Herdenking 15 augustus nu voor het eerst in Melissant

De herdenking in Melissant is een initiatief van het comité dat aldaar is opgericht om 4 en 5 mei (Dodenherdenking en Bevrijding) en 15 augustus (capitulatie Japan) vorm en inhoud te geven. De Dodenherdenking vond vorig jaar voor het eerst in de geschiedenis plaats in Melissant. Na de tweede editie, op 4 mei 2024, volgt nu een nieuwe primeur, niet alleen voor Melissant, maar voor heel Goeree-Overflakkee: de herdenking van de slachtoffers van de oorlog en de bezetting in Nederlands-Indië. De herdenking bij het monument ‘…nooit meer…’, in de tuin van woonzorglocatie Vollenhoven, begint om 10.00 uur met toespraken van Klaas Kuipers, voorzitter van het herdenkingscomité, en wethouder Jaap Willem Eijkenduijn. Vervolgens blaast Jacques van Broekhoven de Taptoe. Na twee minuten stilte klinken twee coupletten van het Wilhelmus.

Zonnebloemen

Dan leggen de sprekers bloemen bij het monument. Aanwezigen die bloemen hebben meegebracht, kunnen deze aansluitend neerleggen. Het comité hoopt dat er gedurende de dag een bloemenzee zal ontstaan bij het monument. Alle inwoners van Goeree-Overflakkee kunnen er op 15 augustus terecht om de slachtoffers van de vergeten oorlog te eren. Het comité verzoekt om uitsluitend zonnebloemen bij ‘…nooit meer…’ te leggen. Dit in navolging van de nationale herdenking, die diezelfde dag plaatsvindt in Scheveningen. Naast die landelijke herdenking, sinds 1999, zijn er enkele plaatselijke 15 augustus-herdenkingen, zoals in Rotterdam, ’s-Hertogenbosch en Groningen. Nu staat Melissant, Goeree-Overflakkee, dus ook in dat rijtje.

Ver weg

In Melissant is veel aandacht besteed aan de vergeten oorlog. Op beide basisscholen is een boekje over de gebeurtenissen in Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog behandeld. Een van de leerlingen, Aranka de Bok, droeg het gedicht ‘Ver weg’ voor tijdens de plechtigheid op 4 mei.

Het organiserende comité wil met de eilandelijke herdenking ‘de geschiedenis’ doorgeven en levend houden. De geschiedenis van de mensen, zowel militairen als burgers, die onder de terreur van de Japanners zijn overleden of, als ze de kampen hadden overleefd, moesten voortleven met gruwelijke herinneringen.

En de geschiedenis van de vaak kille ontvangst van de overlevenden in Nederland, dat zelf nog bezig was de Tweede Wereldoorlog te verwerken en volop aan het wederopbouwen was. De mensen uit Nederlands-Indië moesten maar snel hun leven weer oppakken in Nederland. Voor gesprekken over wat ze allemaal hadden meegemaakt was doorgaans geen tijd of interesse…

Melati

Maar de tijden zijn veranderd. Nu is er naast 4 mei ook 15 augustus. Ook in Melissant zal ‘berehat dengan tenang’ klinken, zullen bezoekers het herdenkingssymbool ‘melati’ op hun kleding spelden en zal er bij het monument ‘…nooit meer…’ een zee of zeetje van zonnebloemen ontstaan.

Allemaal om te herdenken en om een schijnwerper te zetten op het uiteindelijk doel. Dat is, in de woorden van Klaas Kuipers: “Vrede. Ook nu. In vrede met elkaar samenleven. Ook op het eiland. Oog hebben voor elkaar, elkaar respecteren. Dat moet de basis zijn. Een stevige basis.”

Paneel met gesneuvelden

Op Open Monumentendag, zaterdag 14 september, is er bij het monument ‘…nooit meer…’ nog een plechtig moment: de onthulling van een paneel met de namen en foto’s van inwoners van Melissant die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld. Bij de totstandkoming van dit paneel is WO2GO nauw betrokken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen