Mogelijk 200 meter breed kanaal door Goeree­Overflakkee

Momenteel wordt op drie plaatsen langs de noordkust van het eiland zoetwater vanuit het Haringvhet binnengelaten, benodigd voor zowel voor de drinkwatervoorziening als voor landbouwvoorzieningen. Als na de openstelling van de sluizen bij Stellendam het Haringvliet brak wordt valt daarmee het doek voor één of meerdere zoetwaterinlaatpunten en zal daarvoor een nieuwe locatie moeten worden gevonden richting het oosten van het eiland, afhankelijk van hoe ver de zouttong het Haringvliet binnendringt. De mate waarin dat het geval zal zijn kan nu nog niet worden bepaald, maar er wordt rekening mee gehouden dat dit verder dan Middelharnis zal reiken. Daarom gaan de gedachten er nu al naar uit om een nieuwe zoetwaterinlaat nabij Den Bommel te realiseren. Daarvandaan zou het gewonnen zoetwater dan verder het eiland over moeten worden getransporteerd richting de thans nog in dienst zijnde zoetwaterinlaat bij het Dirkslandse Sas. Vanaf Dirksland kan worden aangesloten op het bestaande systeem.

Voor een alternatieve zoetwatervoorziening bestaan drie mogelijkheden: een persleiding (gesloten pijpleiding), een smalle open watergang of een brede open watergang. Vooralsnog lijkt een pijpleiding het minst in trek omdat men daarmee vast zit aan één bepaalde doorvoercapaciteit, terwijl het niet ondenkbaar is dat onder veranderende omstandigheden in de toekomst andere capaciteitsbehoeften zullen ontstaan. Wat dat betreft is men met een open watergang flexibeler. Ook kan een pijpleiding niet worden toegepast voor waterberging ­ een belangrijk taakgebied van het waterschap ­ terwijl dat bij een open watergang juist wel het­geval is.

Daarom gaan momenteel de gedachten uit naar een brede watergang met natte natuur, die van Den Bommel tot aan Dirksland op maaiveldniveau maximaal 200 meter breed zal zijn en waarvan de oevers op een natuurlijke wijze zullen worden ingericht. In principe moeten daarin ook recreatiemogelijkheden aanwezig zijn. Bij Middelharnis zal het mogelijk te realiseren kanaal door iniddel van een sifon onder het havenkanaal door moeten worden geleid, terwijl in verband met de geringe beschikbare breedte aldaar ­ tussen voetbalveld en het park 'Nieuw Zeeland' ­ van uitbreidingsmogelijkheden voor 'Nieuw Zeeland' geen sprake meer zal zijn. Het gehele traject wordt in drie fases verdeeld, afhankeUjk van hoe ver de Haringvlietsluizen open worden gezet. Het waterschap gaat ervan uit dat de financiering van deze zoetwatertoevoer wordt gedekt door overheidsgelden. Daarnaast wordt nog een studie verricht naar het project 'Delta Natuur' dat ­ eveneens aan de noordkant van het eiland ­ een robuust nat natuurgebied voorstaat.

In totaal zal realisering van een brede open watergang met natte natuur zo'n 250 hectare akkerland opeisen en zo'n 65 miljoen gulden aan kosten met zich meebrengen. Wil het waterschap in aanmerking komen voor een nadeelcompensatie dan moet het, zo stelt Rijkswaterstaat, deze mega­klus vóór 2005 hebben gerealiseerd. In het gehele traject zitten echter zoveel tijdrovende hobbels ­ o.a. onteigeningsprocedures ­ dat redelijkerwijs niet kan worden verwacht dat een en ander op korte termijn te verwezenlijken valt. Overigens heeft Rijkswaterstaat te kennen gegeven in ieder geval per 1 januari 2005 ­ ongeacht of dan voor de zoetwatervoorziening op het eiland al alternatieven aanwezig zijn ­ de Haringvlietsluizen op een kier te zullen zetten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen