?

Denk aan Psalm 106:4 (ber.): ‘Wij hebben God op het hoogst misdaan, ja wij en onze vaad’ren tevens.’ In de eerste vertaalmogelijkheid blijkt de situatie niet hopeloos te zijn. Het fundament van Davids leven is de HEE- RE, vers 1. Tot Hem heeft hij toevlucht genomen, op Hem betrouwt hij.

Heiligen Zijn Meer Dan Ooit Nodig

Er zijn duidelijk lijnen te trekken tussen de wereld van 2023, eigen land en volk en de Psalmen 11 en 82. Een geest van woede heeft zich meester gemaakt van de samenleving. Tirannieke, totalitaire machten komen op van onderaf. Is het omdat de overheid de regie kwijt lijkt te zijn als het gaat over functioneren van de belastingdienst, de stikstofproblematiek, de afhandeling van de aardbevingsschade in Groningen, migratie, woningmarkt, et cetera? Ds. Overduin heeft gelijk: we hebben meer dan ooit behoefte aan heiligen. De rechtvaardigen weten wat hen te doen staat. En bij alle misère geldt ook nu: ‘Evenwel het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de HEERE kent degenen die de Zijnen zijn. En: een ieder die de Naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid’ (2 Tim. 2: 19).

Tegen de revolutie het Evangelie. Als er iets revolutionair is, dan is dat het Evangelie! Het brengt een totale omkering teweeg in denken en doen, geschoeid op het Woord en de wil van de Heere, Die het werkelijk goede voor de mens bedoelt. Wie zou de wereld niet gunnen de kracht van het bevrijdende Evangelie te kennen? Het heil komt altijd van de andere kant, niet van de mens, maar van God. Tegenover het onheil waar de mens verantwoordelijk voor is, schenkt de Heere het heil in Zijn Zoon Jezus Christus. Dat is een fundamenteel leven in echte vrijheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen