‘Quota zijn voor vissen’

1. Wat is volgens jou de ‘ongelijkheid’ tussen man en vrouw?

God is het hoofd van Christus, Christus het hoofd van de man en de man het hoofd van de vrouw (1 Korinthe 11). Dat geldt in de kerk en daarbuiten. De ongelijkheid tussen man en vrouw kan ik niet voor alle situaties uittekenen. Een rode draad is dat de man meer een rol in het publieke domein toekomt en dat de roeping van de vrouw vooral in de zorgzame sfeer ligt. Toegepast op het gezin betekent dit dat de vrouw een groter deel van de opvoeding verzorgt en de man meer kostwinner is. Ik geloof dat dit aansluit bij de gaven die onze Schepper aan mannen en vrouwen schonk.

2. Heb je voorbeelden hoe de overheid die verschillen niet erkent?

Het meest relevant voor de praktijk van het gewone dagelijkse leven is de inzet van het kabinet op het stimuleren van tweeverdienerschap. Die opvatting gaat kennelijk uit van volledige gelijkheid van man en vrouw bij de inrichting van het gezinsleven, waarbij het kind overigens de pineut is.

De uitspraak van Paulus dat een vrouw zalig zal worden in het baren van kinderen raakt niet alleen de geboorte, maar ook de aanleg voor het verzorgen van kinderen.

3. Wat is volgens jou het slechtste argument voor quota? Waarom?

Quota zijn voor vissen, zo zei een bewindsman. Door quota kunnen mensen het etiket krijgen dat ze een excuustruus zijn. Dan neem je ze niet serieus. Burgers blijken overigens bijzonder creatief om quota in de praktijk om zeep te helpen.

4. Ken je situaties waarin positieve discriminatie slaagt en waarin dat faalt?

Het is positieve discriminatie wanneer de overheid subsidie geeft aan werkgevers om een werknemer met arbeidsbeperking in dienst te nemen. Toch helpt zo’n maatregel om werkgevers over de streep te trekken en ik vind het mooi dat de overheid zo haar verantwoordelijkheid neemt. Quota voor mannen of vrouwen in raden van toezicht lijkt mij geen goede manier om de bestuurlijke kwaliteit van organisaties te dienen.

5. Op welke onderwerpen is de overheid blind voor ongelijke behandeling en onderdrukking van vrouwen? Waarom?

Het meest schrijnend is wel dat we vrouwenonderdrukking in ons land netjes juridisch gere geld hebben, met Amsterdam als nationaal symbool voor onze vrijheid. En dat terwijl veel politici van de grachtengordel hun dochter niet graag in de prostitutie werkzaam zouden zien. Die dubbelhartigheid krijg je wanneer je gemakkelijk een scheiding tussen de persoonlijke en de publieke moraal accepteert.

Wat is je favoriete citaat over (on)gelijkheid?

In het kader van het genderbeleid spreekt de uitspraak van Abraham Kuyper over het modernisme mij aan: “Het modernisme rust niet voordat het van de vrouw een man, van de man een vrouw heeft gemaakt, en, alle onderscheid nivellerend, het leven doodt door het onder de ban van de eenvormigheid te leggen.” (uit zijn Stonelezingen, razend actueel.)

Welke persoonlijke herinnering heb je aan een positieve bijdrage van vrouwen in de politiek?

In de Eerste Kamer komt Marjolein Faber (voorzitter van de PVV-fractie) geregeld onbekrompen en ondubbelzinnig op voor de legitieme belangen van Israël. Daarin is ze een voorbeeld voor veel mannelijke collega’s.

Wat was je mooiste reiservaring naar een land waarin duidelijke rolpatronen aanwezig zijn?

Ook het verleden is een ander land. Ik denk aan wat ooit de hervormde predikant dr. C.A. Tukker (1938-2007) vertelde over een echtpaar. De vrouw zat met haar man aan tafel, en als dan die man ging bidden, dan nam ze de pet die hij op zijn hoofd had van zijn hoofd af, en daarmee bedekte ze haar eigen hoofd. Wij glimlachen vandaag hierom, maar de apostel Paulus zou haar de hoogste eer geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen