De nacht wordt dag

Overweldigd door Zijn liefde sta ik op en ga ik met mijn hemelse Bruidegom mee. Als de regendruppels meedogenloos op mij neerkomen, is het toch heerlijk om te zien dat Zijn hoofd ook bedekt is met dauw en Zijn lokken vol zijn met de druppels van de nacht. De gierende wind rukt net zo aan Zijn kleren als aan de mijne, Zijn voeten betreden dezelfde modderige plaatsen als de mijne en al die tijd noemt Hij mij Zijn beminde, Zijn liefste, Zijn duif, Zijn onbevlekte. Hij vertelt me over het land dat achter de duisternis ligt, Hij spreekt over de mirrebergen en de bedden van specerijen, de toppen van Amana, Senir en Hermon. Mijn ziel smelt terwijl mijn Geliefde spreekt en mijn hart ervaart het als onuitsprekelijk heerlijk om met Hem te wandelen. Want zie, terwijl Hij bij mij is, wordt de nacht verlicht met ontelbare sterren, de hemel gloeit van heerlijkheid, elke wolk vlamt op als de vleugel van een serafijn, terwijl de meedogenloze rukwinden niet in staat zijn om het hart dat in mij brandt te koelen terwijl Hij met mij spreekt. Ik zou wel duizend van deze nachten in dit gezelschap willen meemaken. Ik ben bereid om met deze Vriend midden in de nacht een tocht te maken. Want o, waar Hij is, is de nacht dag, in Zijn tegenwoordigheid is lijden vreugde, wanneer Hij Zich openbaart, is pijn een genot en bloeit de aarde op met bloemen uit de hof van Eden. Zo maakt onze Geliefde door Zijn aanwezigheid onze duisternis tot licht.

Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen