N57 krijgt geen betonnen middenberm op Goeree
Rijkswaterstaat voelt niets voor ynotie Provinciale Staten; wegbeheerder wil in 'dodenweg' wel rotonde bij De Punt aanbrengen en bermverharding
MIDDELBURG/OUDDORP- De N57 op Goeree-Overflakkee krijgt geen betonnen middenberm. Provinciale Staten van Zuid-Holland hadden er in november vorig jaar in een motie bij GS op aangedrongen de verkeersveiligheid op de N57, die wel de dodenweg wordt genoemd, met spoed te vergroten door er een betonnen middenberm aan te leggen. Zo'n fysieke scheiding zou "roekeloos inhaalgedrag" onmogelijk maken. Maar wegbeheerder Rijkswaterstaat wil eerst afwachten wat het effect op de ongevallencijfers is van de twee maatregelen die in het najaar zijn getroffen: de verlaging van de maximumsnelheid (van 100 naar 80 km) en de dubbele asstreep die tussen de rijbanen is getrokken.
Betonnen rijbaanscheiders maken het bovendien ambulances, politieauto's en brandweerwagens veel moeilijker om nog in te halen; zij moeten noodgedwongen achter hun voorganger blijven hangen. Rijkswaterstaat heeft Gedeputeerde Staten daarom meegedeeld voorlopig af te zien van zo'n constructie, ook in de vorm van plastic bakens. Want die bakens worden dikwijls kapot gereden door vrachtwagens.
Wel heeft de overheidsdienst de wens om het kruispunt bij De Punt te vervangen door een rotonde, en om aan weerszijden van de N57 de bermen te verharden. Een analyse van de ongevallencijfers heeft namelijk uitgewezen dat er niet alleen door gevaarlijke inhaalacties, maar door heel andere oorzaken veel slachtoffers vallen op deze regionale hoofdweg. Of er geld is voor deze maatregelen, blijkt binnenkort als de verdeling van extra gelden voor de verkeersveiligheid door het ministerie van Verkeer en Waterstaat wordt bekendgemaakt.
Deze nieuwe feiten zijn opgedoken tijdens een exclusief interview dat het Eilanden- Nieitws in Middelburg had met twee medewerkers van de dienst Zeeland van Rijkswaterstaat, te weten ir. Pieter Ton, coördinator planstudies en beleid, en Heidy van Essen ing., medewerkster verkeersveiligheid. Aanleiding voor het vraaggesprek was de motie die Provinciale Staten vorig jaar tijdens hun begrotingsdebat in meerderheid aannamen. Daaruit sprak grote bezorgdheid over de verkeersveiligheid op de levensgevaarlijke N57.
Initiatiefnemers van de motie zijn de VVD- Statenleden Marco van der Sloot en Marijke Groenewegen. Zij stellen dat "de afgelopen jaren tientallen ernstige auto-ongelukken" op deze dodenweg zijn gebeurd, "vaak met fatale afloop". In augustus voltrok zich tussen Goedereede en Ouddorp nog een zware botsing, die grote ravage veroorzaakte. Een 27-jarige automobilist uit Voorburg haalde in, negeerde de doorgetrokken witte streep en botste frontaal op een tegemoetkomende auto. Het trieste resultaat: drie doden, drie gewonden, urenlange files en een vloot van uitgerukte ambulances en politiewagens.
Groenewegen en Van der Sloot, die dit ernstige ongeval aangrepen om de motie in te dienen, vertelden in een toelichting aan het Algemeen Dagblad dat zij niet alleen bezorgd zijn over de "plaatselijk beruchte" N57. Zij ergeren zich ook aan, nee zijn zelfs "verbijsterd", over de "laconieke houding" van de wegbeheerders, de provincie en Rijkswaterstaat. Twee jaar eerder, in november 2003, hadden de Staten immers al een VVD-motie aangenomen, waarin stond dat voor de N57 "onmiddellijk vrijvallende gelden moesten worden gebruikt".
En "wel heel cynisch" is het, vervolgden ze, refererend aan het laatste grote ongeluk, dat de Onderzoeksraad voor de Veiligheid, óók al in 2003, had geconcludeerd dat de N57 "onnodig gevaarlijk" is. Vandaar de strenge toon in de motie: "op korte termijn" eisten de fracties van VVD, CDA. PvdA, D66. GroenLinks, SP, LPF en LZH verbetering in de vorm van een betonnen middenberm, zoals die "veelvuldig worden toegepast" bij turborotondes.
Deze ophef maakte nieuwsgierig: wat vond Rijkswaterstaat zélf van de N57 en wat is de (toekomstige) aanpak van deze dienst? In dit interview: de N57, bezien door de optiek van Rijkswaterstaat.
Zeggenschap
De omstreden N57 begint bij Zwartewaal op Voorne-Putten en eindigt bij Middelburg. De weg wordt wel getypeerd als de dammenroute, omdat zij de automobilist voert over de Haringvlietsluizen. de Brouwersdam, de Oosterscheldekering en de Veer.se dam. Op Goeree-Overflakkee, het grondgebied waarop dit artikel zich concentreert, loopt de N57 van Stellendam via Goedereede en Ouddoip naar De Punt, om vervolgens Zeeland in te duiken. Pieter Ton legt uit dat Rijkswaterstaat-Zeeland pas sinds 1 juli 2005 de zeggenschap heeft over het Goereese deel van de N57. om precies te zijn: vanaf het Ted Jansenplein. Alles wat daar boven zit, valt onder de verantwoordelijkheid van Rijkswaterstaat Zuid-Holland.
"Voorheen lag de beheersgrens ongeveer aan de noordkant van de Brouwersdam, zeg maar daar waar Zeeland eindigt en Goeree begint. De grens is dus opgeschoven. Dat heeft deels te maken met reorganisaties bij Rijkswaterstaat, deels met het type weg. De directie Zuid-Holland gaat voornamelijk over snelwegen, de directie Zeeland meer over N-wegen. Verder heeft het geen significante betekenis. (Glimlachend:) Het is geen voorloper van het inkapselen van Goeree bij Zeeland. De weggebruiker zal er ook niets van merken. Het is en blijft allemaal Rijkswaterstaat." Kort de voorgeschiedenis van de N57 schetsend, vertelt Ton dat de autowegen op de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden vóór de aanleg van de Deltawerken uitsluitend "voor plaatselijk gebruik" dienden. Nadat de Deltawerken waren voltooid, in de jaren zeventig en tachtig, werden óp de dammen wegen aangelegd die "redelijk goed" waren. "De overige wegen op de eilanden bleven wat achter, vooral om budgettaire redenen: ze konden immers niet meeliften met de aanleg van de dammen."
Een uitzondering vormt de N57 op Goeree, vervolgt hij. "Die weg is in de jaren negentig nieuw aangelegd. Waar het verkeer bij Ouddorp aanvankelijk bovenlangs werd gedirigeerd, gebeurde dat in de nieuwe opzet onderlangs." Rijkswaterstaat dacht met dit weggedeelte "een goed ontwerp" te hebben gemaakt. "Het was een autoweg met blauw bord", zegt Ton in verkeerstermen, "je mocht er 100 km rijden en langzaam verkeer was er verboden " Maar de verkeersveiligheid was schijn, "Al vrij snel deden zich er relatief veel ongevallen voor."
Eenzijdig
De oorzaak was niet eenduidig, valt Heidy van Essen in. "Er waren redelijk wat inhaalmanoeuvres die fataal afliepen, maar de ongelukken gebeurden ook op kruispunten, of automobilisten belandden in de berm. Dit zijn de zogeheten eenzijdige ongevallen. Zonder dat er een andere weggebruiker bij betrokken is, komt een autorijder om één of andere reden in de berm terecht, soms doordat hij tegen een obstakel is gereden, soms door dronkenschap."
De N57 begon bij de lokale bevolking langzaam zijn kwalijke naam te ontwikkelen: dodenweg. Rijkswaterstaat greep in. In reactie op het verontrustend hoge aantal ongevallen legde Rijkswaterstaat in de tweede helft van de jaren negentig het Ted Jansenplein aan. "Want op die plek ging het vaak mis." Tegelijkertijd werden de rijbanen tussen dit plein en de verkeerslichten van Goedereede met een grasstrook gescheiden.
Dat hielp, verzekert Van Essen. "De ongevallencijfers daalden. In ieder geval had je hier geen inhaalongevallen meer." Maar op het overige deel van de N57, vanaf Goedereede tot voorbij De Punt, bleef het aantal verkeersslachtoffers onveranderlijk zorgwekkend hoog.
Vorig jaar werden op dat weggedeelte maatregelen getroffen. Rijkswaterstaat had, licht Heidy van Essen toe, ondertussen nieuw beleid omarmd, duurzaam veilig geheten. "Dat houdt in dat de weggebruiker zoveel mogelijk aan de weg kan zien wat van hem of haar wordt verwacht. Bijvoorbeeld aan de hand van strepen. De weg wordt, met andere woorden, veilig ingericht, een vrij dwingend ontwerp leidt de automobilist."
De nieuwe opvattingen kregen na de zomer gestalte op Goeree. Van Essen: "Allereerst werd de belijning aangepast. De enkele, onderbroken asstreep verdween en werd vervangen door een dubbele asstreep, over de hele rijbaan vanaf Goedereede. De betekenis is duidelijk: een inhaalverbod. Daarnaast werd de kantstreep onderbroken, wat inhoudt dat je je op een 80 km-weg bevindt. De maximumsnelheid werd dus teruggebracht van 100 naar 80 km."
Hiermee keerde Rijkswaterstaat terug op een eerdere maatregel, waarbij de snelheid juist werd verhoogd van 80 naar 100, in een poging het aantal riskante inhaalacties te verminderen. Nu was '100' niet meer toegestaan.. (vervolg op pagina 6)
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 2006
Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 2006
Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's